Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |           dzielnice i naśladowało dość często. Księżna słyszała
 2  1,3 |  nieprzeliczone ziemie klasztorne dość wyjątkowym w Polsce prawem
 3  1,4 | orędownictwo księżny za Zbyszkiem dość będzie czasu prosić wówczas,
 4  1,4 |       którego wrócił na wieczerzę dość późną nocą. Wraz z nim przybyło
 5  1,5 |    całkiem ogoloną, nos garbaty i dość spiczasty, koło ust zmarszczki,
 6  1,5 |         Zbyszko reszty zapomniał, dość że całego "Ojcze nasz" wyrecytować
 7  1,5 |     łopatki Krzyżaka rysowały się dość potężnie pod obcisłą, z
 8  1,5 |      żadnych zapowiedzi nie czyń. Dość masz tamtych głupich ślubów -
 9  1,7 |      darów Witolda zebrali zapasy dość znaczne. Szczególnie dużą
10  1,9 |        zwykle milczący, rozmawiał dość chętnie, ale gdy tylko Zbyszko
11  1,11|           i dwie owce, mięsa jest dość. Poznosiły też baby trochę
12  1,12|        pnie rysowały się w zmroku dość wyraźnie, nie mógł nic dojrzeć.
13  1,12|        wiedząc, czy ostrza weszły dość głęboko, nie puszczał rękojeści.
14  1,14|           deszczów i że woda jest dość głęboka. Wówczas Zbyszko,
15  1,15|    zastawną, a nawet wyliczył, że dość mu zostanie na pomnożenie
16  1,15|     Zbyszka i począł tak mówić:~- Dość krotochwil! Nie dla sromoty
17  1,19|       będąc również przybrany nie dość ciepło, rzucił raz i drugi
18  1,19|          Zbyszko patrzył na niego dość nieufnie, gdyż człowiek
19  1,19|           on mnie.~- Ale za sowę. Dość mi tego, a który by się
20  1,19|          się przecie znajdziecie. Dość gadania.~Zbyszko, widząc,
21  1,20|           niedźwiedzie, z którymi dość jest roboty - odrzekł Mazur.~-
22  1,20|           przez szpary między nie dość szczelnie dopasowanymi szybami.
23  1,20|        wójt z Jansborku. Pierwszy dość młody jeszcze, ale otyły,
24  1,20|          wolna zanurzać.~Byli już dość głęboko w boru, gdy księżna,
25  1,26|    znacznie już zdrowszy, ale nie dość jeszcze mocny, by na koń
26  1,26|       wkrótce będzie miał i na to dość sił. W izbie próbował dla
27  1,26|      księstwa?~- Po staremu: jest dość!~- A dziedzica ze Spychowa
28  1,26|           Jagienka, którą księżna dość lubi, ale już nie tak.~-
29  1,27|      mówił Czech. Nuż nie szukali dość starannie! Nuż Jurand wziął
30  1,28|         im nie daruję, pókim żyw. Dość mi ich zdrad! dość napastliwości!
31  1,28|           żyw. Dość mi ich zdrad! dość napastliwości! Wolej każdemu
32  1,28|          króla Jagiełłowa potęga. Dość folgi! Święty by cierpliwość
33  1,28|       nozdrza wyparsknął. Juże mi dość!~Umilkli wszyscy, czekając
34  1,29|   pomyślał, że pięści na nich nie dość, ale że trzeba umieć zmóc
35  1,30|      wychodzący, który mi rzekł: "Dość pomsty!" -aleja nie usłuchałem,
36  1,30|  pierwszej chwili wydawało mu się dość naturalnym, że komturowie
37  2,5 |          Zapomniał prawie, że nie dość chwytać ciosy tarczą, ale
38  2,9 |      młody Wilk, który miał rozum dość bystry, prędko pomiarkował,
39  2,9 |     oczyma młodego paliwody. "Nie dość się Maćkowi nie sprzeciwić,
40  2,11|          winy.~Skłonił się jednak dość dumnie, dopiero ujrzawszy
41  2,11|       Maćko z Jagienką, następnie dość daleko za nimi Czech ze
42  2,17|        naszą narzekali: że to nie dość było konia zapocić i kopię
43  2,19|       ludzkie. Zrazu pomieszane i dość odległe, stopniowo stawały
44  2,20|        Maćko, że bitwa odbyła się dość dawno, wcześniej może od
45  2,21|        nie był! - długo by mówić; dość, żem znalazł, i od tej chwili
46  2,21|          inni, że właśnie anioła. Dość, że go znaleziono na śniegu
47  2,21|        przerwał dalsze pytania.~- Dość tego - rzekł. - Praw teraz
48  2,22|    głębokimi jak na gościńcu, ale dość wyraźnymi, grunt bowiem
49  2,22|       łąkę, kopiec i obie stojące dość daleko od siebie numy. Przed
50  2,24|     zajęte czym innym, nie wydali dość surowych rozkazów. Pilno
51  2,24|      pychę, bądź przez prostactwo dość między nimi powszechne,
52  2,24|           skinął głową, wprawdzie dość sztywnie, ale z widocznym
53  2,25|        się na razie na jej widok, dość że chwycił ją wpół, przycisnął
54  2,26|         tą samą drogą posuwał się dość liczny orszak. Na przedzie
55  2,26|       zalała serce. "Nie byłam ci dość harda - mówiła sobie w duszy -
56  2,26|           na powietrzu i wyglądał dość okropnie, albowiem oczy
57  2,27|           napadła ją owa choroba, dość że gorączka nie opuszczała
58  2,27|          się "z nawiązką", bo nie dość wydawało się zawziętemu
59  2,32|         von Baden był człowiekiem dość prostym, którego największą
60  2,32|          olbrzymia siła ramienia, dość głupowa-tym, nieco na pieniądze
61  2,32|        bogatych jak Gdańsk. I nie dość! To znaczyło wyrzec się
62  2,33|          Malborgu, i ci witali go dość uprzejmie, pamiętając, że
63  2,34|      Wiecie! Pieniędzy i tak jest dość, byle ona dola nie była
64  2,34|           ludzkich uczynił... Nie dość im Krzyżaków! wszystkich
65  2,40|          I pewnie! Ma tam Pan Bóg dość świętej czeladzi, ale przecie
66  2,41|         zaczęło im się życie wlec dość jednostajnie, zapełnione
67  2,42|   młodzian.~- I zdobycznego dobra dość przywiozłeś...~- W części
68  2,45|         wykopał rowy, co przyszło dość łatwo, albowiem wzgórze,
69  2,48|   wielkiego księcia, znali go nie dość jeszcze, albowiem Witold
70  2,48|    Zgorzelic, który jako dziedzic dość możny szedł w trzy kopie,
71  2,51|        już nie mogło powstrzymać, dość że ten nowy napad nie wywarł
72  2,52|        już nie mogło powstrzymać, dość że ten nowy napad nie wywarł