Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |               ozwał się Maćko - bo w dzień upał, ale czemu, mając pod
 2  1,2 |            Krakowa. Wyspaliśmy się w dzień i jedziemy nocą dla chłodu,
 3  1,2 |            kościoła przyjdziemy, aby dzień z Bogiem zacząć.~- Będzie
 4  1,2 |        powtórnie, że wyspawszy się w dzień, wraz z całym dworem podróżuje
 5  1,2 |        Pewnikiem znów na ucztę.~- Co dzień tam teraz uczty, a po połogu
 6  1,4 |      pokazować, gdzie siedem razy na dzień dzwony biją.~Uwaga ta zakłopotała
 7  1,4 |       wskutek czego miasto z dnia na dzień porastało w ludność, w dostatki,
 8  1,6 |            po mieście i okolicy. Był dzień niedzielny, więc tłumy napełniały
 9  1,6 |              W kościołach przez cały dzień panował tłok jak w czasie
10  1,6 |              z okolicy.~I tak płynął dzień za dniem wśród ustawicznego
11  1,6 |            świtu.~Tymczasem nadszedł dzień egzekucji. Od rana tłumy
12  1,7 |         nabył, odprzedał ją na drugi dzień Marcinowi z Wrocimowic herbu
13  1,9 |          przerwał mu te rozmyślania. Dzień wstawał jasny, ale chłodny.
14  1,10|              przykrzyć, i dopiero na dzień kołowej jazdy od Bogdańca
15  1,10|              i nic! Dobrze! Na drugi dzień nadciągnął Edyga z ćmą tatarstwa,
16  1,10|              rzeczywiście czynił się dzień. Po chwili wyjechali na
17  1,12|            Zbyszko poszedł naprzód w dzień, obejrzał barci, zobaczył,
18  1,13|          sadło, wyglądając z dnia na dzień niechybnego uzdrowienia.
19  1,13|         uwolnić.~- Opat zjedzie lada dzień...~- Myślicie? - spytał
20  1,18|              naklął i taki był sądny dzień, że tatuś do stodół uciekli.
21  1,19|           noc, zaś kusze do obrony w dzień, a zbójów, zawalidrogów
22  1,19|   Zgorzelicach "uradzając" prawie co dzień z Jagienką i patrząc na
23  1,19|          ludzi przekonanych, że lada dzień trzeba będzie na koń siadać,
24  1,19| napierstnikach i kropierzach. Kowale dzień i noc bili młotami w żelazne
25  1,19|           gotują, jako jej z dnia na dzień czekają - a wreszcie zapytał,
26  1,19|              nóg nie połamała, bo co dzień na wieżę wyłazi, a na drogę
27  1,20|       puszczy. Ogniska poprzygasały, dzień uczynił się jasny, mroźny,
28  1,20|          łupy i jak obłąkany uciekał dzień cały aż do Szczytna, gdzie
29  1,22|         musiał się położyć, na drugi dzień zaś nie mógł ni ręką, ni
30  1,22|        jednakże przytomny i na drugi dzień, lubo jeszcze osłabiony
31  1,22|    krzyżackich i księcia Janusza. Na dzień przed wyjazdem dworu przybyli
32  1,23|        drzewach leżała bogata okiść, dzień był chmurny, ale ciepły,
33  1,25|              jerychońską, a na drugi dzień w czasie snu Zbyszka, gdy
34  1,25|              śmiercią. Przyjdzie oto dzień jutrzejszy i pojutrzejszy,
35  1,25|             była pytać kilka razy na dzień: "Miłym ci?" - i widzieć
36  1,25|             się:~- Noc już bieleje i dzień się czyni. Ave Maria, gratia
37  1,25|        Dnieje, chociaż będzie ciemny dzień. To Jurandowi ludzie konie
38  1,26|          widać chce, żeby jutrzejszy dzień był tym radośniejszy.~-
39  1,27|                Może tak prześpi cały dzień.~- Tak, ale co on mówił? -
40  1,32|  popołudniowe godziny. Krótki zimowy dzień chylił się stopniowo ku
41  2,1 |         niewiele światła, a przy tym dzień był zimowy, chmurny. W drugim
42  2,1 |           zaś jęli wołać o piwo, aby dzień stał im się jeszcze weselszy.~
43  2,5 |        wokoło otaczał krużganek.~Gdy dzień uczynił się już zupełny,
44  2,5 |               aby się nasz nie dał!"~Dzień był zimny, wilgotny, ale
45  2,5 |        spędził na miejscu walki cały dzień aż do następnej północy,
46  2,6 |            od ciebie bogdaj na jeden dzień. Nie będzieszże stał bez
47  2,9 |           Przyjeżdżajcie choćby i co dzień.~- Bogdajem mógł i was w
48  2,9 |   przekomarzam się ja, ale przecie w dzień każdy pozna i ją, i ciebie.~-
49  2,10|              namyślał się przez cały dzień, czyby nie było grzechem
50  2,10|           Próżno mu tłumaczono, że w dzień siły nieczyste nie mają
51  2,10|        zwłaszcza gdy człek napity. W dzień i po trzeźwemu nie ma przyczyny
52  2,10|             mogło złego przygodzić w dzień i między ludźmi?~- Mnie
53  2,11|         mglistej, miękkiej przyszedł dzień wietrzny, chwilami jasny,
54  2,11|        niedziel, ale tylko nocami. W dzień słonko świeciło jako się
55  2,11|             z nóg. Oto dziesiąty już dzień upływał, jak szedł tak omackiem,
56  2,11|           Nie mogąc pytać o drogę, w dzień kierował się tylko ciepłem
57  2,11|            którego dopiero na trzeci dzień miał się rozbudzić.~Oni
58  2,13|              powiedział mi nazajutrz dzień: "Jeśli tak, to ją może
59  2,15|   Jagiełłowej potęgi i pragną odwlec dzień gniewu i klęski.~I rwały
60  2,15|       przybieżał, tedy musi nastąpić dzień, w którym fala niemiecka
61  2,16|            zabity i dopiero na drugi dzień wieczorem poszedł powitać
62  2,17|          szli im w pomoc - nadejdzie dzień sądu i pomsty.~- Skoroście
63  2,17|            strapieniu i smutku, a co dzień ci mi gorzej i tęskniej...~
64  2,18|      naprzeciw tamtym wyjść chcieli. Dzień czynił się w górze jasny
65  2,21|        głęboki, że zaledwie na drugi dzień w południe zdołał go Czech
66  2,22|              odrzekł Zbyszko - ale w dzień pewnie, że tak będzie lepiej.
67  2,22|          Powiem mu, żeby trzy razy w dzień zatrzymywał się i czekał
68  2,24|            Szukano jednakże na drugi dzień służki, ale bez skutku,
69  2,25|        wszystko już będzie dobrze. W dzień kierował się słońcem, a
70  2,25|              wilków i niedźwiedzi, w dzień ustępować z drogi stadom
71  2,25|             przepuszczały światła, a dzień był ciemny z powodu chmur,
72  2,26|             wczorajszej burzy nastał dzień przecudny, rzeźwy, cichy
73  2,28|            nieprawości, i aby nastał dzień sądu, kary, gniewu i klęski.~
74  2,30|             Tolimę, który przybył na dzień przed nimi. Stało się to
75  2,31|           ogromnie smutno.~Nazajutrz dzień Powała z Taczewa przyszedł
76  2,33|              zatrzymali się na noc i dzień, gdyż wielki mistrz miał
77  2,33|              rysujące się na niebie. Dzień był jasny i przeźroczy,
78  2,35|     majsternie. Kują tam młoty noc i dzień, i takich pancerzy, równie
79  2,38|          Jurand w raju wszystkich co dzień ogląda, a ojciec Kaleb powiada,
80  2,42|               I w ten sposób upływał dzień za dniem. Jagienka, wpadłszy
81  2,43|        zdrowia, stawał się z dnia na dzień cudniejszy, miłość jej zmieniła
82  2,48|           przeto ciężki mu był każdy dzień zwłoki - i często czynił
83  2,48|              najmilejszy!~- A zaś co dzień dziękuj Bogu, że ci dał
84  2,48|        ludźmi i całym taborem wozów.~Dzień był jasny, bez wiatru. Bory
85  2,49|              ale nikt nie wie, co mu dzień przyniesie - dodał de Lorche.~ ~
86  2,51|              Jakiego dziś patrona?~- Dzień Rozesłania Apostołów - odrzekł
87  2,51|             A król westchnął:~- Więc dzień Apostołów będzie ostatnim
88  2,51|               jaki to okropny nastał dzień, i po raz pierwszy uczuł,
89  2,51|            żywcem w ręce zwycięzców. Dzień był dla Zakonu i dla wszystkiego
90  2,51|          powiązane snopy. Ciężki był dzień i straszny plon tego żniwa,
91  2,52|              Jakiego dziś patrona?~- Dzień Rozesłania Apostołów - odrzekł
92  2,52|             A król westchnął:~- Więc dzień Apostołów będzie ostatnim
93  2,52|               jaki to okropny nastał dzień, i po raz pierwszy uczuł,
94  2,52|            żywcem w ręce zwycięzców. Dzień był dla Zakonu i dla wszystkiego
95  2,52|          powiązane snopy. Ciężki był dzień i straszny plon tego żniwa,