Tom, Rozdzial
1 1,2 | ławkę i uwesel nam serce tą samą pieśnią, którą w Zatorze
2 1,2 | inne panny księżnie miła i sama księżnę miłująca. Dlatego
3 1,2 | Zabili i nie zabili. Sama umarła ze strachu. Pięć
4 1,2 | pierwszej chwili ku niemu jak sama. Lecz czy to piękność młodzieńca,
5 1,2 | nią przybliżyli się inni: sama pani, dworzanie i dwórki,
6 1,2 | wyrostkowie bywali kasztelanami. Sama wielka królowa Jadwiga w
7 1,4 | rzekła wreszcie - ale sama nie otworzę, aby Świętego
8 1,4 | zeschłą trzcinę, potem taż sama dłoń ściągnęła cugle jego
9 1,5 | nie z nakazu, ale bucha sama przez się jak płomień, a
10 1,5 | Księżna Aleksandra, mając sama słabość do polerowanych
11 1,5 | Danusi, by mu zaśpiewała tę samą pieśń, którą śpiewała wówczas,
12 1,6 | nim walkę śmiertelną. Na samą myśl o tym radość zapełniła
13 1,9 | powsinoga. I matka jej była taka sama.~- Dałby Bóg! rzekł Zbyszko.~-
14 1,9 | jakie z sobą miała, ale sama musiała jechać dalej, przyszło
15 1,10| zaczerwieniła się nagle, sama nie wiedząc dlaczego, i
16 1,11| wystrojony jak na wesele w tę samą zdobyczną jakę z białego
17 1,13| Rozdział XIII~Jagienka sama wytopiła duży garnek niedźwiedziego
18 1,13| powiedziała tak: "Jak ja sama wianka nie upilnuje, to
19 1,14| do Bogdańca, z ojcem lub sama, Zbyszko przez samą wdzięczność
20 1,14| lub sama, Zbyszko przez samą wdzięczność wpadał co czas
21 1,14| każdego do domu, jeszcze bym sama Rogów albo Brzozową najechała.
22 1,14| odrzekła nic, i poszli tą samą drogą przez łozinę. Zbyszko
23 1,14| nie pójdzie, skoczyła jak sama z powrotem, a po chwili
24 1,14| chwili Jagienka została sama. Jadąc przez wrzosy ku domowi,
25 1,18| rad też był, że zastał samą Jagienkę, która przyjęła
26 1,18| tobie smakować, bo to i sama wiesz, że jędrniejszej a
27 1,19| byłoby go popuściło, gdyż na samą myśl o takim pożegnaniu
28 1,19| relikwiów ode mnie nabrali - i sama księżna, i rycerze, i panny
29 1,20| zagraniczni goście, skoczyła jak sama ku młodemu rycerzowi i objąwszy
30 1,21| wierne służby ślubować, ale i sama pani, i Danusia zajęte były
31 1,25| przywracania sił nawet konającym - sama zaś chodziła po dworcu,
32 1,25| niech Bogu sąd ostawi, a sama się nie sprzeciwia, gdyż
33 1,25| życiu nie obaczę.~A pani, sama stroskana, odpowiedziała:~-
34 1,25| pomoże płakanie, ba! i śmierć sama, bo choćby i murawa na mnie
35 1,25| Danuśka przyjeżdżał, i wtedy sama mu powiem albo tez księcia
36 1,25| powinien nic wiedzieć, póki mu sama pani w Ciechanowie o wszystkim
37 1,26| ale z drugiej strony taż sama myśl potęgowała jego tęsknotę.
38 1,30| I nie dokończył, bo na samą myśl o tym poczuł w piersi
39 1,30| osób: jedną z nich była ta sama niewiasta, która swego czasu
40 1,30| Panie - rzekł - to ta sama niewiasta.~- Jaka niewiasta?~-
41 2,1 | wszystkim służka zakonna, ta sama, która jeździła do leśnego
42 2,2 | Jurandównę oddać, to ona sama powie, żeśmy nie od zbójów
43 2,2 | Zakon i gdym widział, że samą siłą nie wskóram, nie wahałem
44 2,3 | Jurandówny? - zapytał książę.~- Sama bezbożność i zuchwalstwo
45 2,4 | Spychowa przyjechała ta sama niewiasta, która przywiozła
46 2,4 | ciężko. Księżna Anna Danuta, sama do głębi strapiona stratą
47 2,7 | powtarzał w duszy Zygfryd i na samą tę myśl drapieżne palce
48 2,7 | mu się zarazem, że w taką samą świetlistą noc wyjeżdżał
49 2,8 | widziałem, jak do pana poszli: sama miłościwa, a z nią panna
50 2,9 | i do sądu pozwę, boć nie sama pięść, ale i prawo u nas
51 2,9 | Zgorzelice, Zychowe sieroty i sama nawet dziewczyna. Wilkom
52 2,10| tylko za cenę duszy ratował. Sama karczma miała także złą
53 2,10| spełnić tę czynność, na samą o niej wzmiankę począł krzyczeć: "
54 2,11| rycerz do Malborga i ja sama polecam go łasce wielkiego
55 2,11| istotnie twarz prawie taką samą, a włosy po ostatnich postrzyżynach
56 2,11| nie może utrzymać kubka, sama podawała mu napój. Zaraz
57 2,13| Zgorzelic odprowadzić, bo jużci sama nie wróci".~- Na miły Bóg!
58 2,14| strażą i opiekunem, lecz gdy sama Jagienka rzekła mu to, co
59 2,14| tam ją przyjmowali jakoby samą królowę polską. A toż niedawno,
60 2,16| która ma duszę jak anioł, sama przeciw własnemu dobru modli
61 2,16| i Czecha stumanić -jeno sama się jechać naparła.~- Jużci
62 2,17| owe zdradliwe mokradła. Sama nizina, na której stały
63 2,19| mogła. Otoczyło przy tym ją samą mrowie Żmujdzinów, którzy
64 2,21| wieźli, i strzegła jej ta sama jaszczurka, ta sama służka
65 2,21| jej ta sama jaszczurka, ta sama służka zakonna, która przyjeżdżała
66 2,23| nawet zadawniony. Zostawszy sama, rzucała się na spyżę z
67 2,23| swoje porządne szaty, a sama ubierzesz się w te łachmany,
68 2,23| figurkę drewnianą lub woskową, sama zaś siadła koło ogniska,
69 2,23| Zgorzelic nie wiadomo po co.~- Sama chciała do opata, a gdy
70 2,25| popadały, które jako żywione samą trawą mdłe były i nie mogły
71 2,26| obejrzał się - i ujrzał śmierć. Sama kształtu kościotrupa, siedząc
72 2,26| trup Zygfryda.~Nazajutrz tą samą drogą posuwał się dość liczny
73 2,26| strzelenie z kuszy. Nad samą drogą.~- Nikogo przy nim?~-
74 2,26| kilkakroć, rzekła jakby sama do siebie:~- Hej! Moje szczęście
75 2,31| do dziewczyny, więc ona sama, korzystając z zamieszania,
76 2,38| i jako że panienka nie sama jeździła po świecie... to
77 2,39| ciasno we wianuszku, to ci sama gotowa szukać takiego, co
78 2,43| się jednak do niej nawet sama przed sobą, a przed Zbyszkiem
79 2,45| mówili starzy ludzie - i samą majętność z braku rąk roboczych
80 2,48| wszystkie dzieci przed Zbyszka i sama poczęła się z nim żegnać,
81 2,48| widocznie nie obawiała się sama zostać, gdyż usłyszawszy
82 2,51| jakby w tej czarnej zbroi sama śmierć szła im naprzeciw,
83 2,52| jakby w tej czarnej zbroi sama śmierć szła im naprzeciw,
|