Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |      wojny i srogich jej widoków, nigdy nic podobnego w życiu nie
 2  1,3 |       pograniczu układa się spać, nigdy nie wie, czyli nie rozbudzi
 3  1,5 |          się zdziwił, że przedtem nigdy nie przyszła mu ochota pociągnąć
 4  1,5 |           dwór królewski. Zbyszko nigdy w życiu nie widział nic
 5  1,5 |         dokazało jedno jej słowo. Nigdy chwała apostolstwa nie opromieniła
 6  1,5 |  młodszego i cudniejszego czoła — nigdy apostolstwo nie połączyło
 7  1,5 |        się z takim poświęceniem – nigdy niewieścia piękność nie
 8  1,5 |      żaden źrzały mąż między nami nigdy by się nie dopuścił - odpowiedział
 9  1,5 |          słowem o całej sprawie. "Nigdy ona o śmiertelnych wyrokach
10  1,5 |           bardzo z daleka, i nikt nigdy nie śmiał mu przeczyć, nie
11  1,6 |       obyczaj, którego nie łamano nigdy? Pan z Tęczyna odpowiedział
12  1,7 |         na Litwę przeciw Niemcom.~Nigdy on jednak nie tracił z oczu
13  1,8 |           na granicy nie ustawała nigdy wrzawa bojowa. Nawet na
14  1,8 |        jako ojciec zakrzyknie, iż nigdy tego nie dopuści? Pytania
15  1,9 |            Bo ciebie, dziewczyno, nigdy nie zobaczę.~Hej!~I to "
16  1,13|          wie! A jeden do drugiego nigdy się nie miesza, bo z tego
17  1,15|           możnego krewnego, który nigdy nie znosił najmniejszego
18  1,15|         rzekł Zbyszko - bo takich nigdy u wędrownych kleryków nie
19  1,16|   przybraną pięknie do gości, ale nigdy tak, jak teraz do kościoła.
20  1,16|          gniewu i zazdrości, gdyż nigdy Jagienka nie wydawała im
21  1,17|        nie widzieli go dotychczas nigdy. Tym upadły serca na widok
22  1,18|              Nie obaczę już ja go nigdy, a jeśli obaczę, to z Jurandówną -
23  1,19|           tu w Sieradzu uczynili, nigdy ich dosyć polska ręka nie
24  1,19|        coraz większym pośpiechem. Nigdy on nie ustawał kochać swojej
25  1,19|    większa, niż była przedtem - i nigdy tak Zbyszko tej dziewczyny
26  1,19|      zagraniczni - a wtedy Jurand nigdy nie przyjeżdża, gdyż jego
27  1,21|       albowiem nie zezwalał na to nigdy książę ze względu na niebezpieczeństwo
28  1,22|        bowiem, że nie wypłaci się nigdy poczciwej dziewczynie dobrem
29  1,22|        skargi. Jak Zakon Zakonem, nigdy, ni w Palestynie, ni w Siedmiogrodzie,
30  1,22|      skargi, próżno wołali o sąd. Nigdy nie uczyniono nam zadość!~
31  1,24|       zabijać, któren go przedtem nigdy nie widział, a po drugie,
32  1,25|         że dla tajemnych przyczyn nigdy na ich połączenie nie zezwoli.
33  1,26|          Nie brak naszemu księciu nigdy gości.~- Rad go obaczę,
34  1,30|     wstawał. Myślałem, że już jej nigdy nie ujrzę. Myślałem, że
35  1,30|     chwila wielkiego pognębienia. Nigdy, od czasu jak wyjechał z
36  1,30|          Braliście kiedy wykup?~- Nigdy. Z tych, których chwyciłem,
37  1,30|           Ludzie nie uwierzą, bom nigdy okupu nie brał - odrzekł~
38  1,30|     odrzekł~posępnie Jurand.~- Bo nigdy nie chodziło o wasze dziecko -
39  1,30|           przysiąc, iż ręka wasza nigdy się na biały płaszcz nie
40  1,31|           jednak nic, gdyż prawie nigdy nic nie mówił, tylko pochylił
41  1,31|          na ten krzyżyk, jako jej nigdy nie pokrzywdzisz i będziesz
42  1,32|           nie znane mu dotychczas nigdy uczucie upokorzenia. Oto
43  2,2 |        nie wypierał się tego syna nigdy.~Jakoż po odejściu Bergowa
44  2,2 |         dusza nie dowiedziała się nigdy, że prawdziwa Jurandówna
45  2,2 |          Choćby odzyskał wolność, nigdy on nie wypowie jednego słowa
46  2,3 |          przygotować siłę, jakiej nigdy dotychczas Zakon nie wystawił
47  2,4 |           i takim dwóm rady, jemu nigdy się żaden Niemiec nie odjął,
48  2,7 |        nie przyjdzie do niego już nigdy, a natomiast jeśli zostanie
49  2,8 |     wiedział, że nie dostanie jej nigdy, tak jak nie dostanie i
50  2,8 |     przysiąc, że panny Jurandówny nigdy nie porywali. I to jest
51  2,8 |           zgorzelicki po prawdzie nigdy w domu miejsca nie przy
52  2,8 |      wierzył, że Zbyszko w rzeczy nigdy nie był mężem Danusi i że
53  2,8 |           złej, czy w dobrej doli nigdy jej nie zabaczę, a za to,
54  2,8 |    przepadła na wieki i że on jej nigdy nie odnajdzie, choćby mu
55  2,9 | powiadacie, że Zbyszko już tamtej nigdy nie odnajdzie, a Czech gorzej
56  2,9 |       albo jeśli, jako wierzycie, nigdy nie odnajdzie, to, to...~-
57  2,9 |       potykałam ja się dotychczas nigdy, ale nie nowina mi z kuszy
58  2,9 |         albowiem takiego pachołka nigdy w życiu nie widział. Na
59  2,11|           ziemię nimi przykrył... Nigdy ja tyła pobitego narodu
60  2,13|         ksiądz to potwierdził, że nigdy ojciec syna więcej nie miłował.
61  2,21|           jednego z twoich ludzi. Nigdy też nie zbrakło mi przy
62  2,21|           domyślam: nie był ci on nigdy starostą w Szczytnie, a
63  2,21|           tak że młodej pani nikt nigdy dojrzeć nie może.~- Nie
64  2,21|           Giermek, który nie miał nigdy zwyczaju zapytywać się o
65  2,22|    wróciły mu od razu i jak gdyby nigdy nie zmagał się ze strasznym
66  2,23|       Chrystusowi służy? Zaliś to nigdy nie słyszał, jak ze złymi
67  2,23|        żem do jej męki w niczym i nigdy ręki nie przyłożył.~- To
68  2,24|          nieszczęściu, nie umieli nigdy pohamować ani pogardy dla
69  2,26|    jeszcze i wstyd. Wolałaby była nigdy nie wyjeżdżać ze Zgorzelic,
70  2,27|   przysypać i nie widzieć cię już nigdy?" A tak mówiąc, spoglądał
71  2,29|          się go też boi, ponieważ nigdy nie wiadomo, co on zamyśla
72  2,29|      Żaden rycerz nie sprostał mu nigdy w szrankach, a Maurowie
73  2,30|        pełnych konwiach i da Bóg, nigdy inaczej.~De Lorche zaś zawahał
74  2,31|     choćbym do północka słuchała, nigdy nie będzie mi tego dosyć.~
75  2,32|      dworu ulubieńcem, a przy tym nigdy o nic dla siebie nie prosił.
76  2,32|     małmazją - nie rozweselał się nigdy. Wówczas, gdy wszystko wokół
77  2,33|    dziesięć lat, nie przyjdzie tu nigdy do oblężenia, ale gdyby
78  2,41|        niepokój, jakiego przedtem nigdy nie doznawał. "Ja tu zabiegam,
79  2,41|            ciągle o tym samym - a nigdy żadnemu z nich nie tylko
80  2,41|  naprzykrzyły się te rozmowy, ale nigdy nie mieli ich dosyć.~I tak
81  2,41|           mieć...~- Wam chytrości nigdy nie brakło - odpowiedziała
82  2,42|        tym nieprzyjacielem, który nigdy nie chciał poprzestać na
83  2,42|          odjeżdżał, nie zapominał nigdy pożegnać go takimi słowy:~-
84  2,42| krzyżackim ciele uczynił, aby zaś nigdy do zdrowia nie przyszło...
85  2,43|           nie mieli życzliwości - nigdy, nigdy!... I przerwał, bo
86  2,43|        mieli życzliwości - nigdy, nigdy!... I przerwał, bo się mu
87  2,45|          Mówiono, że żaden mu się nigdy nie odjął, że w Malborgu
88  2,46|           Ale teraz to tak, jakby nigdy inaczej nie żywili... Chodzą,
89  2,46|           szacunek ludzki i gości nigdy nie brakło w kasztelu, na
90  2,48|        narodu nie dopuszczali się nigdy mistrzowie nawet wówczas,
91  2,49|         wojnę z żalu pojadę i już nigdy nie wrócę, rozpłakała się
92  2,49|   odpowiedział Maćko. -Bo i Zakon nigdy dotychczas takiej potęgi
93  2,51|           zdarzyło się podobnych. Nigdy też w czasach chrześcijańskich,
94  2,52|           zdarzyło się podobnych. Nigdy też w czasach chrześcijańskich,