Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |        pawim czubem w grzebieniu.~- Krzyżak! - szepnął Zbyszko.~I na
 2  1,4 |             poczęła się zmniejszać. Krzyżak, widząc, że napad wymierzony
 3  1,4 |          poczekawszy chwilę, by się Krzyżak oddalił, rzekł im:~- Mówiłem
 4  1,4 |        skoro leżącego potratuję". A Krzyżak wtedy właśnie najzawziętszy.
 5  1,4 |         stało, czy nie mówić. Jeśli Krzyżak się nie poskarży, to i nijakiej
 6  1,4 |           gniewem nie zagorzał...~- Krzyżak jak może kogo zgubić, to
 7  1,4 |          Proścież tedy Boga, by się Krzyżak nie skarżył...~Usłyszawszy
 8  1,5 |          serce jego sobie zjednasz. Krzyżak, jeśli cię pozna, nie będzie
 9  1,5 |           potrawy z półmisków.~Lecz Krzyżak, spostrzegłszy wreszcie
10  1,5 |          dwa skojce, które mu podał Krzyżak, i korzystając z przysługującej
11  1,5 |             Nie wiem - odpowiedział Krzyżak.~Król szczególniej drażliwy
12  1,5 | chrześcijaństwo. Zdawało mu się, że Krzyżak może jemu właśnie chce przymówić,
13  1,5 |      chrześcijańskim - odparł zimno Krzyżak - ale obyczaje są w nim
14  1,5 |        szyję! Uciąć mu szyję! Niech Krzyżak głowę jego odeśle do Malborga
15  1,5 |      powtórzyli inni.~- Ale - rzekł Krzyżak -jestem tu posłem między
16  1,5 |         głośno oświadczał, że jeśli Krzyżak się zatnie, to srogiemu
17  1,5 |            komu ja to ostawię? Chce Krzyżak kary, panie - niech będzie
18  1,5 |     przykazał. Nie zapyta się nawet Krzyżak, czyja głowa spadła, byle
19  1,5 |         powagą królewską.~Tymczasem Krzyżak wszedł, skłonił się królowi
20  1,5 |        ukazując na Jaśka z Tęczyna.~Krzyżak zaś rzekł, patrząc wprost
21  1,5 |               A jakoż mógł się inny Krzyżak pod Krakowem znajdować,
22  1,5 |             stary wojownik. Widział Krzyżak, że między nim a owym starym
23  1,6 |             Któż zbójom przywodził? Krzyżak?~- Nie zakonnik, ale Niemiec.
24  1,6 |          wszystko jedno. Choćby też Krzyżak i umarł, nic to nie zmieni,
25  1,7 |             do walki na śmierć może Krzyżak, a zwłaszcza komtur nie
26  1,19|         dociągać.~- Jak to! przecie Krzyżak, jako zakonnik, nie może
27  1,19|           że je miewają. Prawda, że Krzyżak bez zgorszenia do pojedynczej
28  1,19|      zdradliwości, że to, jeśli cię Krzyżak obłapi, a z przodu w gębę
29  1,20|            Pax! Pax! - odpowiedział Krzyżak. - Cześć potężnym książętom
30  1,20|            zapytał de Lorche.~Na to Krzyżak, w którym widocznie zawrzała
31  1,20|     wyższych dostojeństw w Zakonie. Krzyżak zamilczał wprawdzie teraz
32  1,21|            Jakoż mogę wam zapłacić?~Krzyżak przysunął się bliżej z koniem,
33  1,23|            jako tchórz cuchnie, tak Krzyżak łże". Książę też jeno machnął
34  1,23|             Juranda! - odpowiedział Krzyżak. A pan de Fourcy zdziwił
35  1,25|          śniegu owinął. Może to był Krzyżak! gdyż oni też białe płaszcze
36  1,28|             Wyszoniek.~- Chociaż to Krzyżak, więcej w nim uczciwości
37  2,2 |            Zła to noc - rzekł stary Krzyżak.~- Noc mocy nieczystych -
38  2,3 |         brat Rotgier - odpowiedział Krzyżak - i przed niedawnym czasem
39  2,3 |             panie, poddanym - rzekł Krzyżak - w twoim księstwie leżą
40  2,3 |        chórem rycerze mazowieccy. A Krzyżak postąpił kilka kroków, podniósł
41  2,3 |            zaś rzucał cień głęboki. Krzyżak nie mniej był zdumiony od
42  2,3 |        prawdę powiedział ów rycerz.~Krzyżak, usłyszawszy to, skłonił
43  2,5 |           pozwał. Tłumaczył się też Krzyżak wielkiemu mistrzowi, że
44  2,5 |           stronę padnie zwycięstwo.~Krzyżak przybrany był w szmelcowany
45  2,5 |         ścisnęły się znów serca, że Krzyżak tak był pewien siebie i
46  2,5 |              Prócz tego, jakkolwiek Krzyżak był zupełnie pewien, że
47  2,5 |          Danusię. Był pewny, że ten Krzyżak przyłożył ręki do jej porwania,
48  2,5 |            jego ciosów nie mógł już Krzyżak pochwycić ni im wydążyć.
49  2,5 |             pan de Lorche, że jeśli Krzyżak legnie, to on ciało jego
50  2,6 |            wlekli, i żywie ów stary Krzyżak, który pewnie w Malborgu
51  2,7 |             się w ten sposób, stary Krzyżak zamyślił się jeszcze nad
52  2,7 |            przy której blasku stary Krzyżak dojrzał głowę Rotgiera i
53  2,9 |     podniosą. Tfu! Taką rzecz chyba Krzyżak uczyni.~- Na dzieci ręki
54  2,11|    Objaśnienia te dał Maćkowi stary Krzyżak, ślepy na oba oczy, który
55  2,11|          znajdował się jeszcze jaki Krzyżak, żadna moc ludzka nie zdołałaby
56  2,23|     Zdejmijcie ze mnie pęta - rzekł Krzyżak.~- Mogłoby to być - odpowiedział
57  2,23|         rycerski na biodrach.~Na to Krzyżak zdumiał się wielce i dopiero
58  2,25|          zważał. Cierpiał też stary Krzyżak okrutnie, tym bardziej że
59  2,26|       kościami.~- Jesteś? - zapytał Krzyżak.~- Jestem. Idź! idź!~Ale
60  2,26|             Syna, i Ducha! Zygfryd? Krzyżak?~- Krzyżak! Na uździenicy
61  2,26|          Ducha! Zygfryd? Krzyżak?~- Krzyżak! Na uździenicy się powiesił!~-
62  2,26|         przecie człowiek.~- Ba, ale Krzyżak, wisielec i kat! Kruki i
63  2,27|             i zimna. Gdyby złowrogi Krzyżak znajdował się wówczas w
64  2,31|         dobrotliwie, nie chcąc, aby Krzyżak myślał, że mu gniewnie odpowiada,
65  2,34|           zaraza każdemu milsza niż Krzyżak. Ot, co jest...~- Ba, ale
66  2,47|      Królestwem?~- Są stare i nowe. Krzyżak zawsze Krzyżakiem. Chociaż
67  2,47|          tam przyjmowali, gdy żaden Krzyżak nie poglądał. Mają ich tam
68  2,48|             kamień. Ale nie odda ci Krzyżak tego, co raz połknął, chyba
69  2,51|           Oto jeden leżący na ziemi Krzyżak rozpruł nożem brzuch konia,
70  2,52|           Oto jeden leżący na ziemi Krzyżak rozpruł nożem brzuch konia,