Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      dziećmi i żonami precz, aleśmy temu nie wierzyli.~- A ja na
 2  1,2 |           Anna Danuta. Ale pięć lat temu, gdy przy Złotoryi Niemcy
 3  1,2 |       umarła ze strachu. Pięć roków temu pokój był, nikt o wojnie
 4  1,2 |         królestwach bydlą. A kto by temu się przeciwił, z tym będę
 5  1,2 |       chwalebna jest. Ale nie cudna temu chłopcu wojna, bo chociaże
 6  1,2 |             Rok i dziewięć niedziel temu - mówił - byliśmy proszeni
 7  1,3 |      Spodziewał się, że stryj Maćko temu się nie sprzeciwi, a Pan
 8  1,3 |      usiłują. Kto im dobrze uczyni, temu się złem wypłacą. Jestże
 9  1,3 |           uczony opat - osiem roków temu została ona w poczet świętych
10  1,4 |          Długolasu, a on odrzekł:~- Temu i każdy biskup przyświadczy.
11  1,4 |                Wiecie, panie, jeśli temu wyrostkowi uda się jakowym
12  1,4 |                Nie przeciwię ja się temu, że dawniej byli ludzie
13  1,10|      wywojował. Mieli się nawet rok temu potykać konno na kopie i
14  1,10|             Miła i wiącha grochowin temu, co przez kilka roków na
15  1,10|           ja, pamiętam. Z ośm roków temu przyjechaliście do nas z
16  1,12| poświstywania. Zbyszko spoglądał ku temu błotu z pewną nieufnością,
17  1,15|          noszę, to nie dziwota. Rok temu pozwałem Wilka z Brzozowej
18  1,16|        izbie będących przeciwił się temu, iże naj cudniejsza i najcno-tliwsza
19  1,16|            nią chodziło?... A jeśli temu żbikowi nie o Jagienkę idzie,
20  1,17|     Bogdańca, ale ów sprzeciwił się temu, pragnął bowiem rozmówić
21  1,17|             nie poradzę...~- Dobrze temu będzie, kogo zaswatacie -
22  1,19|         jakie brały go parę tygodni temu, gdy wiatr nazbyt z Ja-gienkową
23  1,19|             siadać, i aż dziwił się temu, albowiem mniemając również
24  1,19|    Jurandówna nie wyszła. Sześć dni temu, jak wyjechałem z Ciechanowa
25  1,20|             zapytał:~- Co się stało temu młodemu rycerzowi?~- Nic
26  1,21|             księżna sprzeciwiła się temu, albowiem droga była daleka
27  1,23|             zakonników, a zwłaszcza temu, co mówił Hugo de Danveld,
28  1,23|          miałby także nic przeciwko temu, a nawet nie był pewien,
29  1,24|         Chwacki to pachoł, jeśli on temu psu Danveldowi rękę pokruszył.~-
30  1,25|            wieczór, sprzeciwiła się temu stanowczo pani - zwłaszcza
31  1,26|     zadowoleniem.~- No i nie będzie temu dobrze, który ci się pod
32  1,26|          było z nami.~- Kto w polu, temu śmierć - odrzekł Zbyszko -
33  2,3 |       bronić!... Kto by tedy, wbrew temu, co mówił sam Jurand, śmiał
34  2,5 |           ich krata. I nie mógł się temu uczuciu obronić, tym bardziej
35  2,8 |            zabawa... Sześć niedziel temu przywieźli tu Zycha i pochowali.~-
36  2,9 |            im przyjacielem, jedzie, temu się lepiej i z Bogiem, i
37  2,9 |             czego?... Komu w drogę, temu czas!~- Miałaś przecie jutro
38  2,11|          dziewczyna sprzeciwiła się temu całą siłą swej niezłomnej
39  2,11|    Spychowie?~- Był, panie; dwa dni temu wyjechał.~- Na miły Bóg!
40  2,11|             Wiesz, co jest! Dwa dni temu był tu Zbyszko.~A ona zmieniła
41  2,11|          sercem. - Dokąd?~- Dwa dni temu, a dokąd, może ksiądz wie.~-
42  2,11|       zawołał Maćko.~- Był. Dwa dni temu wyjechał.~- Dokąd?~- Sam
43  2,14|            powiem. Kniaź Witold lat temu kilka, mając zamysły przeciw
44  2,16|         rzekł Zbyszko. - Cztery dni temu byliśmy pod Nowym Kownem
45  2,17|                Dwa razy: cztery dni temu przy zamku i onegdaj u przeprawy.
46  2,19|           go jak ukrop.~"Nie będzie temu dobrze, któren się z nim
47  2,21|             z Krzyżakami rozprawie.~Temu zaś śpieszno było, albowiem
48  2,22|          się do synowca:~- Ufasz ty temu powsinodze? Co to za jeden?~-
49  2,24|     rzekłszy, zawrócili i poszli ku temu samemu ognisku, przy którym
50  2,27|            rozumiał już, że przeciw temu nieprzyjacielowi na nic
51  2,31|             jej dawna wesołość, ale temu mniej się dziwił, wiedział
52  2,31|             i pieniądze zagrabią, i temu, co je przywiózł, nie przepuszczą,
53  2,32|             z góry. sprzeciwiał się temu. twierdząc, iż sam wszystko
54  2,33|             budynkach i na szatach, temu przede wszystkim przychodziło
55  2,35|        dalej:~- Kto nam przyjaciel, temu pod nami dobrze, a kto nieprzyjaciel,
56  2,35|         Niegdyś - hej! okrutnie już temu dawno, pokazał pewien cesarz
57  2,36|             to, to już chyba mówcie temu, kto was nie zna - odpowiedział
58  2,38|            a Maćko dziwił się także temu w duszy, ile to niewiasta
59  2,39|             czujesz Bożą wolę, a to temu kilka lat... Boja tam wiem!
60  2,40|            władzy.~Dziwili się więc temu Maćko i Jagienka, a on dziwił
61  2,41|             ludzka zrobiła, przeciw temu ręka ludzka poradzi. Na
62  2,41|             Kto ze mną po dobroci - temu jeszcze i swego ustąpię.
63  2,43|   nadzwyczajna uroda. Gdy kilka lat temu w Krakowie szedł na śmierć
64  2,43|          niebacznym słowem, i wbrew temu, co widziały jego oczy,
65  2,43|          Jak to? To już się nawet i temu nie przeciwicie?~- Co mam
66  2,48|             krzyżaccy, bijąc czołem temu namiestnikowi Jagiełły -
67  2,49|           którzy w duszy radzi byli temu, co się stało, nie tylko
68  2,49|           tak samo jak parę tygodni temu, gdy po połączeniu się wojsk
69  2,49|          podając mu strzemię:~- Rok temu z rozkazu biskupa płockiego
70  2,49|           mi je spłacił. Pięć roków temu byłem w Geldrii i dostatki