Tom, Rozdzial
1 1,1 | Resztę towarzystwa stanowiło dwóch ziemian z okolic Krakowa
2 1,1 | Mazowieckiego. Ona już od dwóch niedziel w Krakowie, jeno
3 1,2 | Między dworzanami było dwóch rybałtów, jeden z lutnią,
4 1,2 | poprzednio, a wraz z nim dwóch innych, starszych. Słudzy
5 1,3 | bywa?~Zakonnik spojrzał na dwóch innych i zamilkł, albowiem
6 1,3 | Bogu, można by i Danusi ze dwóch Niemców przyrzucić! Zapalczywość
7 1,4 | dzidy, po części w kusze - dwóch więc całkiem pokrytych rycerzy
8 1,4 | wyprawili widowisko i Czech dwóch niedźwiedzi po kolei udusił.
9 1,6 | Ale on też ma w podziemiu dwóch szlachty Mazurów, których
10 1,6 | obosiecznym mieczem w ręku - i dwóch jego pachołków z obnażonymi
11 1,6 | krakowskie składało się w dwóch trzecich z Niemców - jednakże
12 1,7 | ożenił się i spłodziwszy dwóch synów, Jaśka i Maćka - od
13 1,7 | Kachny ze Spalenicy, która w dwóch wyprawach pomściła na śląskich
14 1,7 | Zbyszkowi poczet obmyśli, weszło dwóch ludzi, czarniawych, krępych,
15 1,7 | jego byli.~- O dla Boga! dwóch chłopów więcej! - zawołał
16 1,7 | powtórzył Zbyszko. - Będę miał dwóch Turków w poczcie. Widzieliście
17 1,8 | niego droga tak wąska, iż dwóch mężów na koniach nie mogło
18 1,11| składał się z ogromnej sieni, dwóch obszernych izb z komorami
19 1,11| opuszczając, gdy zaś wspomniał o dwóch pościelach, Zbyszko rzekł:~-
20 1,11| Taki to chłop! I o Fryzach dwóch ci opowiem, po których wzięliśmy
21 1,11| wziął z sobą dla okazałości dwóch pachołków i przybrał się
22 1,11| Zbyszka.~- Zajeżdża ich tu dwóch: jeden młody Wilk, syn starego
23 1,11| Zbyszka:~- Wiesz? jest ich dwóch: Wilk z Brzozowej i Cztan
24 1,12| i pomruk. "Byle nie szło dwóch!" - pomyślał Zbyszko. Ale
25 1,15| sześciu pocztowych, w tym dwóch rybałtów i jeden pątnik,
26 1,16| celu konia jej prowadziło dwóch wyrostków, przybranych od
27 1,16| słowa:~- Pakliby który z was dwóch albo z innych ludzi rycerskich
28 1,18| wszystkim zdumiała ją obecność dwóch jej zalotników w orszaku.~-
29 1,19| pachołcy - rzekł, ukazując na dwóch Turczynków, podarowanych
30 1,19| Sulimczyka Zawiszę, i na dwóch tęgich parobków, którzy,
31 1,19| który mając dwudziestu dwóch tęgich synów, zastawił liczne
32 1,19| na którego czele jechało dwóch rycerzy na tęgich pomorskich
33 1,20| że widzi dzikie bestie na dwóch łapach przed ogniem, albowiem
34 1,20| księcia trzymało się też dwóch mężów gotowych w nagłym
35 1,20| dopiero po upływie jednej lub dwóch zdrowasiek ozwał się:~-
36 1,20| tak nikczemnie, że opuścił dwóch swoich krewnych, ludzi,
37 1,21| nad sobą zatroskane twarze dwóch młodych i hożych dwórek,
38 1,22| Pan de Lorche miał się po dwóch dniach znacznie lepiej i
39 1,25| śnieg padający szło ku wam dwóch rycerzy, ale jeden doszedł
40 1,25| podniósłszy Zbyszka przy pomocy dwóch Turczynków, umył go, uczesał
41 1,25| będzie lepiej, aby było dwóch świadków ślubu, i dlatego
42 1,26| pójść w ręce jednego z tych dwóch. "Wolej by lepszego jakiego
43 1,26| niego zabiegał o majętność. Dwóch ich było oto samotników
44 1,26| poszli. W sali stołowej w dwóch kominach paliły się wielkie
45 1,27| uszach, zaś w tyle leżało dwóch ludzi; długie rzuty śniegowe
46 1,28| zdawało mu się bowiem, że we dwóch z groźnym rycerzem ze Spychowa
47 1,28| Danveld i stary de Lowe, i dwóch braci: Gotfryd i Rot-gier -
48 1,30| Spychów, ujrzeli przed sobą dwóch konnych i niskie sanie,
49 1,30| Szczytna składało się z dwóch osób: jedną z nich była
50 1,30| Spychowie macie.~- Jest dwóch giermków Majnegera i de
51 1,31| zabrawszy z sobą de Bergowa, dwóch giermków i kilkunastu innych
52 2,2 | Gotfryda, von Brachta i Huga, i dwóch szlachetnych młodzianów...
53 2,2 | Zygfryd wyprawił również i dwóch nowicjuszów pod pozorem,
54 2,2 | Danvelda, Gotfryda, nas dwóch i tej służki zakonnej, która
55 2,3 | pieszego, które dopiero po dwóch dniach oblężenia zdołały
56 2,3 | Anglika Huga, von Brachta i dwóch szlachetnych giermków, nie
57 2,6 | książę. - Ma wysłać mistrz dwóch sędziów i ja też dwóch,
58 2,6 | mistrz dwóch sędziów i ja też dwóch, którzy uczynki komturów
59 2,7 | Królewcu, gdy Rotgier pokonał dwóch słynnych rycerzy, którzy
60 2,9 | by była z dala od tych dwóch zabijaków i zarazem blisko
61 2,11| Maćko, wziąwszy ze sobą dwóch pacholików, gdyż jako krewny
62 2,11| dopiero ujrzawszy za rycerzem dwóch cudnych, bogato ubranych
63 2,11| prawa i sprawiedliwości. Od dwóch dni żywił się korą drzewną
64 2,11| las, wyjechało naprzeciw dwóch zbrojnych pachołków, którzy
65 2,11| głowę... Wezmę z sobą Hlawę, dwóch pachołków z bojowymi końmi
66 2,14| miał teraz nadzieję, iż we dwóch ze Zbyszkiem Danusię znajdą,
67 2,14| na wojnę z własnej woli dwóch dobrych pachołków, którym
68 2,15| wieści na Litwę, a z nim dwóch znacznych litewskich kniaziów
69 2,17| do Nowego Kowna posiłki. Dwóch rycerzy prowadzi knechtów,
70 2,18| niż na ćwierć stajania. Dwóch ludzi uniósł prąd tuż przy
71 2,18| wierne chłopy, wyślij ich dwóch albo trzech naprzód, aby
72 2,19| oddziałem idzie w odległości dwóch strzeleń z łuku "straża"
73 2,19| między nimi Maćko, Czech, dwóch wło-dyków z Łękawicy, trzech
74 2,20| wykopać dzidami doły dla dwóch włodyków z Łękawicy, którzy
75 2,22| zapytał Macko.~- Jest dwóch, którzy między siodłami
76 2,22| rzekł Macko:~- Będzie tam dwóch masztalerzy i Sanderus,
77 2,22| daleko, gdyż najwyżej po dwóch stajaniach zarośla urywały
78 2,22| nich siedziało na kłodzie dwóch rycerzy, przed drugą - barczysty,
79 2,24| opowiadanie, że się takich dwóch wzięło w niewolę.~Jakoż
80 2,26| szeroką drogę idącą wśród dwóch czarnych ścian boru, na
81 2,30| oddać. Dodał ci mi tedy jeno dwóch ludzi: jednego zaufanego
82 2,30| wiedział, iż zgniótłby go w dwóch palcach jak orzech, czy
83 2,31| sprowadził z miasta jego dwóch "brońców", którzy żubry
84 2,31| ciemne włosy spadające w dwóch warkoczach na plecy, to
85 2,31| nie sławę, zyskałem, i aż dwóch mazowieckich rycerzy musiałem
86 2,34| myśli". Było potem o synów dwóch szlachty, co na lennych
87 2,36| Wczoraj gospodyni tutejsza dwóch widziała.~- Powiadają -
88 2,39| już długo w Spychowie. Po dwóch tygodniach załatwił stary
89 2,40| murów przywalili, więc po dwóch dniach ostatnią parę puścił.~-
90 2,42| początku myślał Maćko, że po dwóch albo trzech dniach odpoczynku
91 2,46| wieś, synów zaś dwudziestu dwóch, a przecie głodem nie przymierają.
92 2,48| życia świątynie i ołtarze. "Dwóch jest dobrodziejów Zakonu -
93 2,50| pańskie w liczbie dwudziestu dwóch. Więc Jaśka z Tamowa, Jędrka
94 2,51| zdanie Gersdorfa, aby wysłał dwóch heroldów do króla z oznajmieniem,
95 2,51| gdy nagle dano mu znać, iż dwóch heroldów zjeżdża od krzyżackiego
96 2,51| Mści sław ze Skrzynna, i dwóch Czechów: Sokół i Zbysławek.
97 2,52| zdanie Gersdorfa, aby wysłał dwóch heroldów do króla z oznajmieniem,
98 2,52| gdy nagle dano mu znać, iż dwóch heroldów zjeżdża od krzyżackiego
99 2,52| Mści sław ze Skrzynna, i dwóch Czechów: Sokół i Zbysławek.
|