Tom,    Rozdzial

  1  1,1 |     niejeden już pancerz widział na ziemi.~Goście spojrzeli na młodzieńca,
  2  1,1 |            ci, którzy z francuskiej ziemi pochodzą.~Taki będzie ci
  3  1,2 |            wobec gości na udeptanej ziemi. Taka zaś stanęła umowa,
  4  1,3 |             nie ma prawa we własnej ziemi ich stawiać albo przebudowywać?
  5  1,4 |             Pan Jezus się do takiej ziemi śmieje - odrzekł Mikołaj
  6  1,4 |            niech zdejmą hełmy - i z ziemi, z gołymi głowami mnie proszą,
  7  1,5 |         najpiękniejsza z dziewic na ziemi, zrzekła się szczęścia,
  8  1,5 |         Skrzat to, któren ledwie od ziemi odrósł.~Na to Zbyszko spojrzał
  9  1,5 |             odrzekł:~- Dużo miodu w ziemi dobrzyńskiej, dlatego ją
 10  1,5 |          mną stanął.~- Na udeptanej ziemi?~- Na udeptanej ziemi, konno
 11  1,5 |     udeptanej ziemi?~- Na udeptanej ziemi, konno alibo pieszo, ale
 12  1,5 |            jest dobra wszelkiego na ziemi, to daj nie komu innemu,
 13  1,6 |             państwa, tak obszernych ziemi ni tak licznego rycerstwa!
 14  1,6 |          najpotężniejsi monarchowie ziemi, będą się kłaniali królowej
 15  1,6 |              przybrane w czarne, do ziemi sięgające opończe i takież
 16  1,7 |           zarazem bić pokłony aż do ziemi.~- Cóż to za odmieńcy? -
 17  1,9 |            Żeby tak mieć, co jest w ziemi! Ot by można Bogdaniec zabudować!~-
 18  1,10|        powiadam wam, że aż dziurę w ziemi wybiła, ale też we trzy
 19  1,10|          przez kilka roków na gołej ziemi sypiał. Ale za wasze serce
 20  1,11|          bywało w Bogdańcu uprawnej ziemi daleko więcej, ale od czasu
 21  1,12|         szedł spać. Mrok wstawał od ziemi i podnosił się w górę ku
 22  1,13|           odmówię. Po źrebiu dobrej ziemi każdemu dam, bo w Bogdańcu
 23  1,13|          każdemu dam, bo w Bogdańcu ziemi nie brak. A Wilkowi niech
 24  1,15|           tu pątnik prawi, że był w Ziemi Świętej, ale próżno byś
 25  1,19|         Malborga?~- Byłem, panie, w Ziemi Świętej, potem zaś w Konstantynopolu
 26  1,19|            do udeptania zaśnieżonej ziemi pod pieszą. Jeden Czech
 27  1,19|          byle król nastawał, to i z ziemi dobrzyńskiej, którą porwali,
 28  1,20|            ze wszystkich dziedziców ziemi warszawskiej i ciechanowskiej,
 29  1,21|     przebiegłszy ją całą z nosem ku ziemi, przeszedł między myśliwcami.
 30  1,21|          Zbyszka i przycisnął go do ziemi. Od strony księcia już,
 31  1,21|            myśliwców podniosły go z ziemi, on zaś jęknął, poczuwszy
 32  1,22|            pokoju, na mojej własnej ziemi - i gdyby nie strach przed
 33  1,22|        skaran.~- Nie wy prawa w tej ziemi stanowicie.~- Bośmy do tej
 34  1,25|            sztywną, spadającą aż do ziemi sukienkę. Powieki miała
 35  1,32|          pasa pospuszczali kusze ku ziemi na znak powitania i czci.
 36  2,3 |          jeno tu nie masz ni piędzi ziemi w jego władaniu. Niechże
 37  2,3 |   wszystkiego zacnego rycerstwa tej ziemi mówię ci, Krzyżaku, że szczekasz
 38  2,4 |            którzy odbyli wyprawę do Ziemi Świętej albo też walczyli
 39  2,4 |         porozwalal łby na udeptanej ziemi". Lecz szczególnie skrzepiły
 40  2,5 |         panie, i całe rycerstwo tej ziemi, jakom nie winien tej krwi,
 41  2,5 |             żyw był i w hardości po ziemi chodził, a teraz i palcem
 42  2,7 |            jego ostatnie uczynki na ziemi; a jednak jego dusza krzyżacka,
 43  2,7 |        znowu ze łbem spuszczonym ku ziemi, biegnąc z wolna z powrotem
 44  2,8 |   nabrzmiałe chmury po niebie, a na ziemi wył po zaroślach, huczał
 45  2,11|        powiewem mocny zapach mokrej ziemi. Bagna pokryły się kaczeńcem,
 46  2,11|             poznać, któren pokój na ziemi czyni, a jest najsławniejszym
 47  2,11|             najętego przewodnika na ziemi spychowskiej. Stary Tolima
 48  2,12|        zostaje i jako cię wywiódł z ziemi niewoli, tak ci i wszystko,
 49  2,15|         dusz on naszych szuka, lecz ziemi i dostatków. Już nędza nasza
 50  2,15|          stada, już wszystkie płody ziemi nam zabrali; już nam ni
 51  2,17|            czyli chaty litewskiej z ziemi i drewnianych nie ociosanych
 52  2,17|      zdradzie stoi, bo tam i piędzi ziemi nie ma, która by była ich.
 53  2,19|      wszystkie głosy odzywają się z ziemi, nie zaś z wierzchołków
 54  2,19|           konia, i podniósł ciało z ziemi, pragnąc widocznie zabezpieczyć
 55  2,22|            bez trudu na stratowanej ziemi wyciski olbrzymich kopyt
 56  2,22|          siodeł,~by zbadać ślady na ziemi, i szukali pilnie, ale niedługo,
 57  2,22|          Zbyszko przypodniósł się z ziemi i siadł, po czym chciał
 58  2,26|          topory dla wybrania dołu w ziemi i poszli. Czech udał się
 59  2,26|       rękojeściami wideł, twarzą do ziemi, po czym przysypawszy je,
 60  2,26|             w piekle, a ciało już w ziemi - rzekł do Jagienki. - Możem
 61  2,28|             kazał postawić nosze na ziemi, które sam niósł do tej
 62  2,29|             i ich gościna. Pójdę do Ziemi Świętej, tam szukać przygód,
 63  2,30|      ramieniem, nagle podniósł go z ziemi i począł kołysać go z taką
 64  2,30|         uściskawszy go, postawił na ziemi, gdyż właśnie przy wejściu
 65  2,31|            spojrzał, chociaż się do ziemi kłaniali. Hej, nie wydobędą
 66  2,32|           gmach zbudowany na cudzej ziemi i cudzej krzywdzie, wsparty
 67  2,33|         należała do niego ani piędź ziemi, teraz zaś władał obszerną,
 68  2,33|           starte już były z oblicza ziemi. Litwa czuła do niedawna
 69  2,33|           Zakon przez to ani jednej ziemi, ani jednego zamku, ale
 70  2,34|     wyglądacie.~- Bo choć słonko na ziemi przygrzewa, w podziemiu
 71  2,38|          Dusza w raju, ale ciało na ziemi aż do dnia sądu. Maćko zaś
 72  2,41|             W ogóle skąpo tam mieli ziemi uprawnej, bo majętność była
 73  2,41|               Byle wrócił, to mu ta ziemi i dobytku nie zbraknie!" -
 74  2,43|             i od wszystkich książąt ziemi. Teraz, gdy przychodząc
 75  2,44|         niego, postawił Jagienkę na ziemi i oboje chcieli przyklęknąć,
 76  2,45|             pojedynkę, na udeptanej ziemi. Mówiono, że żaden mu się
 77  2,47|             koń siędę alboli się na ziemi rozkraczę, to się trzymam
 78  2,48|             a Zakonem - i jeszcze o ziemi dobrzyńskiej, choć była
 79  2,48|        zameczek to, jakich wiele, i ziemi bogdaj tam nie więcej niźli
 80  2,49|          narody ze wszystkich krain ziemi.~- Żaden też inny król takich
 81  2,49|           ich spała wprost na gołej ziemi albo na mokrej i parującej
 82  2,49|           bitwie z wami każdą piędź ziemi trzeba rzeką krwi okupić.~-
 83  2,51|        Maćko, że nawet leżąc już na ziemi, jeszcze waleczne słowa
 84  2,51|           jeziorom i łęgom, i całej ziemi jak długa i szeroka:~Zyszczy
 85  2,51|            krok, każdą niemal piędź ziemi. Jeden z pułków smoleńskich
 86  2,51|             po krwawych leżących na ziemi pancerzach i trupach końskich.
 87  2,51| okropniejszego. Oto jeden leżący na ziemi Krzyżak rozpruł nożem brzuch
 88  2,51|       bracia zakonni, leżała już na ziemi.~Więc ciężki niepokój ogarnął
 89  2,51|           Lecz czy to, że rycerstwo ziemi chełmińskiej, między którymi
 90  2,51|       poklękali na obluzganej krwią ziemi. Cała chorągiew świętego
 91  2,51|        starli się jak dwie burze na ziemi trupami zasłanej. Lecz Zawisza
 92  2,51|           zwłoki leżące na wznak na ziemi, rzekł:~- Oto jest ten,
 93  2,52|        Maćko, że nawet leżąc już na ziemi, jeszcze waleczne słowa
 94  2,52|           jeziorom i łęgom, i całej ziemi jak długa i szeroka:~Zyszczy
 95  2,52|            krok, każdą niemal piędź ziemi. Jeden z pułków smoleńskich
 96  2,52|             po krwawych leżących na ziemi pancerzach i trupach końskich.
 97  2,52| okropniejszego. Oto jeden leżący na ziemi Krzyżak rozpruł nożem brzuch
 98  2,52|       bracia zakonni, leżała już na ziemi.~Więc ciężki niepokój ogarnął
 99  2,52|           Lecz czy to, że rycerstwo ziemi chełmińskiej, między którymi
100  2,52|       poklękali na obluzganej krwią ziemi. Cała chorągiew świętego
101  2,52|        starli się jak dwie burze na ziemi trupami zasłanej. Lecz Zawisza
102  2,52|           zwłoki leżące na wznak na ziemi, rzekł:~- Oto jest ten,