Tom,    Rozdzial

2001  1,32|              że to jakiś olbrzym ulany z żelaza, i nie poznałby,
2002  1,32|            stoczył. Lecz on zmagał się z sobą poty, póki się nie
2003  1,32|           widok nie ruszył się jeszcze z miejsca, ale począł się
2004  1,32|      przygodach od pątników przybyłych z dalekich krain i wspomnieniem
2005  1,32|          ukrzepił w sobie teraz serce.~Z wolna poczęła się w nim
2006  1,32|             Krzyżacy słynęli wprawdzie z mściwości, przeto nie wątpił,
2007  1,32|           ciężkim Krzyżakom i wytoczył z nich więcej krwi niż jakikolwiek
2008  1,32|               się wobec grożącej wojny z królem polskim usilnie.~
2009  1,32|               począł przypominać sobie z pewnym rozrzewnieniem wszystko,
2010  1,32|               pod Wilnem, na pojedynkę z nimi chadzał, Fryzów, których
2011  1,32|            przecie nie pozwoli Niemcom z siebie zadrwić, z rąk ich
2012  1,32|              Niemcom z siebie zadrwić, z rąk ich ją wyrwie, choćby
2013  1,32|            kości wykupić. A na mszę to z pewnością nieraz dadzą.~
2014  1,32|                Ciągnęły ku miastu wozy z drzewem i słomą... Skotarze
2015  1,32|                 na sąd, gdyż ręce miał z tyłu związane, a na nogach
2016  1,32|            gwarniej, ustępowano jednak z pośpiechem zbrojnemu mężowi
2017  1,32|            pośpiechem zbrojnemu mężowi z drogi, ów zaś przejechał
2018  1,32|                w tumany podnoszące się z fosy zdawał się jeszcze
2019  1,32|              Juranda stado zerwało się z wielkim szumem, ale wnet
2020  1,32|          chwyciła go nagła chęć zsiąść z konia, podnieść jeden z
2021  1,32|                z konia, podnieść jeden z głazów, które leżały przed
2022  1,32|              wypadli zza bramy bić się z nim. Ale wspomniawszy, po
2023  1,32|           ciekawe oczy. Przybywało ich z każdą chwilą, bo już też
2024  1,32|                blankach czereda, która z początku spozierała na niego
2025  1,32|           nawet gruzu i kamyków, które z brzękiem odbijały się od
2026  1,32|           Poczęli też przekomarzać się z sobą i zapytywać się wzajem,
2027  1,32|              oszczepu. Inni, wróciwszy z obiadu, wołali na niego,
2028  1,32|        szubienicy jest jeden wolny hak z gotowym powrozem. I wśród
2029  1,32|               zapowiadała się pogodna. Z murów zeszli znów ludzie,
2030  1,32|         bardziej znie-wieściali ludzie z Zachodu. Jurand zaś posiadał
2031  1,32|                Może im bramę otworzą i z nimi wjadę - pomyślał Jurand. -
2032  1,32|                    Chcecie-li słuchać, z czym mnie przysłano?~- Słucham.~-
2033  1,32|                że póki nie zsiądziecie z konia, brama nie będzie
2034  1,32|                ruchu, następnie zsiadł z konia, po którego w tej
2035  1,32|             tej chwili poskoczył jeden z włóczników.~- I broń ma
2036  1,32|                ozwał się znów człowiek z mieczem.~Pan ze Spychowa
2037  1,32|                wydrzeć broń pierwszemu z brzega i wytracić wszystkich,
2038  1,32|               Zakonowi wyrządził, masz z rozkazu komtura przywdziać
2039  1,32|              skamieniał całkiem, jakby z niego wyjęto duszę, i nie
2040  1,32|                zdawał już sobie sprawy z niczego. Została mu tylko
2041  1,32|                tych wisielców, których z rana widział, idzie ku niemu
2042  1,32|                miłościwy! co to jest?!~Z wysokiego okienka w przybramnej
2043  1,32|             ozwały się jakieś zaledwie z początku dosłyszalne dźwięki
2044  2,1 |                to go ktoś przecie musi z błędnej drogi nawrócić.~
2045  2,1 |           stanął przed nimi młodzianek z wygoloną głową jak klerycy,
2046  2,1 |           rzekł:~- Uczciwość patrzy ci z oczu, pachołku. Odpowieszże
2047  2,1 |             Jurand potykał się niegdyś z Danveldem, po czym widział
2048  2,1 |         siedział stary Zygfryd de Lowe z Insburka, nieubłagany wróg
2049  2,1 |         wygodnie, przybrani w miękkie, z ciemnego sukna szaty, z
2050  2,1 |                z ciemnego sukna szaty, z lekkimi mieczami przy boku -
2051  2,1 |                 spoglądając na Juranda z pychą i z taką niezmierną
2052  2,1 |       spoglądając na Juranda z pychą i z taką niezmierną pogardą,
2053  2,1 |               zgrzebny wór pokutniczy, z powrozem u szyi, na którym
2054  2,1 |               mężami. Wszyscy patrzyli z niezmierną ciekawością na
2055  2,1 |               po czym dał znak jednemu z giermków, ów zaś zbliżył
2056  2,1 |              stołu.~A Danveld spojrzał z tryumfem po obecnych i rzekł:~-
2057  2,1 |                pies stoisz przed nami, z powrozem na szyi, wyglądając
2058  2,1 |          zmiłowania.~- Nie równaj mnie z psem, komturze - odrzekł
2059  2,1 |           którzy potykali się ze mną i z mojej ręki polegli.~Na te
2060  2,1 |                Lecz komtur nie był rad z takiego obrotu rozmowy,
2061  2,1 |                 przyjechał kaznodzieja z Mazowsza! Słuchajcie! Kazanie!~
2062  2,1 |             się do jeńca, opatrywać go z bliska i mówić: "Toć jest
2063  2,1 |                zakonni, którzy chcieli z początku dać posłuchaniu
2064  2,1 |         inaczej, popodnosili się także z ław i pomieszali się z tymi,
2065  2,1 |           także z ław i pomieszali się z tymi, którzy zbliżyli się
2066  2,1 |           Jurandowi.~Nie był wprawdzie z tego rad stary Zygfryd z
2067  2,1 |               z tego rad stary Zygfryd z Insburka, ale sam komtur
2068  2,1 |      sposobność rzadka, albowiem który z rycerzy lub knechtów widział
2069  2,1 |          odsunął się szybko i rzekł:~- Z dala niewolniku! czego chcesz?~-
2070  2,1 |             czego chcesz?~- Wypuściłem z jeństwa Bergowa i przyszedłem
2071  2,1 |      uczciwości. Więc stary Zygfryd, a z nim razem Rotgier i brat
2072  2,1 |            spojrzał na Danvelda prawie z wdzięcznością i odpowiedział:~-
2073  2,1 |                A na to Jurand:~- Jużci z niego wszelkie miłosierdzie!
2074  2,1 |              Zygfryd.~A gorący, słynny z męstwa i okrucieństwa Rotgier
2075  2,1 |               w poczuciu chwały, która z uczciwego postępku Danvelda
2076  2,1 |         postąpili twoi pogańscy bracia z chrześcijańskim naszym rycerzem!~-
2077  2,1 |               i że zobaczy ją istotnie z ich łaski, więc spoglądał
2078  2,1 |          strony, gdyż jakkolwiek żaden z nich nie widział dotąd Jurandówny,
2079  2,1 |        Jurandówny, a większa ich część z powodu tajemniczości, którą
2080  2,1 |               więc oczy skierowały się z nadzwyczajną ciekawością
2081  2,1 |            przybrana biało dziewczyna, z rozpuszczonymi włosami przewiązanymi
2082  2,1 |                 Na świętego Liboriusza z Padebornu! To albośmy nie
2083  2,1 |            Rotgier i Gotfryd zamienili z sobą szybkie spojrzenia,
2084  2,1 |     przebiegłością danvelda, ale żaden z nich nie miał czasu odezwać
2085  2,1 |          szczególnie ciebie Zygfrydzie z Insburka, i was, pobożni
2086  2,1 |           oddaj mi dziecko!~I wstawszy z klęczek, szedł zgięty we
2087  2,1 |                   Jeślić ją oddam - to z moim bękartem...~Lecz w
2088  2,1 |            czym ciało komtura uderzyło z tak straszną siłą o kamienną
2089  2,1 |              kamienną podłogę, że mózg z roztrzaskanej czaszki obryzgał
2090  2,1 |             jak burza na skamieniałych z przerażenia Niemców.~Byli
2091  2,1 |      niedźwiedzia, który wyrwawszy się z rąk skomorocha, począł wdrapywać
2092  2,1 |           błyskawicą miecza głowę wraz z ręką i łopatką; za czym
2093  2,1 |                i łopatką; za czym padł z jego ręki kapitan łuczników
2094  2,1 |             sprowadził klęskę, gdyż on z włosem zjeżonym na głowie,
2095  2,1 |             włosem zjeżonym na głowie, z obłąkanymi oczyma, cały
2096  2,1 |           stopnia nie mogą się zrównać z jego potęgą i wściekłością,
2097  2,1 |               i wściekłością, że walka z nim jest tylko dla nich
2098  2,1 |            Rozproszyć się! otoczyć go! z tyłu razić! - krzyknął stary
2099  2,1 |                na polu, na które runie z góry jastrząb krzywodzioby,
2100  2,1 |                razić przez plecy, gdyż z początku nie mogli go dognać,
2101  2,1 |         żołdacy bali się zbliżać nawet z tyłu, rozumiejąc, że gdyby
2102  2,1 |           klęsk i że mają do czynienia z człowiekiem, któremu jakieś
2103  2,1 |      przychodzą.~Lecz stary Zygfryd, a z nim brat Rotgier wpadli
2104  2,1 |               i stamtąd razić mocarza, z którym wszelka walka wręcz
2105  2,1 |           Jurand pozostał sam na dole. Z galerii ozwały się krzyki
2106  2,1 |                kuny od pochodni. Jeden z pocisków trafił go w czoło
2107  2,1 |           Jurand obtarł lewą ręką krew z twarzy, aby nie ćmiła mu
2108  2,2 |                kiedy niekiedy wypychał z komina kłęby dymu na salę.
2109  2,2 |              głowie, siedział posępny, z twarzą w cieniu i z ponurymi
2110  2,2 |           posępny, z twarzą w cieniu i z ponurymi myślami w duszy.~-
2111  2,2 |             mówiącego i zbudziwszy się z zamyślenia, rzekł:~- Nad
2112  2,2 |                kapituła, i nad tym, by z naszych uczynków nie wynikła
2113  2,2 |            przyjdzie do wielkiej wojny z tym wilczym plemieniem!~
2114  2,2 |               takową wojnę i spotkanie z nimi! - rzekł jeden ze szlachetnych
2115  2,2 |                Mogłeś dziś spotkać się z jednym z nich" - lecz widząc
2116  2,2 |              dziś spotkać się z jednym z nich" - lecz widząc drobną
2117  2,2 |                 że i sam, choć sławion z odwagi, nie chciał iść na
2118  2,2 |             wymówki i zapytał:~- Który z was widział Juranda?~- Ja -
2119  2,2 |               zawahał się przez chwilę z odpowiedzią;~w naturze jego
2120  2,2 |               wykręty stały się jednym z najwalniejszych i nieodzownych
2121  2,2 |          dalszej narady pozostać tylko z bratem Rotgierem, którego
2122  2,2 |               W Zakonie czyniono nawet z powodu tej niezmiernej miłości
2123  2,2 |            Ludzi, którzy ją przywieźli z leśnego dworca, kazał Danveld
2124  2,2 |           teraz, czy stała się pomyłka z naszej strony, czy też jakiś
2125  2,2 |                czasie pokoju i układów z księciem mazowieckim porwali
2126  2,2 |           księciem mazowieckim porwali z jego dworu wychowankę księżny
2127  2,2 |              dworze widziano nas razem z Danveldem i wielki szpitalnik,
2128  2,2 |           naszą zbrodnię. Ile może być z tego szkody dla Zakonu!
2129  2,2 |             złość polską i związki ich z piekielnymi mocami...~-
2130  2,2 |              spytał:~- Więc co uczynim z Jurandówną?~- Radźmy.~-
2131  2,2 |              widocznie rozmawiał tylko z własnym sumieniem i o sobie
2132  2,2 |              nad galerią otworzyło się z trzaskiem a cała sala napełniła
2133  2,2 |                zapytał:~- Co uczynicie z Jurandówną? Weźmiecie ją
2134  2,2 |               ją do Insburka i uczynię z nią to, czego dobro Zakonu
2135  2,2 |              gdybyśmy byli winni, nikt z nas nie odważyłby się przyjechać.~-
2136  2,2 |                mogli rzec: Oto jak oni z nami postępują!~- I tak
2137  2,2 |             następnie zaś odpowiedział z wolna i dobitnie:~- Choćby
2138  2,3 |               Ani sam książe, ani nikt z dworu nie mógł zrozumieć,
2139  2,3 |            czasem, właśnie gdy Mikołaj z Długolasu miał jechać do
2140  2,3 |                miał jechać do Malborga z listem księcia, w którym
2141  2,3 |               odpowiedzią list Juranda z jego własną pieczęcią i
2142  2,3 |               Szczytnie.~I przechodząc z ust do ust, przyszła powiększona
2143  2,3 |            uczynił w nim rzeź taką, iż z załogi mało kto pozostał,
2144  2,3 |               tym, by na wypadek wojny z królem polskim siły obu
2145  2,3 |              Krzyżacy rozpoczęli wojnę z nim lub z Ziemowitem płockim,
2146  2,3 |             rozpoczęli wojnę z nim lub z Ziemowitem płockim, żadna
2147  2,3 |          ludzka nie powstrzyma Polaków z Królestwa, mistrz zaś obawiał
2148  2,3 |           dlatego, że aby zmierzyć się z potęgą Jagiełły, trzeba
2149  2,3 |               poznał, że to jest jeden z braci, którzy byli w leśnym
2150  2,3 |               się, że białego płaszcza z krzyżem nie przywdział tylko
2151  2,3 |              jako czyjś wysłannik, ale z tej jeno przyczyny, że doświadczony
2152  2,3 |      doświadczony i świątobliwy komtur z Insburka rzekł mi: Nasz
2153  2,3 |              żal po niej, zwróciła się z niespodzianym pytaniem do
2154  2,3 |                w Krzyżaku, zaś Mikołaj z Długolasu, Mrokota z Mocarzewa,
2155  2,3 |           Mikołaj z Długolasu, Mrokota z Mocarzewa, Jaśko z Jagielnicy
2156  2,3 |             Mrokota z Mocarzewa, Jaśko z Jagielnicy i inni rycerze
2157  2,3 |           między nimi Jurandówna, nikt z nas nie wiedział.~- Danveld
2158  2,3 |           wiedział - ozwał się Mikołaj z Długolasu. - Gadał ci z
2159  2,3 |                z Długolasu. - Gadał ci z nią nawet na łowach.~- Danveld
2160  2,3 |             zwykła dwórka, a nie które z rodzonych dzieci waszych
2161  2,3 |           waszych miłości było porwane z leśnego dworca.~- Ale to
2162  2,3 |            poddanym, więc w imię Boga, z którego władza królów i
2163  2,3 |               wasz Zakon tutaj siedzi, z czyj ej że łaski, jeśli
2164  2,3 |            czyj ej że łaski, jeśli nie z łaski przodków moich? Małoż
2165  2,3 |                jakby samym ręce umyć i z tej sprawy się wykręcić.
2166  2,3 |    niespodzianie głos starego Mikołaja z Długolasu:~- Pomawiają was
2167  2,3 |            milczeniu, bo choć niejeden z nich rad by był wyszczerbić
2168  2,3 |           wprawdzie bez przyłbicy, ale z kolistym okapem schodzącym
2169  2,3 |                która obsunąwszy mu się z oblicza, zahaczyła na końcu
2170  2,3 |              głowa, i rzekł:~- Zbyszko z Bogdańca, mąż Jurandowej
2171  2,3 |             się wszyscy i Rotgier wraz z innymi, gdyż nikt z nich
2172  2,3 |               wraz z innymi, gdyż nikt z nich prócz obojga księstwa,
2173  2,4 |              jest po stronie Krzyżaka. Z drugiej strony wiedziano,
2174  2,4 |                jego nieraz potykał się z mizerykordią w jednej, a
2175  2,4 |             lub mieczem w drugiej ręce z pięciu naraz przeciwnikami,
2176  2,4 |           przede wszystkim zaś Zawiszę z Garbowa, z którym żaden
2177  2,4 |       wszystkim zaś Zawiszę z Garbowa, z którym żaden rycerz w chrześcijaństwie
2178  2,4 |        szczególnie skrzepiły się serca z powodu uczynku giermka Zbyszkowego,
2179  2,4 |         dowiedziawszy się, że pochodzi z wtodyków, pozwał go także
2180  2,4 |                Pewnyżeś, że Bóg będzie z tobą? Skąd wiesz, że oni
2181  2,4 |                Wyjechaliśmy stąd razem z Jurandem i po drodze przyznałem
2182  2,4 |               leki do leśnego dworu, a z nią jeszcze jeden wysłannik.
2183  2,4 |                wysłannik. Zamknęli się z Jurandem i uradzali. Co
2184  2,4 |         Juranda, bo taki był, jakby go z truchły wyjęto. Powiedział
2185  2,4 |              Ber-gowa i co miał jeńców z podziemia puścił. Bóg wie
2186  2,4 |             zerwał w uniesieniu pątlik z głowy, aż włosy rozsypały
2187  2,5 |           wskutek czego staje do walki z mężem Jurandówny, który
2188  2,5 |               do granicy przez jednego z pachołków rycerza, dalej
2189  2,5 |              dla niego lub dla Danusi, z tym większym niepokojem
2190  2,5 |            który poradzi sobie, choćby z najtęższym mężem. Bitka
2191  2,5 |        przybyli książę i księżna razem z dziećmi i zasiedli w środku
2192  2,5 |              wałem, który utworzon był z wymiecionego śniegu, niektórzy
2193  2,5 |            niezwykłym ruchem, kołowały z wielkim łopotaniem skrzydeł
2194  2,5 |              jak młoty.~Oni zaś weszli z przeciwnych stron szranków
2195  2,5 |      zatrzymali się na krańcach, każdy z patrzących utaił wówczas
2196  2,5 |     przeciwników, każdy bowiem pragnął z samej postawy i z uzbrojenia
2197  2,5 |              pragnął z samej postawy i z uzbrojenia ich wywróżyć
2198  2,5 |               nabiodrza i w takiż hełm z podniesioną przyłbicą i
2199  2,5 |           Fryzach. Na głowie miał hełm z okapem, nie zamknięty i
2200  2,5 |              ramionach dźwigali tarcze z herbami: na krzyżackiej
2201  2,5 |           żelazne blachy, obaj również z toporami i tarczami: van
2202  2,5 |                podobny był do Pomiana, z tą różnicą, że zamiast topora
2203  2,5 |          Chrystus, że prędko uwinę się z tym pruskim chmyzem, zali
2204  2,5 |             zważał na giermków, ale ci z doświadczonych mężów i z
2205  2,5 |               z doświadczonych mężów i z czeladzi, którzy na nich
2206  2,5 |           Zrozumiano od razu, że jeden z tych przeciwników zwalił
2207  2,5 |             gdy poczuł teraz, że każde z tych uderzeń mogłoby zwalić
2208  2,5 |               topom i myślał, że każdy z nich jest ostatni. Nadstawiając
2209  2,5 |         puklerz, mrużył mimo woli oczy z poczuciem trwogi i zwątpienia,
2210  2,5 |                czy je jeszcze otworzy. Z rzadka sam zadał cios, bez
2211  2,5 |            coraz potężniej. Równie jak z rosłego chojara odszczepiąją
2212  2,5 |              się i spękał, naramiennik z prawego barku stoczył się
2213  2,5 |         prawego barku stoczył się wraz z przeciętym i pokrwawionym
2214  2,5 |              jakby chciały go oczyścić z popiołu, po chwili jednak
2215  2,5 |           upartszą bitkę swego rycerza z bratem Rotgierem.~Rycerze
2216  2,5 |            Niemiec igra jakby umyślnie z przeciwnikiem. Nieraz nie
2217  2,5 |                 zrozumiał, że czeka go z tym młodziankiem ciężki
2218  2,5 |             bądź w pojedynkę, wiedział z doświadczenia, że bywają
2219  2,5 |                wraz pomiarkował, że ma z jednym z takich do czynienia.
2220  2,5 |            pomiarkował, że ma z jednym z takich do czynienia. Od
2221  2,5 |               cios stanowczy, to walka z tym strasznym, choć mniej
2222  2,5 |     Pomyślawszy to, postanowił walczyć z najmniejszym możliwie wysiłkiem,
2223  2,5 |            zawziętość, głębsza zemsta. Z jednej strony: straszne
2224  2,5 |         krzywdy, miłość i żal bez dna, z drugiej: cześć całego Zakonu
2225  2,5 |         zadzwoniono na tercję, a razem z odgłosem dzwonu całe stada
2226  2,5 |                stada kawek zerwały się z dachów zamkowych, łopocąc
2227  2,5 |              kracząc zgiełkliwie jakby z radości na widok krwi i
2228  2,5 |        Zbyszków nie rzuci się na niego z tyłu i nie sięgnie go zdradliwie,
2229  2,5 |                 zachodząc walczącym to z boku, to z tyłu, to od czoła -
2230  2,5 |                walczącym to z boku, to z tyłu, to od czoła - pochylając
2231  2,5 |           jednakże odepchnął je tarczą z taką siłą, że toporzysko
2232  2,5 |              zimna krew i cierpliwość. Z piersi widzów na widok jego
2233  2,5 |             zwarte zęby dobywał im się z piersi chrapliwy oddech.
2234  2,5 |                jej porwania, i walcząc z nim - walczył za jej krzywdy.
2235  2,5 |               Serce zaskowyczało w nim z rozbudzonego bólu i chwycił
2236  2,5 |           uderzył tarczą w jego tarczę z tak nadludzką siłą, że ramię
2237  2,5 |               a on leżał na grzbiecie, z twarzą białą jak śnieg,
2238  2,5 |                twarzą białą jak śnieg, z szeroko otwartymi ustami
2239  2,5 |             szeroko otwartymi ustami i z krwawym ramieniem, odwalonym
2240  2,5 |              Hlawa zbliżył się właśnie z dwoma Zbyszkowymi pachołkami,
2241  2,5 |                pachołkami, by ją zdjąć z nieboszczyka, więc ciekawi
2242  2,5 |                 by mu ulżyć, a Mrokota z Mocarzewa odpiął mu i hełm,
2243  2,5 |         osłupieniu, oddychając ciężko, z ogniem jeszcze nie-zgasłym
2244  2,5 |          jeszcze nie-zgasłym w oczach, z twarzą pobladłą z wysiłku
2245  2,5 |              oczach, z twarzą pobladłą z wysiłku i zawziętą, drżąc
2246  2,5 |           Danuta, w chwili gdy Zbyszko z kolei objął jej nogi, mówiła,
2247  2,5 |                miłosierdziu swym wyzuł z tej obierzy, to cię i dalej
2248  2,5 |          Lorche - rzekł Zbyszko - i ja z nim pojadę do Malborga.~
2249  2,5 |                walki, gdyby ktokolwiek z krewnych lub przyjaciół
2250  2,5 |               jego zwycięstwo, Mikołaj z Długolasu zawezwał go na
2251  2,6 |         chwycili, nie kto inny, ale co z tego? Wyprą się. A jak wielki
2252  2,6 |               łgarstwa - rzekł Mikołaj z Długolasu - są jakoby bór.
2253  2,6 |             Długolasu - są jakoby bór. Z brzega jeszcze coś widać,
2254  2,6 |               Bergowa też odszukam. My z jednego kraju, a choć go
2255  2,6 |           Zbyszko zrozumiał cośkolwiek z tych słów, a czego nie zrozumiał,
2256  2,6 |          udałeś mi się - rzekł Mikołaj z Długo-lasu. - A żeś do Szczytna
2257  2,6 |               od Rotgiera słyszało, to z tych czterech jeden tylko
2258  2,6 |              znający Krzyżaków Mikołaj z Długo-lasu wziął Zbyszka
2259  2,6 |               pachołka Czecha weźmiesz z sobą do Niemców?~- Pewnie,
2260  2,6 |               miarkuj, co ci rzekę: ty z Malborga zdrową głowę wyniesiesz,
2261  2,6 |         rozpamiętywaniu urody Jagienki z Długolasu, więc milczący;
2262  2,6 |                 Zbyszko zaś, nie mogąc z nim rozmawiać o Danuśce
2263  2,6 |            rozmawiać o Danuśce także i z tej przyczyny, że nie bardzo
2264  2,6 |           przyczyny, że nie bardzo się z sobą rozumieli, rozmawiał
2265  2,6 |              sobą rozumieli, rozmawiał z Hlawą, który dotąd nic o
2266  2,6 |              przy tym wiedz, że mi tam z tobą będzie gorzej i że
2267  2,6 |                 co słyszał od Mikołaja z Długolasu, że komturowie,
2268  2,6 |                więc czekali na Niemców z ochotą, obiecując sobie
2269  2,6 |          wieczerzy pokazał im pergamin z pieczęcią Juranda, w którym
2270  2,6 |                słów Krzyżaka Rotgiera, z którym potykałem się na
2271  2,6 |            Chybaby moc Boża!...~- Jadę z tym oto rycerzem, aby go
2272  2,6 |               tym oto rycerzem, aby go z ich rąk wyrwać.~- To nie
2273  2,6 |           tejże, jej mężowi, Zbyszkowi z Bogdańca. W końcu polecał
2274  2,6 |                zostaną w domu i że pan z małym jeno pocztem uda się
2275  2,6 |             smutek Czech Głowacz, choć z drugiej strony rad był z
2276  2,6 |               z drugiej strony rad był z tak znacznego pomnożenia
2277  2,6 |                rzekł - to staremu panu z Bogdańca! I umiałby też
2278  2,6 |             tam Bogdaniec w porównaniu z taką dziedziną!~A Zbyszka
2279  2,6 |            powieziesz.~- Jeśli nie mam z waszą miłością iść, to już
2280  2,6 |       stryjcowi odczyta list proboszcz z Krześni alboli też opat,
2281  2,6 |                ze stryjcem tu wrócisz, z czego wielce bym był rad.~
2282  2,6 |           jakby zakłopotaną; marudził, z nogi na nogę przestępował
2283  2,6 |                w okolicy... Bo się też z pewnością będą chcieli dowiedzieć.~
2284  2,6 |               tam nie wydała za Cztana z Rogowa albo za Wilka z Brzozowej?~-
2285  2,6 |          Cztana z Rogowa albo za Wilka z Brzozowej?~- Panienka nie
2286  2,6 |          trawiła go gorączka - i o ile z konieczności nie musiał
2287  2,6 |              pierwszej chwili wyrzucić z izby, zastanowił się nad
2288  2,7 |          przyniósł mu list od Rotgiera z wiadomościami z mazowieckiego
2289  2,7 |               Rotgiera z wiadomościami z mazowieckiego dworu.~Wiadomości
2290  2,7 |            Przede wszystkim widać było z listu, iż Rotgier wybornie
2291  2,7 |         widzieli - i ów zakład podjął. Z której przyczyny nie dziwujcie
2292  2,7 |         pobożny i mądry bracie, że się z powrotem o dwa albo trzy
2293  2,7 |                jednej mizernej dziewki z mazurskiego narodu!"~Zygfryda
2294  2,7 |                 że to myśmy ją porwali z leśnego dworca! Ba, wydałoby
2295  2,7 |                to, by na wypadek wojny z potężnym królem polskim
2296  2,7 |              ich nie lekceważyć, pokój z nimi zabezpieczał granicę
2297  2,7 |             siła nie wyrwie tej krainy z rąk krzyżackich. Był to
2298  2,7 |                albowiem pan ów, żonaty z córką Kiejstuta, trudniejszym
2299  2,7 |              jego, począł się rachować z sumieniem: "Zali nie lepiej
2300  2,7 |                 a stara, wyschła pierś z trudnością łowiła oddech. -
2301  2,7 |                A jednak, gdyby to było z większym pożytkiem i chwałą
2302  2,7 |              księcia Janusza i ułatwić z nim układ albo nawet i przymierze?...
2303  2,7 |               wydało mu się, że mu coś z góry rzekło: "Wstań i czekaj
2304  2,7 |              słał listy do mistrza nie z oskarżeniem, ale rozpytujące -
2305  2,7 |         odwlokę. W drugim razie radość z powrotu Jurandówny większą
2306  2,7 |          Juranda, dawno już na współkę z Rotgierem wymyślili sposób,
2307  2,7 |           Wspomniał i walkę pod Wilnem z pewnym polskim rycerzem,
2308  2,7 |           rycerzem, dworzaninem Spytka z Melsztyna, którego Rotgier
2309  2,7 |             najlepszych sposobów wojny z tym plemieniem go uczył.
2310  2,7 |            więc i Zakon będzie zarazem z podejrzeń oczyszczon... "
2311  2,7 |              bowiem dokładnie, co może z narady z Rotgierem wypaść,
2312  2,7 |            dokładnie, co może z narady z Rotgierem wypaść, i czekał.~
2313  2,7 |              Pachołek wrócił po chwili z twarzą zmieszaną, ale zmiany
2314  2,7 |                to Zygfryd podniósł się z krzesła. Przez długą chwilę
2315  2,7 |              kaptur na głowę i wyszedł z izby.~Po chwili znalazł
2316  2,7 |              pochodni, które żołnierze z załogi zdążyli przynieść.
2317  2,7 |               odchylając kaptur. Jeden z knechtów pochylił pochodnię,
2318  2,7 |                jedna łza nie wypłynęła z oczu, oblicze tylko miał
2319  2,7 |                   Została jedna trumna z tych, które robiono dla
2320  2,7 |             także - odpowiedział jeden z pachołków - ale musieli
2321  2,7 |         wiadomość zastała - i siedział z twarzą kamienną, nieruchomy,
2322  2,7 |        zrozumiał go, gdyż spojrzał nań z trwogą i odrzekł ze drżeniem
2323  2,7 |          Diederichowi, by tu przyszedł z kluczami i latarnią i by
2324  2,7 |              Niech ma także i kociełek z węglami. Czy w kaplicy już
2325  2,7 |           trumny, odstawił dwie świece z sześciu, które przy niej
2326  2,7 |          szukał wszędzie, w pośrodku i z boków, poniżej żeber i wedle
2327  2,7 |            nakrył trupa płaszczem wraz z twarzą i wyszedł z kaplicy.~
2328  2,7 |                wraz z twarzą i wyszedł z kaplicy.~Przy drzwiach komnaty
2329  2,7 |               o kabłączastych nogach i z kwadratową, zwierzęcą twarzą,
2330  2,7 |              ruchem pokażesz mu to, co z mego rozkazu uczynisz -
2331  2,7 |             albowiem wy-rwano mu język z zupełnie innego powodu,
2332  2,7 |              małym podwórku, otoczonym z czterech stron murowanymi
2333  2,7 |            oblężenia zamku. Pod jednym z tych spichrzów, od prawej
2334  2,7 |              choćby zdołał wyłamać się z podziemia, znalazłby się
2335  2,7 |          albowiem uczuł, że dzieje się z nim coś niedobrego i że
2336  2,7 |            połyskiwał zielono. Zygfryd z chciwością wciągał w płuca
2337  2,7 |             leżysz w kaplicy - mruknął z cicha. Diederich zaś, sądząc,
2338  2,7 |                wówczas, gdy oszalałego z bólu i wściekłości rycerza
2339  2,7 |            śmiertelne, natomiast uszło z Juranda tyle krwi, że go
2340  2,7 |             wyrzekł ani słowa i czy to z wyczerpania, czy przez zawziętość
2341  2,7 |                korytarz, Zygfryd wziął z rąk kata latarnię i jakiś
2342  2,7 |             głośno:~- Teraz do kaplicy z powrotem, a potem do wieży.
2343  2,7 |               dusza krzyżacka, chociaż z natury więcej okrutna niż
2344  2,7 |              za Jurandową mękę zarówno z siebie, jak i z Zakonu.
2345  2,7 |                zarówno z siebie, jak i z Zakonu. Diederich przecie
2346  2,7 |            chociaż umie porozumieć się z kapelanem, nie porozumie
2347  2,7 |           kapelanem, nie porozumie się z samego strachu. Więc co?
2348  2,7 |              jak niegdyś radzili o tym z Rotgierem i jak młody brat,
2349  2,7 |              jeszcze do walki i zginął z chwałą, a Jurand nie stanie
2350  2,7 |         ostatni, może poznam, czyś rad z obietnicy. Ostatni raz!~
2351  2,7 |            czego poczęło się rozkładać z nadzwyczajną szybkością -
2352  2,7 |         szepcący mu do ucha:~- Wychodź z tej izby. Jutro będzie za
2353  2,7 |                 coś przyrzekł; wychodź z tej izby!~Komtur, podniósłszy
2354  2,7 |                Komtur, podniósłszy się z trudem, wyszedł. Na blankach
2355  2,7 |                blankach obwoływały się z narożników straże. Przy
2356  2,7 |             padał na śnieg żółty blask z okien. W pośrodku, przy
2357  2,7 |                   Dokona służka, która z nią śpi...~Tak mówiąc, szedł
2358  2,7 |            poczęły się łasić. W jednym z nich Zygfryd rozpoznał brytana,
2359  2,7 |         powitawszy komtura, zaszczekał z cicha raz i drugi, po czym
2360  2,7 |             które na noc zaryglowywano z zewnątrz. Odsunąwszy rygle,
2361  2,7 |             iść na górę. Zapomniawszy, z powodu rozbicia myśli, latami,
2362  2,7 |                coś pchnęło go w piersi z siłą tak straszliwą, że
2363  2,7 |              Uczyniła się cisza. Potem z wieży wysunęła się jakaś
2364  2,7 |          spuszczonym ku ziemi, biegnąc z wolna z powrotem i jakby
2365  2,7 |              ku ziemi, biegnąc z wolna z powrotem i jakby wietrząc
2366  2,7 |        dziedzińcu zjawił się odźwierny z halebardą.~- Mór na tego
2367  2,7 |          skoczył do bramy i jął targać z całych sił za sznur dzwonu.~ ~
2368  2,8 |               i strumienie. Radzi byli z takiej obfitości mokrego
2369  2,8 |              bagna i bory poczynionych z pni i okrąglaków, ale teraz
2370  2,8 |            zresztą przyjmowali go wraz z jego ludźmi, wedle obyczaju,
2371  2,8 |             jak nie dostanie i gwiazdy z nieba, jednakże wielbił
2372  2,8 |           jednakże wielbił ją i kochał z całej duszy. Postanowił
2373  2,8 |             osadników, odesłał Zbyszko z Głowaczem w darze stryjcowi.~
2374  2,8 |             powiedziano mu, iż poszedł z psami i kuszą do boru, lecz
2375  2,8 |              Malborga pojechał, a mnie z nowinami tu przysłał.~-
2376  2,8 |           chwilę pytać, głównie jednak z tej przyczyny, że zdumienie
2377  2,8 |               rzekł Czech.~Dopierożjął z wolna opowiadać, co i jak
2378  2,8 |         przyjeździe Krzyżaka Rotgiera, z którym Zbyszko, pozwawszy
2379  2,8 |            zawołał, błysnąwszy oczyma, z okrutnym zaciekawieniem
2380  2,8 |             rozwalił, a i mnie też Bóg z giermkiem poszczęścił.~Maćko
2381  2,8 |                począł sapać, tym razem z zadowolenia.~- No! - rzekł -
2382  2,8 |            jest nie na śmiech. Ostatni z Gradów, ale, tak mi dopomóż
2383  2,8 |             pośledni. Juści, a wówczas z Fryzami?... Prawy wyrostek
2384  2,8 |             młody pan przysyła.~- Cóże z dwoma uczynił?~- Odesłał
2385  2,8 |               dwoma uczynił?~- Odesłał z ciałem.~-Nie mógł to książę
2386  2,8 |         uśmiechnął się na tę chciwość, z którą zresztą Maćko często
2387  2,8 |         wszystkich sił pragnął Zbyszka z nią skojarzyć. Ale z drugiej
2388  2,8 |           Zbyszka z nią skojarzyć. Ale z drugiej strony już się był
2389  2,8 |           pycha rodowa Maćka miały się z czego cieszyć. Nie brakło
2390  2,8 |               do Krzyżaków i przywiózł z tej podróży żelazny szczebrzuch
2391  2,8 |           prędki", nie potykał się tam z jakim Niemcem. Ale o to
2392  2,8 |             młodzik, choćby sam uszedł z rąk krzyżackich, wcale żony
2393  2,8 |                będzie się mógł Zbyszko z drugą żenić - i wówczas
2394  2,8 |              wówczas nie stanie Gradów z Bogdańca na świecie. Hej!
2395  2,8 |              Bogdańca na świecie. Hej! Z Jagienką byłoby inaczej!...
2396  2,8 |            stał się większy od radości z nowego dziedzictwa - i z
2397  2,8 |               z nowego dziedzictwa - i z tego żalu, z niepokoju jął
2398  2,8 |           dziedzictwa - i z tego żalu, z niepokoju jął znowu wypytywać
2399  2,8 |         wypytywać Czecha, jako to było z tym ślubem i kiedy było.~
2400  2,8 |       odstępował w krzypocie i w izbie z nim razem spałem. Raz tylko
2401  2,8 |              poszli: sama miłościwa, a z nią panna Jurandówna, pan
2402  2,8 |              Wedle mojej głowy - rzekł z wolna - to ona już przepadła
2403  2,8 |          chwila milczenia.~- Roztropny z ciebie giermek - rzekł wreszcie
2404  2,8 |                  A ja-koże myślisz, co z nią uczynią?~- Kniaź Witold -
2405  2,8 |             się kłania - a co uczynili z jego dziećmi? Mało tu u
2406  2,8 |               pana nie pochowali, choć z książęcym listem i panem
2407  2,8 |          chytrością nie wskóram nic, a z nimi tego trzeba! Oj! powiada,
2408  2,8 |              ten by się tu przydał". I z tej przyczyny mnie wysłał.
2409  2,8 |             jakby jakiś ciężar zrzucił z serca, a Gło-wacz spytał
2410  2,8 |           bardziej że sierota, a Cztan z Rogowa i Wilk z Brzozowej
2411  2,8 |                a Cztan z Rogowa i Wilk z Brzozowej coraz gorzej na
2412  2,8 |         Przemka oświęcimskiego, i jego z sobą prosi. A Zychowi w
2413  2,8 |              Zychowi w to graj, ile że z księciem się znał i nieraz
2414  2,8 |         księciem się znał i nieraz się z nim weselił. Przybywa zatem
2415  2,8 |            Jagienki, bo wiem, że Cztan z Wilkiem coś ci złego zamyślają".
2416  2,8 |               jechał... Jako tu będzie z Jagienką - nie wiem, ale
2417  2,8 |               ucztowali, weselili się! Z Glewic jechali do ojca księcia
2418  2,8 |              Jaśko, książę raciborski, z nienawiści ku księciu Przemkowi
2419  2,8 |               I książę Przemko legł, a z nim razem i Zych zgorzelicki,
2420  2,8 |              Taki tęgi pan!... - mówił z żalem Czech. - Nie byłem
2421  2,8 |                ludzie przedtem, więcem z parobkami w pomoc skoczył,
2422  2,8 |         poznałbyś teraz Zgorzelic, bom z nich kasztel prawy uczynił.
2423  2,8 |              uczuł swędzenie. Wreszcie z ust wyszło mu z trudem jedno
2424  2,8 |               Wreszcie z ust wyszło mu z trudem jedno tylko słowo:~-
2425  2,8 |              wbiegła pędem Jagienka, a z nią najstarszy z jej braci,
2426  2,8 |           Jagienka, a z nią najstarszy z jej braci, czternastoletni
2427  2,8 |              niemu.~- Radam ci, Hlawo, z duszy, ale czemuś to pana
2428  2,8 |         jeszcze?~- Wysłał po radę... i z pokłonem, z pozdrowieniem.~-
2429  2,8 |               po radę... i z pokłonem, z pozdrowieniem.~- Do Bogdańca,
2430  2,8 |              to pilno do domu? Ostańże z nami.~Lecz ona nie chciała
2431  2,8 |          następnie odprowadził ją wraz z Czechem na dziedziniec.
2432  2,8 |             wspomnieć, to wnet jej łza z oka kapnie, a chłopisko
2433  2,8 |               szczerzą. Nijaki pożytek z gospodarki, na nic zabiegliwość,
2434  2,8 |            dymie, jakby rozważając, co z sobą brać, a co zostawić,
2435  2,8 |              zostawić, po czym wyszedł z izby, raz dlatego, że nie
2436  2,8 |             zaś jechała tymczasem wraz z małym Jaśkiem drogą leśną
2437  2,8 |               się w milczeniu za nimi, z sercem przepełnionym miłością
2438  2,8 |             chwila wyciągną się po nią z pomroki i gęstwiny drapieżne
2439  2,8 |             miłościwa...~- To jedziesz z nami? - zapytała dziewczyna,
2440  2,8 |             czas, lecz giermek rad był z siebie i z tego, co panience
2441  2,8 |             giermek rad był z siebie i z tego, co panience powiedział,
2442  2,8 |             rzec, jakom i staremu panu z Bog-~dańca mówił, że tamta
2443  2,9 |         spędziła je bowiem na naradach z Czechem. Spotkał ją stary
2444  2,9 |          kościoła. Jechała do Krze-śni z bratem Jaśkiem i ze znacznym
2445  2,9 |                myśleli też, że jednego z nich wybiorę, i hamowali
2446  2,9 |             wżdy tam książęta sami się z sobą wadzą i na się wzajem
2447  2,9 |     przyciszonym głosem:~- Weźcie mnie z sobą.~Na to Maćko, choć
2448  2,9 |        spuściła głowę i odrzekła jakby z nieśmiałością i zarazem
2449  2,9 |               niczyja. Maćko odetchnął z zadowoleniem.~- Myślałem,
2450  2,9 |               w gruncie rzeczy rad był z postanowienia Jagienki,
2451  2,9 |               Danuśka nie wyjdzie żywa z ich rąk. - Ale to ci jeno
2452  2,9 |                jeno rzekę, że w drodze z dziewką okrutny kłopot.~-
2453  2,9 |         dziewką okrutny kłopot.~- Może z inną, ale nie ze mną. Nie
2454  2,9 |               nigdy, ale nie nowina mi z kuszy dziać i trudy na łowach
2455  2,9 |                na włos nie mniejszy, a z gęby taki ci do mnie podobny,
2456  2,9 |             się nagle i rzekł~- A Wilk z Brzozowej i Cztan z Rogowa
2457  2,9 |               Wilk z Brzozowej i Cztan z Rogowa to chyba się powściekają!~-
2458  2,9 |              kościele był i stary Wilk z Brzozowej, który kiedy niekiedy
2459  2,9 |                ale ów o to nie dbał. I z lekkim sercem powracał po
2460  2,9 |           sercem powracał po mszy wraz z Jagienką do domu. Lecz gdy
2461  2,9 |              na rozstaju pożegnali się z sobą i gdy znalazł się sam
2462  2,9 |               do izby i stanął w progu z twarzą surową, wysoki, kościsty,
2463  2,9 |               kościsty, bez zbroi, ale z tęgim kordem przy boku,
2464  2,9 |               po chwili stary wypuścił z brzękiem na ziemię miecz,
2465  2,9 |                 młody - dzidę, i stali z powyciąganymi ku Maćkowi
2466  2,9 |               somsiedzkum przyjechał - z dobrą wolą.~- Z dobrą wolą
2467  2,9 |           przyjechał - z dobrą wolą.~- Z dobrą wolą witamy. Święta
2468  2,9 |               i syna paliła ciekawość, z czym Maćko przyjechał, żaden
2469  2,9 |            nasycił, spojrzał przed się z powagą i rzekł:~- Zdarzy
2470  2,9 |      godniejszej rzeczy - odpowiedział z równą powagą stary Wilk.~-
2471  2,9 |              jechać trzeba, to chociaż z kim w nieprzyjaźni żył,
2472  2,9 |             uczynek, bom przyjechał.~- Z duszy radziśmy wam. Przyjeżdżajcie
2473  2,9 |              jedzie, temu się lepiej i z Bogiem, i z ludźmi pojednać,
2474  2,9 |               się lepiej i z Bogiem, i z ludźmi pojednać, aby zaś
2475  2,9 |              nie widział, który by się z nimi zetknął, a krzywdy
2476  2,9 |                rzekłszy, stary splunął z lekka w obie dłonie, młody
2477  2,9 |               nich jechać.~- A czy nie z wykupem za Zbyszka?~Na wzmiankę
2478  2,9 |               pobladła w jednej chwili z nienawiści i uczyniła się
2479  2,9 |       odpowiedział spokojnie:~- Może i z wykupem, ale nie za Zbyszka.
2480  2,9 |            kogo innego, jeno od Cztana z Rogowa. Od was, choćbyśmy
2481  2,9 |         rozstali, nie bałbym się, a to z takiej przyczyny, żeście
2482  2,9 |            jego oczyma nie wywrą. Hej! z wami całkiem co innego...
2483  2,9 |                   Wiecie, mój bratanek z jedną mazurską dziedziczką
2484  2,9 |              przez jakiś czas na Maćka z otwartymi ustami, na koniec
2485  2,9 |               zginie wam i jedna wrona z Bogdańca!~- To, widzę, zacni
2486  2,9 |           Bogdańca!~- To, widzę, zacni z was ludzie. Przyrzekacie?~-
2487  2,9 |              Bóg! Maćko uśmiechnął się z zadowoleniem, po czym rzekł:~-
2488  2,9 |               każden miał sobie pięści z gniewu i złości poobgryzać.~
2489  2,9 |            Przed północą jednak omdlał z wysiłku, a gdy go docucono,
2490  2,9 |              do domu, rozmyślał prawie z radością o tym, czego dokazał.~-
2491  2,9 |            bezpieczne. Powściekają się z przyczyny Jagienkowej jazdy,
2492  2,9 |               Krzyżaków usidlić... Ale z nimi trudniej... Nasz, choć
2493  2,9 |                w każdym razie, by była z dala od tych dwóch zabijaków
2494  2,9 |               Danusia mogła wyjść żywa z rąk krzyżackich, więc nie
2495  2,9 |           jeszcze potem Jagienkę wziął z Moczydołami i z tym, co
2496  2,9 |         Jagienkę wziął z Moczydołami i z tym, co jej opat ostawi,
2497  2,9 |   rozmyślaniach prędko zeszła mu droga z Brzozowej, jednakże przybył
2498  2,9 |               zapytał Maćko, zsiadając z konia.~- Jest panicz ze
2499  2,9 |               Jest panicz ze Zgorzelic z Czechem - odrzekł stajenny.
2500  2,9 |           przytrafić w Zgorzelicach, i z pewnym niepokojem w duszy