Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |           Dobko z Oleśnicy, i taki Powała z Taczewa, i taki Paszko
 2  1,4 |      czuwać rozkazał, a zowią mnie Powała z Taczewa.~Na te słowa Maćko
 3  1,4 |        znanym nazwiskiem, albowiem Powała z Taczewa, szlachcic znakomitego
 4  1,4 |          wam, panie - odpowiedział Powała - choć wolałbym nie w tak
 5  1,4 |        Czemu to? - spytał Maćko.~A Powała zwrócił się do Zbyszka:~-
 6  1,4 |              Słuchajcie - przerwał Powała. - Nie życzę ja wam złego,
 7  1,4 |           czci szlacheckiej.~Na to Powała z Taczewa spojrzał na niego
 8  1,4 |           każdemu stanie -~odrzekł Powała.~- Jakże? Albo to ja pasa
 9  1,4 |            nie wybuchnąć okropnie.~Powała zaś spostrzegł to i mając
10  1,4 |            posłować przestał.~Lecz Powała, któremu serce poczęło również
11  1,4 |       złości przywiodło. Po chwili Powała zawrócił ku nim i poczekawszy
12  1,4 |     wówczas odpowiem".~Tu spojrzał Powała bystro na Zbyszka i dodał:~-
13  1,4 |     milczenie.~- No i co? - spytał Powała.~A Zbyszko odrzekł spokojnie
14  1,4 |            wolno.~Na to spoważniał Powała i zwróciwszy się do Maćka,
15  1,4 |          rycerze - rzekł wzruszony Powała -a skoro młody przysiągł
16  1,4 |               odparł niecierpliwie Powała.~- Rozumieć, to ja rozumiem -
17  1,4 |            ale dlatego mi i żal...~Powała zaś zwrócił się do Maćka:~-
18  1,4 |       jakby ukryta groźba, dlatego Powała odrzekł poważnie:~-Bóg to
19  1,4 |        ludzie tężsi - odpowiedział Powała - ale znajdą się i dziś
20  1,4 |               Młody był!~Tymczasem Powała z Taczewa, jadąc po prawej
21  1,4 |   krakowski rad mnie widzi - rzekł Powała - to może go uproszę i królowę
22  1,4 |              Byłby łup godny!~Lecz Powała myślał o czym innym, mianowicie,
23  1,4 |          blisko Danusi pozostać...~Powała zaś spytał tymczasem Maćka:~-
24  1,4 |     zaniepokoił się trochę tym, że Powała tak o ich bezpieczeństwie
25  1,4 |           sobie nawet nie umiał...~Powała zaprowadził Maćka i Zbyszka
26  1,5 |          rycerze z Bogdańca wraz z Powałą udali się na ranną mszę
27  1,5 |         zamek. Jakoż po drodze już Powała spotkał mnóstwo znajomych,
28  1,5 |        jeden z pierwszych rycerzy. Powała, Zawisza z Garbowa, Dobko
29  1,5 |           godzi się polec - odparł Powała.~- I dla czci rycerskiej -
30  1,5 |          wieki wieków - rzekł znów Powała z Taczewa.~- Jak wojna,
31  1,5 |              rzekł, oglądając się. Powała. - Dalibóg on! Krótko bawił
32  1,5 |       Wodzinka, Domarat z Kobylan, Powała z Taczewa, Paszko Złodziej
33  1,5 |            do sądu należy - odparł Powała.~- Uwięziliście go? - spytał
34  1,5 |            dopuścił - odpowiedział Powała, spoglądając posępnie na
35  1,5 |            Wilnem zasłużył - dodał Powała.~Lecz król bronił się dalej,
36  1,5 |     zakonnik!~- Sława mu! - huknął Powała z Taczewa.~- Sława! - powtórzyli
37  1,5 |            już po stronie Zbyszka. Powała z Taczewa zapowiadał, iż
38  1,5 |         dokazać lub zginąć. Groźny Powała okazał się przy tym najzawziętszym,
39  1,5 |           co powie Maćkowi - rzekł Powała. A Maćko rzeczywiście był
40  1,5 |         cicha:~- A zwłaszcza Boga.~Powała z Taczewa czynił nazajutrz
41  1,6 |          księżna, ani Danusia, ani Powała z Taczewa, który dawniej
42  1,6 |      największą ciekawość wzbudzał Powała z Taczewa, który stojąc
43  1,6 |         spomiędzy rycerzy wystąpił Powała z Danusią na ręku i krzyknął: "
44  1,6 |            do głowy nie przyszedł. Powała z Taczewa opowiadał wśród
45  1,6 |     Farurej, Zyndram z Maszkowic i Powała z Taczewa udali się do niego,
46  1,6 |        zawołał na widok klęczących Powała z Taczewa.~- Niech żywie! -
47  1,7 |         bary się wziąć - ozwał się Powała. - Książę Witold klęskę
48  1,7 |          Farurej, Dobko, a nawet i Powała, przywykli byli szukać przygód
49  1,7 |              Pomagaj ci Bóg! rzekł Powała, wznosząc kielich.~- Na
50  1,26|        Zawisza z Garbowa alibo pan Powała z Taczewa wyprosi mi u pana
51  2,11|   ślubowali i Zawisza z Garbowa, i Powała z Taczewa, i Marcin z Wrocimowic,
52  2,30|    dworności i obyczajów.~Wszelako Powała z Taczewa dojrzał Zbyszka
53  2,30|            mu zmarła po odbiciu. A Powała słuchał uważnie i na przemian
54  2,30|          żywie - odparł Zbyszko. A Powała spojrzał na niego z wielką
55  2,30|          poznania tak sławnego jak Powała rycerza.~Więc gdy ich Zbyszko
56  2,30|            on szczerym śmiechem.~A Powała pochylił się, otoczył mu
57  2,30|      przybywają - rzekł do Zbyszka Powała - bo choć to uczta u starosty,
58  2,30|           Zbyszko, zbliżając się z Powałą, przepatrywał z dala twarze,
59  2,31|          dumą Schonfeld.~Na to zaś Powała:~- A trzeba go nosić w sercach.~
60  2,31|          Jagienką, oznajmił im, że Powała spał nie u siebie tej nocy,
61  2,31|           A że był przy tym rycerz Powała, więc zaraz przydał, że
62  2,31|        dzidą! z dzidą! z dzidą!" A Powała umyślnie drew na ów ogień
63  2,31|            smutno.~Nazajutrz dzień Powała z Taczewa przyszedł do gospody
64  2,31|           Farurej i Kruczek, i sam Powała, i Krzon z Kozichgłów, i
65  2,31|            Mnie w części - odrzekł Powała - w części tutejszej księż-nie,
66  2,32|           pod włos Krzyżakom, gdyż Powała z Taczewa okazał się tęższym
67  2,32|       bliska przypatrzeć, i rycerz Powała, a z nimi razem Zbyszko
68  2,32|          Zyndramem z Maszkowic i z Powałą prawie ciągle przy jego
69  2,33|     Malborga. Zyndram z Maszkowic, Powała z Taczewa i Zbyszko znajdowali
70  2,33|           mury, a Zbyszko, któremu Powała przetłumaczył należycie
71  2,33|         ludzie o ubóstwo - odrzekł Powała - ale coś tu musi być więcej
72  2,33|          patrzyli na nią nie tylko Powała z Taczewa i Zbyszko, który
73  2,34|            będzie dobrze - wtrącił Powała.~- Wywczasowałem się też
74  2,35|          nie masz.~Lecz na to znów Powała z Taczewa wyciągnął rękę
75  2,35|         braci.~- Bo - odpowiedział Powała - prosty jest nasz naród,
76  2,47|          pozwy i Zawisza Czarny, i Powała, i Paszko z Biskupic, a
77  2,49|         znajomkowie, a szczególnie Powała, radzi witali Maćka i Zbyszka
78  2,49| pozywaliśmy go i my - odpowiedział Powała - ale odrzekł, że urząd
79  2,49|           honor.~- Dobrze - odparł Powała. - Miło ze znajomymi ugwarzyć,
80  2,49|         zrównawszy się z Maćkiem i Powałą, jechali dalej razem we
81  2,49|            Czterdzieście - odrzekł Powała. - Naszych polskich wraz
82  2,49|       pobożnie, a gdy przejechali, Powała rzekł:~- Kniaź Witold był
83  2,49|     rycerskich obyczajów - odrzekł Powała.~Tak rozmawiając, minęli
84  2,49|       potęgi nie zebrał. Na to zaś Powała:~- Powiadał rycerz Korzbóg,
85  2,49|   Niezadługo się to pokaże - rzekł Powała. - Królowi ciągle śluzy
86  2,49|           co tu robicie? - zapytał Powała.~- Proboszcz kłobucki. A
87  2,49|    Proboszcz kłobucki. A wy kto?~- Powała z Taczewa, rycerze z Bogdańca
88  2,49|         mogę nic rozeznać! - rzekł Powała. - A wy co widzicie?~- Mnich
89  2,49|          już odjechali od gromady, Powała spytał:~- Widzieliście co?~-
90  2,49|              Znak Boży - ozwał się Powała. - Ha! to już mimo łez naszego
91  2,51|       Brochocic i nadworna, której Powała z Taczewa przewodził. Jednakże
92  2,51|          Żelechowa przywodził. Tam Powała z Ta-czewa siłą nadludzką
93  2,51|        szli Leszko z Goraja, drugi Powała z Wyhucza i Mści sław ze
94  2,52|       Brochocic i nadworna, której Powała z Taczewa przewodził. Jednakże
95  2,52|          Żelechowa przywodził. Tam Powała z Ta-czewa siłą nadludzką
96  2,52|        szli Leszko z Goraja, drugi Powała z Wyhucza i Mści sław ze