Tom, Rozdzial
1 1,1 | były powyjmowane, albowiem noc zapadła ciepła i pogodna.
2 1,2 | nią wysypał się cały dwór.~Noc już zbielała. Na wschodzie
3 1,4 | zaszło, a choćby była i noc, święty Ptolomeusz da rady
4 1,5 | już po mszy?~- Bo przez tę noc tyle ci, piękna panno, gładkości
5 1,5 | rycerz od niego posępny jak noc i udał się do króla. Król
6 1,5 | jego duszą, a gdy przyszła noc, a z nią burza na niebie,
7 1,5 | wszelką otuchę - i całą noc ani na chwilę oczu nie mógł
8 1,6 | biskupem Wyszem przez całą noc w jej komnacie, a tymczasem
9 1,6 | na Kazimierzu. Do późna w noc, prawie do brzasku, wrzało
10 1,6 | dworze uczyniła się już noc głęboka...~- Słuchaj - ozwał
11 1,7 | topór wziął, a pod barcią na noc przykucnął!~- To i trza
12 1,9 | tym celu ruszyli na całą noc. Zbyszko siadł na wóz z
13 1,9 | piersi:~Płakałem ci bez noc, płakałem i z rana,~Gdzieś
14 1,10| Bogdańca. Zara pójdę na noc z toporem pod barcie.~-
15 1,11| się zwierza?... już zaraz noc!~- Jest na wozie oszczep...
16 1,11| skrzatom miskę zjadłem na noc ostawić, bo inaczej tak
17 1,11| Słuchałbym tego przez całą noc.~To rzekłszy, siadł i zakrywszy
18 1,11| mi tam czekać! Pójdę na noc pod barcie.~- Weźcie z pięciu
19 1,12| odblaski znikły i uczyniła się noc zupełna. Wiatr ustał, nie
20 1,17| Zresztą wybierał się na noc. Dowiedziawszy się o szczęśliwym
21 1,19| zwierza były kaganki na noc, zaś kusze do obrony w dzień,
22 1,19| kropierzach. Kowale dzień i noc bili młotami w żelazne blachy,
23 1,19| spuszczono most, nastała głęboka noc. Przyjął ich i ugościł znajomy
24 1,25| a potem zapadła głucha noc. Służba po wieczerzy poszła
25 1,25| szarawą, i ozwał się:~- Noc już bieleje i dzień się
26 1,26| niebezpieczeństwa, więc ruszyli na noc, choć pod wieczór zerwał
27 1,27| odsłoniły tarczę księżyca i noc stała się widna.~- Widać
28 1,29| tym bardziej że zapadła noc i zdawało mu się, że Jurand,
29 1,29| rękę podnieśli!~Przez całą noc sen nie zamknął im ani na
30 1,29| zmienione przez tę jedną noc. Juranda uderzył wreszcie
31 1,30| mocny Boże, co to była za noc! Nic, jeno strapienie; nic,
32 1,30| była jeszcze daleka, a na noc brał mróz okrutny, przeto
33 1,30| siedziały trzy ciemne postacie.~Noc była bardzo jasna, więc
34 1,31| Po czym rozeszli się, bo noc już zapadła głęboka, a od
35 1,31| jak starszy rycerz spędził noc.~Przed drzwiami Jurandowej
36 1,32| fioletowe. Nie było mrozu, ale noc zapowiadała się pogodna.
37 1,32| jeszcze zapanowała zupełna noc, usłyszał za sobą chrzęst
38 1,32| włóczni i halabard - że zaś noc nie była jeszcze całkiem
39 2,2 | Ducha Światłości! Zła to noc - rzekł stary Krzyżak.~-
40 2,2 | rzekł stary Krzyżak.~- Noc mocy nieczystych - odrzekł
41 2,5 | Wiele niewiast spędziło noc w kościele, gdzie też po
42 2,6 | zmartwieniem. Gdy więc noc uczyniła się bardzo późna,
43 2,7 | postanowił chwilę odetchnąć.~Noc po posępnym dniu uczyniła
44 2,7 | że w taką samą świetlistą noc wyjeżdżał Rotgier do Ciechanowa,
45 2,7 | drzwiczkami wieży, które na noc zaryglowywano z zewnątrz.
46 2,7 | żałością i zgrozą tę posępną noc. Na koniec zaskrzypiały
47 2,8 | czym prawić choćby całą noc, ale pozwólcie, poczesny
48 2,10| Jagienki.~- Powiesiłbym na noc na płocie wołową mecherę
49 2,10| przyszło rozchodzić się na noc, Hiawa po ucałowaniu ręki
50 2,11| stawiać napełniony winem na noc przy łożu, aby w razie bezsenności
51 2,11| nim przed sobą, jakby była noc - dodał Maćko.~- I ledwie
52 2,11| Po dniu pogodnym nastała noc cicha, gwieździsta, więc
53 2,14| do dnia, by konie przez noc wypoczęły. Okrutnie daleka
54 2,14| Pił na umór przez całą noc z dwoma młodymi szlachcicami
55 2,16| Zbyszkiem przespał Czech całą noc jak zabity i dopiero na
56 2,16| gotowi.~I wyszli. Na dworze noc już zapadła zupełna, chmurna
57 2,17| napełniając szumem bór ciemny. Ale noc czyniła się coraz późniejsza,
58 2,22| szmat drogi, gdyż zapadła noc pogodna wprawdzie, ale bez
59 2,23| wykręcić.~- Jużci nie zaraz, bo noc. Może też Bóg da jutro Danuśce
60 2,23| pobielało jeszcze ani trochę i noc była głęboka, gdy zbudził
61 2,23| Wkrótce zaświta, bo teraz noc krótka. Ostawajcie z Bogiem,
62 2,24| ognisku, przy którym Maćko noc spędził, ale bądź to przez
63 2,25| słońcem, a gdy pochód w noc się przeciągnął, gwiazdami.
64 2,26| pod twardą ręką Czecha, i noc spędzona w spychowskim więzieniu,
65 2,26| jakiś kres, że naokół jeno noc i noc, i nicość, i jakby
66 2,26| kres, że naokół jeno noc i noc, i nicość, i jakby jakaś
67 2,28| rzemieślnicy uciosali przez noc z pnia dębowego, wprawiwszy
68 2,30| widział, więc było to pod noc, i wiecie, że granica tuż.
69 2,31| mieli zwyczaj do późna w noc zabawiać się kielichami.
70 2,32| pojedziecie do niego na noc z mistrzem i z mistrzowym
71 2,33| gdzie zatrzymali się na noc i dzień, gdyż wielki mistrz
72 2,35| majsternie. Kują tam młoty noc i dzień, i takich pancerzy,
73 2,49| królewskie zatrzymały się na noc w Dąbrownie. Wzięcie tej
74 2,49| ale ogromna ulewa. Cała noc z czternastego na piętnasty
75 2,49| wyrabia. Wróżebna to i cudowna noc!~Więc rycerze podnieśli
76 2,49| chmura przykryła księżyc - i noc stała się ciemna - tylko
77 2,51| młodzieńcze głowy pogrążały się w noc wiekuistą.~Leciały w górę
78 2,52| młodzieńcze głowy pogrążały się w noc wiekuistą.~Leciały w górę
|