Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |           sam z sierotą. Myślałem tedy: nie usiedzę! A prawili
 2  1,1 |              A nie daliśmy. Pilno tedy zważcie, co wam powiem,
 3  1,1 |     bracia i ich rozpusta. Widząc tedy król większą u Witolda niż
 4  1,1 |           odpowiedział Zbyszko.~- Tedy cię każdy między knykciami
 5  1,2 |         bez chłopów tyle, co nic. Tedy miarkuj, co ci rzekę: ty
 6  1,2 |        połogiem królowej otrąbią, tedy na zlegnięcie ani na gonitwy
 7  1,3 |      przebrali miarę w grzechach, tedy i tym relikwiom może mieszkanie
 8  1,4 |    wojewody Andrzeja. Pocznie się tedy raz chełpić cesarz, że ma
 9  1,4 |         sprawa gardłowa. Proścież tedy Boga, by się Krzyżak nie
10  1,5 |    kniaziem Witoldem na Chromego, tedy byłaby moc pogańska skruszona.
11  1,5 |     posługujesz.~Zbyszko ucałował tedy rękę księżny, po czym zwrócił
12  1,5 |      przed boskim obliczem stanę, tedy tak powiem: "Odpuść mi.
13  1,6 |      królowej, do Malborga. Byłem tedy u kasztelana, ale on powiedział
14  1,10|  leszczynowy kierz. Poskoczyliśmy tedy do Tawańskiego brodu bronić
15  1,13|             wiatr dął... Pytam ja tedy Zbyszka: "Widziałeś?" -
16  1,15|     pobliżu Zgorzelic trzeci. Tak tedy mówi Cztan do Wilka:~"Jak
17  1,19|            jedziecie do Sieradza, tedy mu się wolę nie pokazować,
18  1,19|   wojskiem przewodził. Wyszedł on tedy ze starszymi braćmi do owego
19  1,19|         wysłannikiem od odpustów, tedy by mu się krzywda nie stała.
20  1,19|         chcieli ze mną potykać?~- Tedy musielibyście się wpierw
21  1,20|         nie w naszych ziemiach.~- Tedy chwała Chrystusowi, że wam
22  1,21| potrzebował użyć topora. Pomyślał tedy młody Lotaryńczyk, że jednak
23  1,22|       pytał. Mów mu, co chcesz.~- Tedy sami wymierzym karę i pomstę.~
24  1,22|   zakonnym wdarł mi się do kraju, tedy na cię uderzę - i więźniem,
25  1,22|          na nich jak błędny.~- Co tedy będzie? - spytał pierwszy
26  1,22|    musiała wyjść na wierzch.~- Co tedy będzie - powtórzył brat
27  1,22|       rzekł - równe są męstwu; co tedy o tym mniemacie?~- Mniemam,
28  1,23|       zdarzyć, że ich pochwycą.~- Tedy wyprzemy się i ich, i listu.
29  1,24|          miała ostać bez nagrody, tedy i nieprawości ludzkie chodziłyby
30  1,28|     przysiąc, to i przysięgną. Co tedy nam robić?~- Co robić? -
31  2,1 |           rzekł prawie szeptem:~- Tedy strzeżcie się gniewem wybuchnąć,
32  2,1 |       Zakonu! - zawołał Jurand.~- Tedy córka będzie ci oddana! -
33  2,1 |      stawi i upokorzy przed nami, tedy wiedzcie, że słowo Krzyżaka
34  2,2 |          aby i imię nie zostało - tedy biada nam i naszemu narodowi".~-
35  2,2 |           was zapytają o domysły, tedy mówcie, co chcecie: jeśli
36  2,2 |           co widziały oczy wasze, tedy powiedzcie, iż nim splątaliśmy
37  2,2 |        niż kogokolwiek w świecie. Tedy jedź na dwór księcia mazowieckiego
38  2,2 |     wszystko uczy-nim jak należy, tedy nie tylko nie zatrzymają
39  2,3 |       tchnienia bronić!... Kto by tedy, wbrew temu, co mówił sam
40  2,4 |          na topory.~Ucieszyli się tedy tym postępkiem Mazurowie
41  2,4 |         to nie Krzyżacy.~- Jakoże tedy możesz życie ważyć i na
42  2,4 |          pomstę i po zapłatę! Kto tedy przysięgnie, że nie nałgali
43  2,6 |        mistrz spyta was o dowody, tedy rzeknijcie mu tak: "Znać
44  2,6 |          złość do Juranda. Proszę tedy mistrza, aby pilnie jej
45  2,8 |      Zgorzelicach cniło. Pisał ci tedy do niego opat, że jedzie
46  2,11|       przyszło mu łatwo. Otrzymał tedy polecenie do starosty w
47  2,13|          to nie ludzki rozum. Kat tedy wszystko to widział. Więc
48  2,13|          mu nie wyrówna. Siadł ci tedy na schodach i czekał, aż
49  2,14|         pięknym giermkiem. Wyszła tedy zmieszana, spłoszona, z
50  2,15|       pomoc Witoldowi przybieżał, tedy musi nastąpić dzień, w którym
51  2,18|          Ba, już i to zrobione!~- Tedy jeszcze ci coś powiem. Każ
52  2,22|      naprzód, bo jeśli ich zgoni, tedy się nie spłoszą. Powie im,
53  2,22|        się obecnie.~Rozłożyli się tedy na nocleg i pokrzepiwszy
54  2,22|       byłoby godzin ze trzy... To tedy Sanderus dawno jest między
55  2,24|           go w drodze?~- Bo widać tędy nie pojechał, jeno do Gotteswerder
56  2,24|          zbyt mało cenić. Wił się tedy jak piskorz, tym bardziej
57  2,29|           i ich króla.~- To niech tedy tak będzie - rzekł Zbyszko -
58  2,30|        Badenom oddać. Dodał ci mi tedy jeno dwóch ludzi: jednego
59  2,34|           rodu i bogacz. Mówił im tedy, że sam jest naszym jeńcem
60  2,34|           mistrzem - przychodzili tedy do nas od samego rana podawać
61  2,35|        misy potrząsał. Podziwiali tedy jego siłę, on zaś trącał
62  2,38|   wszystkich innych ziem. Radzili tedy nad tym długo, ale Zbyszko
63  2,40|        łaski boskiej. Mówił sobie tedy Maćko, że trzeba mu być
64  2,41|           one dla niego. Jeździli tedy wówczas strzemię w strzemię -
65  2,42|          niego i za siebie. Mówił tedy, że wyprawa widocznie się
66  2,45|           Maćka wrócić. Kochał ją tedy jak źrenicę oka mąż, kochał
67  2,47|            tom uczynił". Prosiłem tedy pani, żeby mi obmyśliła
68  2,47|    świecie nie było. Cudowali się tedy obaj z szatnym - i opowiedzieli
69  2,47|         my możem!" Wybrałem sobie tedy trzech, chcąc się z nimi
70  2,47|             odrzekł Maćko. -Jedni tedy gadają, że po Kondracie
71  2,48|         zginąć z kretesem. Mówili tedy między sobą włodykowie:~"
72  2,48|         zgorzeją!~- Powiedział mi tedy tak: "Szedł ślepy gościńcem
73  2,48|           stoi.~- Nie rozumiecie? Tedy wam inaczej tak powiem:
74  2,48|           nie pamiętali. Zbierano tedy tysiącami osaczników na
75  2,48|         na miejsce zbioru. Widząc tedy ów lud rojny a czerstwy
76  2,51|       spoglądał oczyma. Rzucił go tedy Andrzej giermkom swoim,
77  2,51|          jeśli mi walki odmówisz, tedy cię każę jak psa na powrozie
78  2,52|       spoglądał oczyma. Rzucił go tedy Andrzej giermkom swoim,
79  2,52|          jeśli mi walki odmówisz, tedy cię każę jak psa na powrozie