Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |            halebardą zacięli, od czego znak noszę.~To rzekłszy, ukazał
 2  1,5 |              Tęczyna, podniósł rękę na znak, że chce mówić - i gdy się
 3  1,5 |                a Maćko kiwnął głową na znak, że rozumie i pamięta. Zrozumiał
 4  1,6 |            niewinna dziewka zasłonę na znak, że chce za niego wyjść
 5  1,6 |          sędziwą głową.~Zrozumiano ten znak i aż mury zamkowe zatrzęsły
 6  1,16|              które ozwały się znowu na znak, iż nabożeństwo się poczyna.
 7  1,17|       niektórzy nawet kładli na piersi znak krzyża; on zaś, widząc,
 8  1,18|               go nałęczką przykryła na znak, że go chce za męża brać,
 9  1,19|              że znasz pismo, to będzie znak, żeś nie prostak. Ale jakże
10  1,19|              kopią uderzył, ten by dał znak, że wyzwanie przyjmuje.
11  1,19|               i uczyniwszy w powietrzu znak krzyża - ruszył przed siebie.~
12  1,19|                Niemca, skinął głową na znak, że rozumie, a następnie,
13  1,20|          zagrzmiały za oknami trąby na znak, że książę zasiada do stołu:
14  1,20| pokrewieństwach pana de Lorche, dał mu znak, aby siadł koło niego. Naprzeciw
15  1,20|             ozwały się ponownie, dając znak, że czas do puszczy - i
16  1,23|         przymknął powieki, jakby dając znak, że się na coś zgadza.~Wówczas
17  1,24|             Książę Janusz z daleka dał znak ręką, by Zbyszko się nie
18  1,25|               Danusia skinęła głową na znak, że chce wiedzieć, więc
19  1,25|       pocałowanie od brata-rycerza, na znak, że odtąd uczynkami i mową
20  1,26|            Czech począł kiwać głową na znak, że siłą nie będzie puszył,
21  1,27|           przyłożył palec do ust i dał znak ręką, by go nie budzić,
22  1,31|          skinął głową, po czym na dany znak przez Juranda skłonił się
23  1,32|         pospuszczali kusze ku ziemi na znak powitania i czci. W miasteczku
24  1,32|               przejechał mimo, czyniąc znak krzyża, zbliżył się do przekopu
25  1,32|          wszelako uderzyli na mnie, to znak, że nie chcą niczego dotrzymać,
26  2,1 |            Przewodnik poruszył ręką na znak, że nic nie wie, ale twarz
27  2,1 |           uciszył rozmowy, po czym dał znak jednemu z giermków, ów zaś
28  2,1 |           skinął głową skomorochowi na znak, że na urągowisko pozwala,
29  2,1 |               bracia skłonili głowy na znak, że słyszą i będą w potrzebie
30  2,2 |              do niego rękę, zarazem na znak podzięki i pożegnania, albowiem
31  2,3 |              królestwach i księstwach, znak krzyża na płaszczu ochrania,
32  2,5 |               Zanim jednak dano trzeci znak, Rotgier zbliżył się ku
33  2,7 |               jeśli mnie słyszysz, daj znak: porusz ręką albo otwórz
34  2,7 |               starych piersiach... daj znak, jam cię miłował - przemów!...~
35  2,7 |           będzie ci odjęty.~I znów dał znak Diederichowi, lecz ów wydał
36  2,9 |               kolano, ścisnął mocno na znak, żeby czegoś niepotrzebnego
37  2,11|                początku kiwać głową na znak przytakiwania, lecz w końcu
38  2,11|              dłoń: naprzód uczynił nią znak krzyża, potem jął wodzić
39  2,11|               zrobił znów kilkakrotnie znak krzyża w powietrzu.~- Krzyżacy! -
40  2,11|              Maćko. Starzec opuścił na znak potwierdzenia głowę na piersi.
41  2,12|               ksiądz Kaleb. Jurand dał znak głową, że słyszy, po czym
42  2,12|               wskazał ręką ku górze na znak, że wszystko dopiero tam
43  2,15|             czyby z własnej ochoty pod znak Witoldowy się nie zaciągnąć.
44  2,16|         Skirwoiłło potrząsnął głową na znak przeczenia, a Zbyszko odpowiedział:~-
45  2,16|          wzniesionymi brwiami jakby na znak przytakiwania, chwilami
46  2,18|                   Cichaj! - rzekł - to znak!~Jakoż we dwa pacierze później
47  2,21|              źle byś na tym wyszedł!~- Znak jeszcze jest - odpowiedział
48  2,21|               do Skirwoiłły, by ci dał znak, któren Żmujdzini szanują.~
49  2,21|             Skirwoiłły. Stary wódz dał znak i nie czynił żadnych trudności
50  2,22|               go na postoju, to będzie znak, że już jest z nimi, i wtedy
51  2,22|              zaledwie uczynił pierwszy znak krzyża, gdy jeden z posłanych
52  2,23|              czyniąc przy nich zarazem znak krzyża: "Kto wie, komu wy
53  2,23|             oczy i czyniąc w zdumieniu znak krzyża, rzekł:~- W imię
54  2,25|             się bowiem, że uczyni jaki znak, aby kto zaczął mówić, ale
55  2,25|             wysłuchać?~Skinął głową na znak zgody, więc Czech rozpoczął
56  2,25|                i dziecko wasze; dajcie znak, co mam z nim uczynić i
57  2,28|                kosztur przed siebie na znak, że chce iść do Danusi.
58  2,42|                  skinął tylko głową na znak potwierdzenia.~- No! Pan
59  2,43|                 płowe włosy obcięte na znak żałoby po Danusi odrosły
60  2,47|            machnął pogardliwie ręką na znak, że z Kunonem byłoby mu
61  2,47|            które Maćko zabrał tylko na znak zwycięstwa, bo zresztą były
62  2,48|                z czatowni chorągiew na znak nieobecności panów. Zbyszko
63  2,49|              mnicha.~- I ja.~- I ja.~- Znak Boży - ozwał się Powała. -
64  2,50|               całego Królestwa, wielki znak dla wszystkich wojsk. Niósł
65  2,51|          chwili rozległ się dzwonek na znak, że proboszcz kaliski wychodzi
66  2,51|               jak olbrzymi kwiat, jako znak nadziei i jako znak gniewu
67  2,51|               jako znak nadziei i jako znak gniewu Bożego dla Niemców,
68  2,51|              się cofać. Zwinięto tylko znak królewski, a jednocześnie
69  2,51|                pozeskakiwali z koni na znak, że chcą iść w niewolę,
70  2,52|          chwili rozległ się dzwonek na znak, że proboszcz kaliski wychodzi
71  2,52|               jak olbrzymi kwiat, jako znak nadziei i jako znak gniewu
72  2,52|               jako znak nadziei i jako znak gniewu Bożego dla Niemców,
73  2,52|              się cofać. Zwinięto tylko znak królewski, a jednocześnie
74  2,52|                pozeskakiwali z koni na znak, że chcą iść w niewolę,