Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |    Oleśnicy do księcia Witolda, kiedy od króla przyjechał do Ryterswerder
 2  1,2 |       ma teraz wojny i Bóg wie, kiedy będzie!~- O moiście wy!
 3  1,4 |       ale jakoż ma być inaczej, kiedy tu, gdy zaczną bić dzwony,
 4  1,4 |      Królestwie. Widziałeś waść kiedy Zawiszę z Garbowa? Ten by
 5  1,5 |        Czego się Zbyszko żegna, kiedy już po mszy?~- Bo przez
 6  1,5 |     Gdzie mnie o babach myśleć, kiedy tobie mają szyję uciąć.
 7  1,5 |         którą śpiewała wówczas, kiedy ją to chwycił z ławki i
 8  1,6 |           Jakoże nie mam plwać, kiedy mi na pół piędzi grota między
 9  1,6 |       To ci im będzie pociecha, kiedy mnie i tak za dwie lub trzy
10  1,6 |   pomstę? Co mnie prawo uczyni, kiedy ja i tak zamrę? Miejże rozum,
11  1,7 |      Jakże mu się nie pokłonić, kiedy to Danuśkowy ojciec? I z
12  1,7 |         w poczcie. Widzieliście kiedy Turków?~I skoczywszy ku
13  1,7 |         na wojnie dostaniesz.~- Kiedy powiadają, że wojny nie
14  1,10|      gadałem: Nie leź na sosnę, kiedy ci pięćdziesiąt roków. Nieprawda!
15  1,10|           Pamiętam, pamiętam... kiedy to się w boki wzięła, a
16  1,10|    prosić, ale Maćko się uparł: kiedy umierać, to na własnym podwórku!
17  1,10|  zakrywszy ręką oczy, rzekła:~- Kiedy się wstydam...~- My się
18  1,11|     głową.~- Alboście to zabili kiedy Krzyżaka? Pewno, że nie!~
19  1,11|   milczeniu, przecierając tylko kiedy niekiedy oczy, jak gdyby
20  1,11|         A gdzież mają siedzieć, kiedy im bożnice popalili?...
21  1,11|   Zbyszka i jęła wypytywać:~- I kiedy pójdziesz? jutro?~- Jutro,
22  1,12|    szumu w wierzchołkach sosen. Kiedy niekiedy spadała tu i ówdzie
23  1,13|         obcych świętych szukać, kiedy jest swoja Pani od innych
24  1,13|         południu, właśnie wtedy kiedy młodzi wybierali się do
25  1,13|        co tam takie ślubowanie, kiedy Jurand wręcz mu powiedział,
26  1,14|     dziewce z chłopami wojować, kiedy jej trzeba za mąż! Nie zdarzy-li
27  1,15|      chmurny, co o nich mówił i kiedy zjedzie do Bogdańca? - ona
28  1,15|         mu się tam sprzeciwiał, kiedy on i rozum ma od innych
29  1,17|       dla niej Cztan albo Wilk, kiedy i wojewodziński syn nie
30  1,18|         gdzieżby miał wracać.~- Kiedy tam wróci?~-Ba! jeśli nie
31  1,19|       będzie, ale nie wiedzieli kiedy. W Warszawie spokój był,
32  1,20|    pachołki, ale nie daj im Bóg kiedy przeciw tym stawać! U nich
33  1,25|      dziewczynę zaraz oddali.~- Kiedy on tam umrze! - odrzekł
34  1,25|        którąś w Tyńcu śpiewała, kiedy to cię pierwszy raz Zbyszko
35  1,28|      Jakże miała ze mną jechać, kiedy to ja do niej jechał? Zbyszko
36  1,30|       mnie pozwali.~- Braliście kiedy wykup?~- Nigdy. Z tych,
37  1,30|  usłyszeć, gdzie jest Danusia i kiedy będzie wrócona jej wolność.
38  1,32|          Gdzie by zaś miał być, kiedy chory?~- Coże mu?~- Ludzie
39  1,32|     straże tylko obwoływały się kiedy niekiedy po narożnikach.
40  2,2 |       się w żelaznych kunach, a kiedy niekiedy wypychał z komina
41  2,6 |         do Malborga - rzekł - a kiedy ja wrócę, to w mocy boskiej...
42  2,8 |    słuchał chciwie, przerywając kiedy niekiedy pytaniami, bo nie
43  2,8 |     przykład dokładnie Głowacz, kiedy się Zbyszko ożenił, bo nie
44  2,8 |     jako to było z tym ślubem i kiedy było.~A Czech na to:~- Mówiłem
45  2,8 |         wam, poczesny panie, że kiedy było, nie wiem, a czego
46  2,8 |      Dopieroż po bitce dziewka, kiedy to nie ułapi mnie za kolana:~"
47  2,8 |          Czech przyświadczał mu kiedy niekiedy, to kiwając głową,
48  2,9 |         Wilk z Brzozowej, który kiedy niekiedy rzucał posępne
49  2,9 |      rządzi... Jeno czy wrócę i kiedy wrócę?... Strasznie się
50  2,9 |            I pewnie będzie, ale kiedy? - nie nasza w tym głowa,
51  2,9 |      się po was i spodziewał. A kiedy tak, to wam jeszcze coś
52  2,9 |     smutkiem.~- Ej, dziewczyno, kiedy by tak wszystko było, jako
53  2,11|        na ową napaść i przemoc. Kiedy niekiedy chmury przesłaniały
54  2,11|    żebrał jałmużny, lecz rzadko kiedy wspomogła go litościwa ręka,
55  2,11|   jakiemu będziesz z nim gadać, kiedy języka nie ma?~- A któż
56  2,16|    uważnie. Skirwoiłło poruszał kiedy niekiedy wzniesionymi brwiami
57  2,17|    pochodzące z dawnych czasów, kiedy żelazo w małym jeszcze było
58  2,17|         których głody, trapiące kiedy niekiedy Litwę, rzadziej
59  2,17|        poświstywanie koniuchów, kiedy niekiedy podnosił się wiatr,
60  2,18|       czym zapytał:~- Widziałeś kiedy takie wojsko?~A Czech rzeczywiście
61  2,21|      jako że inaczej miało być, kiedy go duchy z tamtego świata
62  2,23|       ojciec i matka. Dobrze. A kiedy ruszysz?~- Nie będę świtania
63  2,24|         Niemcom:~- A wy, panie, kiedy ruszycie i dokąd?~- Kiedy
64  2,24|       kiedy ruszycie i dokąd?~- Kiedy nam się spodoba - odpowiedział
65  2,25|         i poczęła znów pytać:~- Kiedy zaś tu staną?~- Za kilka
66  2,25|       grzmoty i błyskawice jęły kiedy niekiedy rozświecać okna.
67  2,26|      wicher, była już nad nimi. Kiedy niekiedy, gdy huknął niespodziany
68  2,29|       Jakoż tak jest. Muszę się kiedy wybrać na jego dwór. Może
69  2,31|     Służąc, mimo woli spoglądał kiedy niekiedy na Jagienkę, która
70  2,34|       Wawelu przede mszą, wtedy kiedy ci to mieli głowę uciąć
71  2,34| schwytani, ale my możem jechać, kiedy chcecie i kiedy poczujecie
72  2,34|         jechać, kiedy chcecie i kiedy poczujecie się w siłach.~
73  2,34|     zapytał:~- Potykaliście się kiedy w szrankach?~- Jużci i nieraz -
74  2,37|        bym ska-piał w Bogdańcu. Kiedy wam mówię, że nie mogę,
75  2,39|         innego: Zbyszko Bóg wie kiedy oto wróci, a przy tym Jagienkę
76  2,41|        wcale możliwa, aby mogła kiedy niespodzianie zastać Zbyszka
77  2,41|   znakiem krzyża - odrzekł:~- A kiedy tak, to co innego! Nie o
78  2,42|            zapytała Jagienka.~- Kiedy powiedziałem, że wodzi,
79  2,43|            mówił sobie - wtedy, kiedy ci tanio mogła przyjść,
80  2,44|            Jagienka?...~- Co?~- Kiedy się boję coś rzec...~- Nie