Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |  prorokować może do południa.~- No! no! - odrzekł Maćko. -
 2  1,1 |         może do południa.~- No! no! - odrzekł Maćko. - A cudna
 3  1,2 |         Danusia! Danusia! wyleź no na ławkę i uwesel nam serce
 4  1,2 |        zameczku alibo gródka... No, oba-czym. Bogdaniec swoją
 5  1,2 |  zapytał z widocznym gniewem:~- No, to jakoże będzie?~- Jedźcie
 6  1,2 |       Niemcach wzięli? Widzicie no! A co za łup wezmę? Parszywe
 7  1,4 | przekonać, iż z poganami wojna. No i co? Obaczyli nasi, że
 8  1,4 |     Mikołaja, który też dopiero no pewnym namyśle odrzekł:~-
 9  1,4 |       Bij w Niemca, bo to cud!" No - i skoczyłem - kto by był
10  1,4 |         się na was nie zawziął. No, niech was tam Bóg wspomaga.~-
11  1,4 |       Nastało znów milczenie.~- No i co? - spytał Powała.~A
12  1,6 |       po pogrzebie aż na Ruś.~- No, to i nie ma rady.~- Nijakiej.
13  1,6 |        pójdźcie do kasztelana.~-No, to z Bogiem!~- Z Bogiem!~
14  1,6 | prosiłem, ale i księżna Anna.~- No i co?~- I co? Powiedział
15  1,7 |    spytał zaciekawiony Maćko. - No, a jak gródek stanie?...
16  1,9 |    zawołał z zapałem Zbyszko.~- No, to pamiętaj. A jak stryjca
17  1,10|       dla wielkiej wesołości.~- No, jak się macie? - pytał,
18  1,10|    ostało...~- Bójcie się Boga! No i co? A próbowaliście niedźwiedziego
19  1,10|     wesoło Zych ze Zgorzelic. - No, Pan Bóg mu nie poszczęścił:
20  1,10|       ci dobrze skóry natarł!~- No, a potem co? - spytał Zbyszko.~-
21  1,10|        rycerzy nowych z Polski. No i nic! Dobrze! Na drugi
22  1,10|     niebie robią?~- Śpiewają.~- No, to widzicie! A potępione
23  1,10|  skończyło, bom był wyjechał.~- No, my swojak! - rzekł Maćko -
24  1,10|      pułapem z gniazd wylatują. No, i chwała Boża rośnie.~-
25  1,10|      starunek od innego lepszy. No! Moiście wy! uczyńcieże
26  1,10|      każe iść na tamten świat - no, to nie ma rady! Czy przy
27  1,10|     zaraz spotkali.~- Cichajcie no!~Tu zwrócił się do orszaku:~-
28  1,11|        odbierać to, co dajem!~- No, to jeszcze bardziej Bóg
29  1,11|         piętnaście roków...~- A no! - rzekł Zbyszko - stary
30  1,11| sprzedał, a to wiecie...~-Wiem! No! to warto na Litwę iść.
31  1,11|        w drodze - dodał Zych. - No, nie dziwota! Przecie i
32  1,11|    poczęła go trącać łokciem:~- No? Co wam? Nie chcę, byście
33  1,12|   przecie i tak ledwie dycha... No, to i wzięłam widły, i poszłam.~-
34  1,12|    napadną, a wideł nie masz.~- No - dobrze!~I tak rozmawiali
35  1,13|      się miodu?~- Napiję się.~- No, opat... juści mądry człowiek!
36  1,14|        roześmiał się i rzekł:~- No, tobie rycerzem być, nie
37  1,14|      Chytra z ciebie dziewka.~- No to i co? Miałam się przy
38  1,14|         wrócić i mnie kazali.~- No, to Bóg ci zapłać za bobra.~-
39  1,15|          Gdzieżbyśmy jechali?~- No, to dobrze!~ ~
40  1,16|      pierwszy Cztan z Rogowa.~- No i co? - spytał.~- A co? -
41  1,17|    Krześni? - zapytał.~- Byłem. No i co?~- A dałem na mszę
42  1,17|        jego był krótkotrwały.~- No - rzekł - wyście moi krewni,
43  1,17|      robić? Chwyciłem ławę też, no... i wiecie!...~- Żywi aby? -
44  1,18|          Powiadał, że nie może. No, i widać przyczyna takowa
45  1,18|     Jurandem i wiem, jako jest. No, a potem co? Potem tu wróci,
46  1,18|       dałem, choć nie chciał... No, Mazury przecie nie za morzem...~
47  1,19|         się z waszą miłością... No, nie na tym koniec, bo później
48  1,20|        uspokoił się zupełnie.~- No, widzicie - rzekł - zęby
49  1,24|   wreszcie rzekł:~- Widzicie... No! dobra ci rzecz do głowy
50  1,25|  księcia pana naszego zaręcza - no! - to oni ojciec i matka
51  1,26|         niego z zadowoleniem.~- No i nie będzie temu dobrze,
52  2,6 |      której do Szczytna ruszył. No - i nie spodziewał się wrócić.~-
53  2,8 |         zaciekawieniem Maćko. - No i co?~- Na dwie połowie
54  2,8 |      tym razem z zadowolenia.~- No! - rzekł - chłop to on jest
55  2,8 |        moje gadanie - pojechał. No i ucztowali, weselili się!
56  2,8 |        bodaj na zawsze utracił. No, Chrzana stary książę Nosak
57  2,8 |            Do Bogdańca, i tyla? No - dobrze. A sam gdzie?~-
58  2,8 | milczenie zaniepokoiło Maćka.~- No i cóż ty? - pytał, skończywszy
59  2,9 |        była ode mnie Zbyszkowi, no i nie ma rady! taka moja
60  2,9 |       że może za nami pojadą.~- No! nie boję się. Stary ja,
61  2,9 |  zadowoleniem, po czym rzekł:~- No, tegom się po was i spodziewał.
62  2,9 |         o tym, czego dokazał.~- No! - mówił sobie. - Bogdaniec
63  2,9 |        Żebym to nie był stary - no! Ale i tak ci powiadam:
64  2,9 |        i Bogdańca, i Zgorzelic. No! pozwać nieprzyjaciół i
65  2,10|          Za czarcim? Przeżegnaj no się jeszcze raz!~- W imię
66  2,11|     chciała - rzekła Jagienka.~-No, to tak go zobaczysz jak
67  2,11|    począł wodzić szeroką dłonią no włosach. Przypomniał sobie
68  2,11|       ręki dzieciucha poległ.~- No, taki to i dzieciuch - rzekła,
69  2,11|            O dla Boga! Patrzcie no, panie rycerzu, kto to ku
70  2,11|  Zbyszko choć w części pomścił. No, ale patrzcie, jakowa jest
71  2,11|       omieszka - odparł Maćko. -No! chwalić Boga, wiemy przynajmniej,
72  2,12|  poczęli między sobą szeptać:~- No i cóż?~- Nie pójdziem czy
73  2,20|      niego spode łba i sapać.~- No - rzekł po chwili milczenia -
74  2,21|    odpowiadając sobie samemu:~- No! jużci... Nie ma rady!~I
75  2,22|         ja na Arnolda uderzę.~- No! - odpowiedział Macko -
76  2,23|         do Arnolda.~- Wymiarkuj no rzetelnie - rzekł - czego
77  2,23|      choćby na koniec świata.~- No! zbytnio sobie nie dufaj.
78  2,23|         wasza miłość na nogach? No, czas mi! Konie gotowe i
79  2,30|         mi też wiosło dębowe... no - i łaska boska... bom jest
80  2,30|       ze snu:~- Jakiej panny?~- No, tej - odrzekł stary - waszej
81  2,34|         rzeźwiejsi i wypoczęci.~No - rzekł Maćko - chyba jeszcze
82  2,34|        takich rzeczy ciekawy.~- No i cóż?~- A nic! Jużci tęga
83  2,34|       aby serce w nas upadło.~- No i cóż?~- Ano, da Bóg, że
84  2,34|      strzemiona?~- Jako żywo!~- No, widzicie: Zakon to taki
85  2,36|         nie chorzał w Malborgu, no, to jeszcze! - rzekł. -
86  2,39|      głową:~- Mniszką ostanę.~- No, a jakby cię pokochał? Jakby
87  2,42|        na znak potwierdzenia.~- No! Pan Jezus ci poszczęścił,
88  2,42|        miodu na poty - i hoc!~- No i co?~- I wnet wesołości
89  2,42|       siodła i nuż dopytywać:~- No co? czego? mówcie!~- Ty
90  2,43|      cichym i miękkim głosem. - No! pewnie, że inna. Ale żebym
91  2,43|   niespokojnie Zbyszko.~- Jaka? No! nie ma co gadać, że roki
92  2,46|  kończył przyciszonym głosem:~- No z łaski Boga jest ta wszelkiego
93  2,47|  przyjść do bitwy z Krzyżaki.~- No i co? - zapytał. - Odjął
94  2,47| Mazowsza albo z Polski stawał?" No - i praw był, bo dawno by
95  2,47|        który był Kuna krewny.~- No i co? - zakrzyknął Zbyszko.~-
96  2,48|       nad Jagienką i dziećmi.~- No, to słuchaj: ja do białego
97  2,49|         pozwala mu się potykać. No, teraz chyba pozwoli.~Na