Tom, Rozdzial
1 1,1 | składanej czerwonej czapce na głowie. Stanął, spojrzał po obecnych
2 1,2 | miedzianymi ćwieczkami lutnię. Na głowie miała wianeczek, włosy puszczone
3 1,2 | ciągnącą się spod włosów na głowie aż do brwi.~Nastała chwila
4 1,4 | w czapce aksamitnej na głowie, mającej kształt dzwona,
5 1,5 | To zamiast o własnej głowie myśleć, będzie tu jeszcze
6 1,6 | wszystkim nie mieściło się w głowie, izby życie tak potrzebne
7 1,7 | miałbym myśleć!~- Bo ci będą w głowie bitki i kochanie.~- A wam
8 1,7 | kochanie.~- A wam to nie była w głowie wojna? Właśnie żem sobie
9 1,8 | położył łagodnie dłoń na jej głowie. W twarzy jego nie było
10 1,10| Wszystko to teraz na jej głowie.~- Ledwie że ją pamiętam.
11 1,10| zawsze wesołość i śpiewanie w głowie – zauważył Maćko.~- Ba,
12 1,11| rękę, pogładził Jagienkę po głowie i rzekł:~- Bóg zapłać tobie
13 1,11| miłuje ją też jak oko w głowie.~- I mówił, że Moczydoły
14 1,11| pachnących.~Zycha, mającego już w głowie, rozczulił ten widok zupełnie,
15 1,16| naszyty złotem kapturek na głowie, spod którego wysuwały się
16 1,16| tych pytań zrobiła im się w głowie taka kasza, że pootwierali
17 1,18| nie kleiły mu się jakoś w głowie, rad też był, że zastał
18 1,19| które mu miało jasność w głowie czynić, nie odnajdował też
19 1,19| trzewikach i z wianeczkiem na głowie. Wyciągała do niego ręce,
20 1,19| rycerz, również z piórami na głowie, i czwarty, niezbrojny,
21 1,20| Może też siedzi mu diabeł w głowie jako czerw w orzechu i gotów
22 1,20| zaledwie mogło pomieścić się w głowie Lotaryńczyka.~- My wszelako -
23 1,22| połączeniu dwu koron na głowie jednego władcy, nie miał
24 1,23| Danusi, położył dłoń na jej głowie i głaszcząc ją, rzekł:~-
25 1,25| nowa myśl błysnęła mu w głowie, gdyż przypodniósł się,
26 1,25| sukienkę i nieśmiertelniki na głowie Danusi.~Psy na dworze poczęły
27 1,26| niego ze zdziwieniem. W głowie błysnęła mu myśl, że może
28 1,28| rzekła sobie - a ninie w głowie by się mu mogło do reszty
29 1,30| zdziwieniem i obawą, czy mu się w głowie nie miesza, gdyż Jurand
30 1,30| zawieszonego przy oknie. W głowie pozostała mu jedna tylko
31 2,1 | on z włosem zjeżonym na głowie, z obłąkanymi oczyma, cały
32 2,2 | dłonie na siwej pochylonej głowie, siedział posępny, z twarzą
33 2,2 | domyślali, ale tym pomieszała w głowie owa niedojda i sami nie
34 2,3 | nie poznał, albowiem na głowie miał hełm, wprawdzie bez
35 2,4 | bólem, położyła mu ręce na głowie i rzekła:~- Boże cię wspomagaj,
36 2,5 | czasu zdobył na Fryzach. Na głowie miał hełm z okapem, nie
37 2,5 | zamiast topora tkwił w byczej głowie krótki miecz do połowy w
38 2,5 | Kristowi włosy stanęły dębem na głowie -i chwyciła go trwoga śmiertelna.
39 2,7 | gdy szedł do Juranda, a na głowie ciężar jakby żelaznego hełmu,
40 2,7 | włosy zjeżyły mu się na głowie, a czoło okryło się zimnym
41 2,7 | wreszcie, siadłszy przy jego głowie, podniósł paszczę w górę
42 2,8 | panna miała wianuszek na głowie, alem myślał, że Sakramenta
43 2,8 | pewnej. Wszystko na mojej głowie: obrona i opieka. A teraz
44 2,8 | pogładził tylko dziewczynę po głowie, a następnie odprowadził
45 2,8 | wyszukiwać w swej poczciwej głowie, co by jej jeszcze znów
46 2,9 | w życiu nie widział. Na głowie miała pątliczek jedwabny
47 2,10| nie gdzie indziej, jeno w głowie.~- Ale mnie z drogi przez
48 2,11| zakręciły się wichrem w głowie i byłby zwalił się twarzą
49 2,11| Ale mi coś tam chodziło po głowie i im więcej mu się przypatrywałem,
50 2,12| wodzić lewą dłonią po czole i głowie, jakby chcąc odgarnąć i
51 2,12| złożywszy ją omackiem na jej głowie, trzymał przez długą chwilę,
52 2,14| pątliczek, który nosiła na głowie.~- Boga mi! niech będzie
53 2,16| śmierć. W swojej ogromnej głowie miał zawsze pełno pomysłów
54 2,20| czerwonej miękkiej mycce na głowie. De Lorche wiedział już
55 2,21| wiem, że aż mu się coś w głowie pomieszało z zaciekłości
56 2,21| mu włosy dębem stają na głowie, a przez to i sam nie śmie
57 2,21| komturowi popsowało się coś w głowie. Ba, jako że inaczej miało
58 2,21| w kolczugę i w hełmie na głowie. Więc zbliżywszy się do
59 2,23| opętana dziewka, w której głowie dwudziestu siedmiu diabłów
60 2,23| panienka ze Zgorzelic w głowie.~- Hej, prawda, nowa bieda!
61 2,25| ojcze, że położy ręce na głowie córki. Zaliby mu prawica
62 2,27| że chyba i jemu samemu w głowie się pomiesza, piersi zaś
63 2,27| włosy zjeżają mu się na głowie, a mróz przechodzi przez
64 2,30| Spychowa, nie chciała mu się w głowie pomieścić. I po co? Dlaczego?
65 2,30| żeśmy mówili, ale wam w głowie było co innego.~- Mówiliście,
66 2,31| Powale już takie rzeczy nie w głowie. Pójdź lepiej jutro ze mną
67 2,35| zapalczywością Polaków: "że gdy ma w głowie, za każde ostrzejsze słowo
68 2,38| Jagienki, nie chciało się w głowie pomieścić, by w takiej sprawie
69 2,46| ubieliła mu tylko włos na głowie i brodzie, ale nie odjęła
70 2,46| Chwalił też jego porządek w głowie i zabiegliwość w gospodarce,
71 2,47| wszystkie sprawy Zakonu na jego głowie, a mistrz nic bez niego
72 2,47| godny, że mu te rzeczy nie w głowie - i że więcej by czci uchybił,
73 2,48| ostaniecie w domu?~- Ja? Co ci w głowie?~- Bo wedle prawa możecie,
74 2,49| sukno, z takąż mycką na głowie i rozłożywszy ręce, rzekł
75 2,51| Ten ostatni bez hełmu na głowie, w świetnej zbroi, podobny
76 2,51| Brochocic, złamawszy miecz na głowie rycerza, który miał sowę
77 2,52| Ten ostatni bez hełmu na głowie, w świetnej zbroi, podobny
78 2,52| Brochocic, złamawszy miecz na głowie rycerza, który miał sowę
|