Tom, Rozdzial
1 1,3 | jej bowiem na myśl, że jej wielki ojciec, którego miłowała
2 1,4 | pory Łomignatem, raz dzwon wielki na wieżę sam jeden zaniósł,
3 1,5 | cześć tak nadzwyczajna, że wielki mistrz ściągnąłby na siebie
4 1,5 | zawziętości, rzekł:~- Sam tylko wielki mistrz wraz z kapitułą mógłby
5 1,6 | Zbyszko - wiecie! kniaź Witold wielki kniaź: ma ci koronę z rąk
6 1,10| obejrzy. Dufał najbardziej wielki kniaź naszym rycerzom i
7 1,10| Zbyszko.~- Potem umknął wielki kniaź, ale zaraz ducha nabrał,
8 1,12| chwili zobaczył przed sobą wielki i ciemny kształt zwierzęcia,
9 1,19| czego młody rycerz wpadł w wielki kłopot i całkiem nie wiedział,
10 1,19| gdzie pod niebytność mistrza wielki marszałek go podejmował
11 1,19| a gniew chwycił go tak wielki, że zdarł na miejscu ogiera;
12 1,19| Jednały jej te opowiadania wielki mir wśród młodszych dworzan
13 1,20| Gdy przyszedł do zdrowia, wielki marszałek Zakonu oddał go
14 1,22| Witold! namiestnik Jagiełłów! Wielki kniaź, a pomimo tego Szombergowi
15 1,25| Bogiem. W izbie palił się wielki ogień w grabie i przy jego
16 1,26| jasnym rankiem w mróz tak wielki, że trzeba było konie okrywać.
17 1,32| weźmie im tego zbyt za złe ni wielki mistrz, ni kapituła, bo
18 1,32| świecie. Natomiast ten sam wielki mistrz może by ich i pokarał
19 2,1 | stały zbroje, i porwawszy wielki dwuręczny miecz runął jak
20 2,2 | nas razem z Danveldem i wielki szpitalnik, jego krewny,
21 2,2 | na wszystkich dworach.~- Wielki szpitalnik dopilnuje tego
22 2,6 | z tego? Wyprą się. A jak wielki mistrz spyta o jakowyś dowód,
23 2,6 | Lorche, który rzekł:~- Sam wielki mistrz lepszy od nich, a
24 2,6 | Toteż smutek ogarnął ich wielki, gdy dowiedzieli się, że
25 2,7 | poczyta mi tego za złe ani wielki mistrz, ani też wy, którego
26 2,7 | na skutek listów księcia wielki mistrz prawdopodobnie każe
27 2,7 | krzyżackich. Był to rachunek i wielki, i pewny, dlatego było rzeczą
28 2,7 | lewej stronie dziedzińca. Wielki brytan Diedericha popędził
29 2,10| Sieradzu Krzyżacy, Kazimierz Wielki odbudował zrównane z ziemią
30 2,11| rozstrzygnęły, jeno boski. Wielki to był, prawią, rycerz ten
31 2,11| szczęśliwie na turnieju, który wielki mistrz urządził wedle zwyczaju
32 2,11| Malborga, bo jakkolwiek wielki szpitalnik lub inni pozostali
33 2,11| przyszło?~- Przyszło to, iż wielki mistrz surowie komturowi
34 2,12| pierwszym razem na gościńcu, ale wielki niepokój odbił się na jego
35 2,14| Jakoż podobno posyłali, bo wielki mistrz, któren więcej od
36 2,15| zaciągnąć. Wiedziano, ze rad był wielki kniaź hartownej lechickiej
37 2,17| dawne służby u Witolda - bo wielki zaraz w młakach ugrzęźnie,
38 2,20| przyjdą posiłki, a jeśli kniaź wielki nadejdzie, będzie też rad,
39 2,20| kogo zechcesz, gdyż inaczej wielki byłby krzyk na Zachodzie,
40 2,22| stojącej tuż przy drodze, wielki zacios w kształcie krzyża,
41 2,24| iść z tyłu. Ale on, jako wielki bywalec, rozumiejący, jaki
42 2,30| najcno-tliwszą damą w świecie... Wielki byłby dla mnie honor...
43 2,31| jak mniemasz, ujrzał? Oto wielki wór słomy na drewnianych
44 2,32| aby was nie pokarał nasz wielki król!" Na co mistrz mówił,
45 2,32| tylko w przekonaniu, że wielki mistrz Konrad von Jungingen
46 2,33| się na noc i dzień, gdyż wielki mistrz miał tam do osądzenia
47 2,33| W bramie witali mistrza: wielki komtur Wilhelm von Helfenstein,
48 2,33| podówczas do Anglii; a dalej: wielki szpitalnik, krewny Kunona.
49 2,33| Kunona. Konrad Lichtenstein. wielki szatny Rumpenheim i wielki
50 2,33| wielki szatny Rumpenheim i wielki podskarbi Burghard von Wobecke,
51 2,33| Wemer von Tettingen, jako wielki marszałek, czyli przywódca
52 2,34| Widziałem, jako spochmumiał. Wielki z niego sprawca wojenny
53 2,34| stojących. Obaczycie sami wielki refektarz. Utwierdzenie
54 2,35| filarami Zakonu, to jest wielki komtur, jałmużnik, szatny
55 2,35| łamano już od dawna, i że sam wielki Winrych Kniprode tańcował
56 2,45| kasztel wznoszą". I podziw był wielki, ale że towarzyszyło mu
57 2,48| zapał ogarniał rycerstwo tak wielki, iż Maćko musiał go hamować,
58 2,49| widać było gwiazdy i jasny, wielki miesiąc. Po północy dopiero
59 2,49| zdanie wysoce sobie sam wielki król cenił.~A w przyległej
60 2,49| rozwiewał, świecił jasny wielki miesiąc i przy owych blaskach
61 2,49| Tak rozmawiając, minęli wielki obóz litewski i trzy świetne
62 2,50| naczelna całego Królestwa, wielki znak dla wszystkich wojsk.
63 2,51| Henryk, komtur człuchowski.~A wielki komtur Kuno Lichtenstein
64 2,51| chorągwi i chorągiewek, a sam wielki mistrz leciał przed nimi
65 2,51| Maćko, dowiedziawszy się, iż wielki komtur Zakonu znajduje się
66 2,51| wyboru, stawaj! - zawołał wielki komtur.~- Na śmierć, nie
67 2,51| żniwa, ale oto nadchodził wielki, Boży, radosny wieczór.~
68 2,52| Henryk, komtur człuchowski.~A wielki komtur Kuno Lichtenstein
69 2,52| chorągwi i chorągiewek, a sam wielki mistrz leciał przed nimi
70 2,52| Maćko, dowiedziawszy się, iż wielki komtur Zakonu znajduje się
71 2,52| wyboru, stawaj! - zawołał wielki komtur.~- Na śmierć, nie
72 2,52| żniwa, ale oto nadchodził wielki, Boży, radosny wieczór.~
|