Tom, Rozdzial
1 1,1 | dostęp znaleźć, a pana pod nogi podjąć - to już zasłużonego
2 1,2 | odpowiedziała wesoło:~- My jeno tu nogi wstąpili rozprostować, a
3 1,2 | niemieckich zedrzeć i pod nogi mojej pani położyć.~Na to
4 1,2 | ręce Danusi, a po rękach nogi, i wstał. Ale wówczas opuściła
5 1,3 | puszkę, w której palec od nogi świętego Ptolomeusza, jednego
6 1,4 | zeskoczył z konia, podjął ją pod nogi i z największą radością
7 1,5 | Danusia objąwszy rączynami nogi pańskie, poczęła wołać:~-
8 1,5 | zginąć...~I tak mówiąc, objął nogi królewskie, król zaś począł
9 1,5 | niebogo, pawich czubów pod nogi nie podłożę -mówił.- Ale
10 1,6 | kwadratową postać oraz pałączaste nogi Zyndrama z Maszkowic i olbrzymi,
11 1,6 | kroków dalej padł mu pod nogi pęk chabrów rzucony przez
12 1,6 | szczęśliwemu młodziankowi pod nogi, a on, rozpromieniony jak
13 1,8 | jakby go chciał podjąć pod nogi. Lecz on chwycił jego dłoń,
14 1,10| upadł z rozpędu na przednie nogi, ale podniósł się i już,
15 1,10| leżącemu bykowi, którego zadnie nogi kopały jeszcze ziemię.~Lecz
16 1,11| czym zerwał się na równe nogi i zawołał wielkim głosem:~-
17 1,12| wytężył ramiona, rozstawił nogi, wygiął grzbiet jak tuk,
18 1,12| wsparł się o sosnę, gdyż nogi chwiały się pod nim. Po
19 1,13| Zbyszko zerwał się na równe nogi i nie krzesząc ognia, rozdmuchał
20 1,15| pięknie i pojedziesz pod nogi opata podjąć, cześć mu wyrządzić,
21 1,16| przy wrotach podjęli pod nogi Zycha, Jagienkę, a nawet
22 1,17| płacim, co każecie, i pod nogi was, dobrodzieja naszego,
23 1,18| dopiero jak wzięłam go pod nogi podejmować, tak i stanęło
24 1,19| w strzemionach marzły mu nogi, a chłodny wiatr studził
25 1,20| było widać.~Zbyszko objął nogi pani, ta zaś podniosła go
26 1,21| a chwilami obejmował jej nogi i całował kolana, albowiem
27 1,23| są szelmy kute na cztery nogi. Będą oni wiedzieć, że jeśli
28 1,24| naprzód podjęła pana pod nogi, po czym chwyciła jedną
29 1,25| kapitana, rzucił mu pod nogi i rzekł:~- Przysłał tu ich,
30 1,26| Zbyszko podjąć ją jeszcze pod nogi i zapytać:~- A jeśli przyjadą,
31 1,28| Jurand zaś podjął ją pod nogi.~- Ja nikogo nie winuję,
32 1,30| a i pod niewiastą drżały nogi. Wzrok jej przeszedł z oblicza
33 1,30| się na ławie, wyciągnął nogi i spojrzał na Juranda oczyma
34 1,32| ich były całkiem nagie, a nogi niezmiernie wydłużone. Za
35 1,32| przy bramie rycerza.~- Na nogi, psie!... Brama otwarta
36 2,5 | posypano go popiołem, aby nogi walczących nie grzęzły lub
37 2,5 | puklerza widać było jego nogi dłuższe, ale wątłe i mniej
38 2,5 | ciężarem zbroi i ciała pod nogi Hlawy.~Padli obaj na ziemię
39 2,5 | uciekły w głąb czaszki, ręce i nogi poczęły trzepać śnieg, jakby
40 2,5 | Zbyszko z kolei objął jej nogi, mówiła, pochylając się
41 2,6 | zakłopotaną; marudził, z nogi na nogę przestępował i nie
42 2,6 | Chwała Bogu, że jej choć nogi obejmę.~Tymczasem Zbyszko
43 2,8 | Czech zerwał się na równe nogi:~- Panienka sierota? Rycerz
44 2,8 | powiedział tak: "Podejmij pod nogi panienkę ze Zgorzelic, bo
45 2,9 | zerwali się piorunem na równe nogi i skoczywszy ku ścianom,
46 2,10| na cudne, jakby utoczone nogi, obejmujące wronego podjezdka,
47 2,11| pochylił się i objął jej nogi, jakby w opiekę się oddając
48 2,11| starzec zerwał się na równe nogi. Zgroza i zdumienie odbiły
49 2,11| Niemców i głowy ich rzucić pod nogi panu, ale okiełznał tę ich
50 2,11| Maćko zerwał się na równe nogi i zapominając o swej powadze,
51 2,11| jednej chwili na twarzy i nogi przybrane w obcisłe pasiaste
52 2,12| do Juranda, podjął go pod nogi i rzekł:~- Jak was tu przywieźli,
53 2,14| od Juranda, podjął ją pod nogi i rzekł:~- To wolę waszej
54 2,16| i takie same pałąkowate nogi. Mówiono o nim także, że
55 2,17| rycerze powstali żywo na nogi, Skirwoiłło zaś zbliżył
56 2,18| których stąpały bez szelestu nogi wojowników, wydobywały się
57 2,19| goleń, wspiął się na tylne nogi, a następnie zarył nozdrzami
58 2,19| doświadczony w przygodach, wypuścił nogi ze strzemion, chwycił potężną
59 2,21| mrówki pogryzły mu tak nogi i całe ciało, iż czeka go
60 2,22| krwawego psa, Zygfryda, pod nogi Jurandowi! Dajże to Bóg!~-
61 2,22| mgnieniu oka skrępował pasem nogi Arnolda, po czym skoczył,
62 2,23| między konie i rozwiązali jej nogi, żeby ich pioruny zatrzasły!
63 2,24| następnie rzucił go pod nogi owego rycerza, który stał
64 2,25| przykrępowane do brzucha końskiego nogi, opędzać się nie mógł. Giermek
65 2,31| podjął panią na Płocku pod nogi i służby jej swoje ofiarował,
66 2,31| którego idź zaraz podjąć pod nogi, by cię zaś o niewdzięczność
67 2,33| i takie same pałąkowate nogi.~Tymczasem mistrz, nie chcąc,
68 2,33| długie jego ręce i pałąkowate nogi budziły uśmiech w twarzach
69 2,34| aż zerwał się na równe nogi ze zdziwienia.~- Jak to,
70 2,39| i z Jagienką, którą pod nogi podjął, dziękując jej za
71 2,48| splecionego z łozy i wierzbiny pod nogi rycerzy - i krzyknąwszy: "
72 2,48| oni zerwali się na równe nogi w wielkim wzruszeniu. Twarz
73 2,51| smoleńskich wycięto niemal co do nogi. Dwa inne broniły się z
74 2,51| zaszły mu bielmem, lecz nogi kopały jeszcze czas jakiś
75 2,51| polscy i litewscy rycerze pod nogi Jagiełły, który wznosząc
76 2,51| sterczały do góry martwe ręce, nogi, kopyta - i ciągnęło się
77 2,52| smoleńskich wycięto niemal co do nogi. Dwa inne broniły się z
78 2,52| zaszły mu bielmem, lecz nogi kopały jeszcze czas jakiś
79 2,52| polscy i litewscy rycerze pod nogi Jagiełły, który wznosząc
80 2,52| sterczały do góry martwe ręce, nogi, kopyta - i ciągnęło się
|