Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      wracać, to nie mamy dokąd.~- Jakże to? - zapytał jeden ze szlachty. -
 2  1,1 |      równie ochotnie na was szli? Jakże Bóg darzył? Sławcie naszych!~
 3  1,1 |           jakowaś czy co? Żywo!~- Jakże to? Nie słyszeliście o Ryngalle? -
 4  1,2 |           odpatrzyć się nie mogę. Jakże ją wołają?~- A to nie słyszeliście? -
 5  1,2 |            A moja rycerska cześć? jakże?~- A jak było z Ryngałłą?~-
 6  1,3 |        wówczas żyli poganie.~- To jakże mógł chrzest przyjąć albo
 7  1,3 |    polskich książąt otrzymali - a jakże się wypłacili? Oto nienawiścią,
 8  1,3 |      drzewo Krzyża Świętego mają: jakże z nimi wojować?~- Przysłał
 9  1,4 |        jeno więzy mu nałożyć...~- Jakże to? - ozwał się Maćko, obrzucając
10  1,4 |       Głupiś! - przerwał Maćko. - Jakże to z posłem będziesz się
11  1,4 |        stanie -~odrzekł Powała.~- Jakże? Albo to ja pasa i ostróg
12  1,5 |       Witoldem - mówił sobie - bo jakże świętej Pani usłużę, skoro
13  1,5 |    naciskiem Kuno Lichtenstein.~- Jakże? - zawołał, podnosząc głowę,
14  1,5 |         Nie poznaję cię, Kunonie. Jakże możesz, rycerzem będąc,
15  1,6 |    postrzelili - rzekł Zbyszko. - Jakże to? Z zasadzki?~- Z kuszczów
16  1,6 |         długa chwila milczenia.~- Jakże? - ozwał się głuchym głosem
17  1,7 |       Juranda ze Spychowa pojadę. Jakże mu się nie pokłonić, kiedy
18  1,7 |      cesarza rzymskiego Zygmunta. Jakże to? toście, psubraty, poganie?~-
19  1,8 |     tymczasem ochłonął i rzekł:~- Jakże to? To woli boskiej chcecie
20  1,10|         choć raz do Bogdańca?~- A jakże. Zajeżdżał. Pięciu nowych
21  1,10|           na młodego rycerza.~- A jakże!~- Dajże mu po znajomości
22  1,11|          ozwała się Jagienka.~- A jakże! prawił ci i mnie o tym
23  1,11|          mi zwierza spłoszą.~- To jakże? Z kuszą pójdziecie?~- A
24  1,12|           Bywaj, Zbyszku, bywaj!" Jakże mu do niej nie iść!~I nie
25  1,14|          z nich musisz wybrać, bo jakże?~- Ty mi tego nie powiadaj -
26  1,14|          utopi się na pewno.~- To jakże go dostaniem?~- Już on wieczorem
27  1,16|           Jagienkę się pobije, to jakże mu potem o tej Jurandównie
28  1,18|      słowo rzec, a nie wstąpił.~- Jakże mu było wstępować! - rzekł
29  1,19|   rozgniewał się:~- Ruszaj precz! Jakże to! Będziesz mi zaś przeciw
30  1,19|        znak, żeś nie prostak. Ale jakże list poślesz?~- Przez jakiego
31  1,19|         Głupi to jakiś jedzie, bo jakże mu kto ma przyświadczyć
32  1,19|       idzie.~- Ale nie możecie?~- Jakże! Toć mi książę kazał ich
33  1,19|          poprzysiągł bronić.~- To jakże będzie? - spytał uparty
34  1,23|       Bergowa i siebie samego..." Jakże inaczej?... Ale wtedy będzie
35  1,24|       drugie, choćby i miał broń. jakże mu było jednemu na pięciu
36  1,24|        oczy i począł powtarzać:~- Jakże to mógł mnie rycerzem pasować?~
37  1,25|        kochanie i począł mówić:~- Jakże mi żyć bez ciebie, dziewczyno?
38  1,25|          Ojca i Syna, i Ducha!... jakże ja to mogę uczynić! Toć
39  1,26|       Prus - rzekł Sanderus - ale jakże mi tam samemu iść w takie
40  1,26| dziedzinie! - rzekł z radością.~- Jakże mi na dziedzinie siedzieć -
41  1,28|           z niepokojem księżna.~- Jakże miała ze mną jechać, kiedy
42  1,28|         wilkami, nie ludźmi byli. Jakże im słuchać przykazań mistrza
43  1,28|         jeszcze spojrzeć chcecie. Jakże się było przeciwić i ojcowego
44  1,30|        zakonnikom - rzekł pątnik -jakże więc oni mają wam zawierzyć,
45  2,2 |          jej u nas.~- Prawda, ale jakże uspawiedliwim w takim razie
46  2,5 |          to jeszcze dzieciuch!... jakże mu młodą głowę pod niemiecki
47  2,6 |         Czeka go sąd i pomsta, bo jakże o jego niewinności mistrza
48  2,6 |   posłuszny? - zapytał Zbyszko.~- Jakże nie! We wszystkim, jeno
49  2,6 |       dobrą duszą! A co do bitwy, jakże mi pomożesz? Nie mówię na
50  2,9 |          starszy ozwał się:~- Hę! jakże to? Bo gadali... Powiedzcie?...~
51  2,9 |        było samej między wami, bo jakże? To dlatego wzięłam z sobą
52  2,13|      uczynił się już zupełny.~- A jakże! - mówił dalej lawa. - Nie
53  2,14|      słowo na drogę poprosić...~- Jakże - zapytała Jagienka - dziś
54  2,16|     właśnie - rzekł Skirwoiłło.~- Jakże to?~- Dobrze.~- Poczekajcie -
55  2,17|        trzeciej porażki doznać.~- Jakże, to on nie rozumie, że z
56  2,21|             A to pogoni nie było? Jakże się stało, że ich nie dościgli?~-
57  2,23|          a pasowanyś jest rycerz. Jakże to? Związanego jeńca będziesz
58  2,23|        dopiero po chwili rzekł:~- Jakże to? I łotrzykujecie dla
59  2,25|         dniami jeść co nie miał.~"Jakże tu będzie - myślał Hlawa -
60  2,27|       wicher, bezdenny jak morze. Jakże nie miała jęczeć, jakże
61  2,27|           Jakże nie miała jęczeć, jakże nie miała się rwać z boleści
62  2,30|        Płocku nie pierwszy raz.~- Jakże - odrzekł giermek - są oboje,
63  2,31| królewskiego. Zbyszko z Bogdańca! Jakże! gościł tu u nas wasz stryjko,
64  2,31|           cudnie tego słuchać. Bo jakże: w Spychowie mówił mi, że
65  2,34|      nieraz - odrzekł Maćko.~- To jakże myślicie? Nie zwali ci się
66  2,47|            młody był czy stary? i jakże było: z konia czy piechtą?~-
67  2,48|    siodłać przyjdzie.~- Prze Bóg! Jakże to? Powiadajcie!~- A słyszeliście
68  2,48|       Drezdenko to taki kamień.~- Jakże to? co? Jeszcze ci Zakon
69  2,49|         tym tu ożenił i osiedlił, jakże mi było przeciw wam stawać?
70  2,49|           na Mazowszu okupił.~- A jakże się to stało, żeś się z
71  2,49|          Ojca i Syna, i Ducha! O, jakże się okrutnie zmagają...
72  2,51|        zguby i klęski uchronić. I jakże mogło być inaczej, gdy z
73  2,52|        zguby i klęski uchronić. I jakże mogło być inaczej, gdy z