Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |        mieszczanin. - Wielkie gody i wielka szczęśliwość dla Królestwa!
 2  1,1 |           panny bardzo szanują i moc wielką im przyznają: że byle dziewka
 3  1,1 |          zaraz ma być, bo zgorzeję!" Wielka była obraza boska, ale nie
 4  1,1 |            do nich uciekł. Była znów wielka wyprawa. Sam mistrz Kondrat
 5  1,2 |             pachwin i zapiętym nisko wielką klamrą. Za panią szły panny
 6  1,2 |            który przyjął je ze czcią wielką i przycisnąwszy do ust,
 7  1,2 |         powaga, a napełniła mu serce wielka radość, że odtąd za dojrzałego
 8  1,2 |            bywali kasztelanami. Sama wielka królowa Jadwiga w chwili
 9  1,2 |            rzucili się biesiadnicy z wielką ochotą, tak że po chwili
10  1,2 |          zaraz potem, oparłszy się z wielką ufnością o ramię rycerzyka -
11  1,3 |             rękach, w nogach moc tak wielką, że w tej chwili byłby sam
12  1,3 |     szczędzili im mistrzowie Zakonu, wielką okazywały przyjaźń Krzyżakom.
13  1,3 |            słusznie, że wkrótce musi wielka wojna nastąpić, w której
14  1,3 |            jej objawienia, w których wielka wojna istotnie jest przepowiedziana.~
15  1,3 |               mówią - się boim, choć wielka jest ich potęga i pycha,
16  1,3 |             procesje, na których ową wielką świętość noszono. Ale oprócz
17  1,3 |          chrześcijańskiej, ale jeśli wielka wojna nastąpi, są też i
18  1,4 |        rozciągnął dwunastu rycerzy z wielką chwałą dla siebie i dla
19  1,4 |         żebra i dopiero nieżywego, z wielką chwałą królewską, z rąk
20  1,4 | bezpieczeństwie myśli, podziękował z wielką wdzięcznością i wjechali
21  1,5 |            świecie próżność była tak wielka, że w razie niepowodzenia
22  1,5 |    przyrodzoną zapalczywość hamowała wielka i szczera pobożność. Nie
23  1,5 |          potęgi i sławy. Jedna tylko wielka troska zaciążyła nad nią
24  1,5 |           zawrzało mu nagle miłością wielką, która powstaje nie z nakazu,
25  1,5 |            Odetchnął na to Zbyszko z wielką ulgą i rzekł:~- Lżej będzie
26  1,5 |         chwili Zbyszko wybuchnął tak wielką radością, jakby mu już otworzono
27  1,6 |       ukazała się czarna chorągiew z wielką trupią głową pośrodku, pod
28  1,8 |         rycerski obyczaj, ucałował z wielką czcią oba trzewiki siedzącej
29  1,9 |              jednakże zrozumiał, jak wielka życzliwość tkwiła w ostatnich
30  1,10|               on zaś patrzył także z wielką ciekawością na jego długą
31  1,11|           Ale niewygodę musicie mieć wielką, a choremu potrzeba starunku.~-
32  1,11|          skończywszy ją, spostrzegła wielką łzę staczającą się po palcach
33  1,12|             z nim źle - i poczuł tak wielką wdzięczność dla niej, że
34  1,14|               on zaś rozumiał tę jej wielką przychylność, był jej wdzięczen
35  1,15|       Zauważyła też, że rozpytywał z wielką troskliwością o Maćka, a
36  1,19|              ludziach i na rzeczach. Wielka młodość Zbyszka pozwalała
37  1,19|          innych trosk i frasunków. A wielka wojna wisiała jakby w powietrzu.
38  1,20|    wyniosłością Hugo de Danveld.~Tak wielka była cześć dla pasowanych
39  1,22|           też pod wieczór niemoc tak wielka, iż musiał się położyć,
40  1,25|              po polsku, dopytywała z wielką troskliwością służbę i o
41  1,25|               panienko! - i mnie tak wielka łaska miała spotkać, aleja
42  1,25|      kochanie!" Aż nagle chwyciła go wielka litość nad nią, gdyż czuł,
43  1,26|              oddać. Ale jeśli nas za wielka chmara wilków w przasnyskim
44  1,29|          Krzyżaków-krzywdzicieli tak wielka, że aż wstał na siodle i
45  1,30|               a boleść stała się tak wielka, że przesiliła się i przeszła
46  2,1 |             go wieść przez sklepioną wielką sień ku schodom. Przy schodach
47  2,1 |           myśli, że jego pohańbienie wielka rzecz!" Więc znowu zbliżali
48  2,3 |  prawdopodobnie teraz w granice i że wielka wojna niechybnie się rozpocznie.
49  2,5 |         podziwiali jego wzrost, gdyż wielką przestrzeń na pobojowisku
50  2,6 |              Bóg wam dał teraz włość wielką, żeście jeszcze bogatsi
51  2,8 |            zważać - rzekł. -~Spychów wielka dziedzina.~- Wielka! ba,
52  2,8 |          Spychów wielka dziedzina.~- Wielka! ba, i co? Ale jeszcze nie
53  2,11|           Macież tę moc? - zapytał z wielką ciekawością Maćko.~- Mocy
54  2,14|         ustąpił Niemcom Żmujdź. Była wielka przyjaźń i zgoda. Zamki
55  2,14|   pogranicznych zamków, a radzi by i wielką wyprawę na Żmujdź uczynić,
56  2,15|             suche, pocznie się wojna wielka, która ogarnie wszystkie
57  2,18|          przeprawa, jako przez rzekę wielką a do tego nabrzmiałą wiosennymi
58  2,19|              się w leśnych pochodach wielką zawadą;~natomiast mieli
59  2,20|        znaczniejszych! ale prze Bóg! wielką mi nowinę powiadasz. Prze
60  2,21|           niepomiernie, gdyż ważną i wielką usłyszeli nowinę. Czech
61  2,24|            obrazów i jej słabość tak wielką, że nie mogąc dźwignąć głowy,
62  2,29|          którzy pomagają Żmujdzinom, wielka - i pewnie by starego rycerza
63  2,29|              łatwo się może zdarzyć, wielka to chwała dla niego, że
64  2,30|       królewska rodzona, a po wtóre, wielka Zakonu przyjaciółka. Teraz,
65  2,30|           Powała spojrzał na niego z wielką przyjacielską życzliwością:~-
66  2,31|        Zbyszka. Podczas łowów bywała wielka swoboda, wracano przeto
67  2,32|             król wspomoże, to będzie wielka wojna.~- Proszą o to Pana
68  2,33|              Bogu nadzieja, że jedna wielka bitwa złamie ich złość i
69  2,33|      pamiętając, że potężny i mający wielką wziętość w Zakonie brat
70  2,34|      widzieli i już było ze mną źle. Wielka tu jest zawziętość na Witolda
71  2,40|              a on dziwił się także z wielką uciechą urodzie i dwomości
72  2,41|              ściskało mu się serce i wielką miłością, i wielkim bólem.
73  2,41|              sam miał w duszy radość wielką. Cieszyła go i nadzieja,
74  2,45|                I ukochał ich od razu wielką miłością, a za Jagienką
75  2,45|        młodego dziedzica z Bogdańca.~Wielka zamożność jednała mu na
76  2,45|          Jagienką wziął Moczy doły i wielką majętność opatową, to nie
77  2,46|           Zielnej, wyprawiał Zbyszko wielką ucztę dla sąsiedztwa, na
78  2,48|        świadomi, więc słuchano ich z wielką uwagą, tym bardziej że było
79  2,48|              zbliża się wojna - i to wielka.~Więc naprzód nakazano łowy
80  2,49|          Marcina z Wrocimowic, który wielką chorągiew całego Królestwa
81  2,49|          który zawsze mówił z powagą wielką, rzekł:~- Tego on będzie,
82  2,49|          czasie postojów jakby jedna wielka lutnia, tyle w nim było
83  2,51|             do bitwy, zapłonął teraz wielką radością, gdy nagle znalazł
84  2,51|          jeszcze dalej odrzuciła ich wielka krakowska chorągiew, której
85  2,51|              z Wrocimowic trzymający wielką, świętą dla wszystkich wojsk
86  2,51|               po czym wyprężył się i wielka uspokoicielka rycerzy uspokoiła
87  2,51|             i winem przygotowanym na wielką ucztę po zwycięstwie.~*~
88  2,51|        piersi polskie.~*~Więc tobie, wielka, święta przeszłości, i tobie,
89  2,52|             do bitwy, zapłonął teraz wielką radością, gdy nagle znalazł
90  2,52|          jeszcze dalej odrzuciła ich wielka krakowska chorągiew, której
91  2,52|              z Wrocimowic trzymający wielką, świętą dla wszystkich wojsk
92  2,52|               po czym wyprężył się i wielka uspokoicielka rycerzy uspokoiła
93  2,52|             i winem przygotowanym na wielką ucztę po zwycięstwie.~*~
94  2,52|        piersi polskie.~*~Więc tobie, wielka, święta przeszłości, i tobie,