Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |         księżna z obawy, że się dziewczyna udławi, musiała mu nakazać,
 2  1,2 |         dobrze! - odpowiedziała dziewczyna.~A potem, wyciągnąwszy swój
 3  1,5 |  Zbyszko, dowiedziawszy się, iż dziewczyna rzuciła się dla niego do
 4  1,10|       ku nim, siedząc po męsku, dziewczyna z kuszą w ręku i z oszczepem
 5  1,10|        jest Zbyszko? - zawołała dziewczyna, spoglądając znów na młodego
 6  1,10|     kolano i podał ją Jagience.~Dziewczyna zaś, zamiast ją wziąć z
 7  1,11|      odrzekła, czerwieniąc się, dziewczyna. - Jeśli wolicie na skórze,
 8  1,11|        już zapadał zupełny, gdy dziewczyna poczęła się zabierać do
 9  1,11|       się z kłody:~- Hej! co za dziewczyna! Aże podwórze od niej pojaśniało!~-
10  1,13|   którego znająca się na lekach dziewczyna dorzuciła w miarę do garnka.
11  1,14|         tobie rycerzem być, nie dziewczyną. Ona zaś, uspokoiwszy się,
12  1,14| powiadaj - odpowiedziała smutno dziewczyna.~- Bo co? Dawnom tu nie
13  1,14|       czy nie trafi na głębinę, dziewczyna zaś przytulała się wedle
14  1,14|         ust i po chwili doszli. Dziewczyna pierwsza wczołgnęła się
15  1,14|      przeszedł parę kroków, gdy dziewczyna zjawiła się przed nim z
16  1,15|   należy - rzekła w końcu mądra dziewczyna - ale ja tak myślę, iże
17  1,18|         dłuższą chwilę, po czym dziewczyna spytała pierwsza:~- Cni
18  1,18|          pomyślał Maćko - że za dziewczyną odda bory i ziemie".~Lecz
19  1,19|      się dziwił, że taka prosta dziewczyna naraz wydała mu się niby
20  1,19|        że już nie ujrzy Danuśki dziewczyną. Wołał wówczas Sanderusa
21  1,19|      świecie... Łaska boska, że dziewczyna nóg nie połamała, bo co
22  1,20|        zagraniczny rycerz przed dziewczyną, choć wszelkimi sposobami
23  1,24|      chyba na świecie nie ma. I dziewczyna też. Krokiem teraz od niego
24  1,24|     odrzekł:~- To niechże mu je dziewczyna poniesie, a gdy krzypota
25  1,24|      tam Czech! - odpowiedziała dziewczyna. - Lepszą ja ci tu nowinę
26  1,25|         czasie snu Zbyszka, gdy dziewczyna siedziała w izbie jadalnej,
27  1,25|          To Zbyszko! - odrzekła dziewczyna.~- Nie wiem, bom mu twarzy
28  1,25|       płaszczów - odpowiedziała dziewczyna.~Lecz dalszą rozmowę przerwał
29  1,25|       czasu na nic nie ma, bo i dziewczyna musi jutro jechać!... O
30  1,25|     pamiętaj! A Jurandowi niech dziewczyna zrazu nic nie mówi. Lepiej,
31  1,25|         są do tego przyczyny... Dziewczyna musi jechać, a ów młodzianek
32  1,25|          którym powiedziano, że dziewczyna też do spowiedzi w barwę
33  1,25| zachwycie, gdyż i jemu ta biała dziewczyna z wiankiem nieśmiertelników
34  1,26|         się przykro na myśl, że dziewczyna może pójść w ręce jednego
35  1,30|       pociechę. Wspomnijcie, że dziewczyna miała jechać, a ja ostawałem
36  2,1 |      zaś weszła przybrana biało dziewczyna, z rozpuszczonymi włosami
37  2,3 |      wezwany, aby zobaczył, czy dziewczyna, którą zbójom odjęli, nie
38  2,8 |      lub: "Tak ono, nie inak" - dziewczyna zaś słuchała ze spuszczonymi
39  2,8 |     jedziesz z nami? - zapytała dziewczyna, ocknąwszy się jak ze snu. -
40  2,9 |          że po prawdzie mogłaby dziewczyna nie jechać, bo dwaj Wilkowie
41  2,9 |    Zychowe sieroty i sama nawet dziewczyna. Wilkom pilnować samego
42  2,10|     niej:~- A ty tu czego?~Więc dziewczyna zmieszała się okrutnie i
43  2,10|       to nie obrazić – odrzekła dziewczyna - bo nam błogosławieństwo
44  2,10|  płakali?~- Ej, nie! - odrzekła dziewczyna -jeno się bałam, i tyła.~-
45  2,10|    dobrze. Rozumiał również, że dziewczyna lgnie do niego z każdym
46  2,11|         nie wątpił też, że taka dziewczyna, tuż pod bokiem, zrobi swoje.
47  2,11|  całkiem podobała się Maćkowi. "Dziewczyna ma i tak - mówił sobie -
48  2,11|         złożony u biskupa. Lecz dziewczyna sprzeciwiła się temu całą
49  2,11|        Jezus Chrystus! - rzekła dziewczyna. - Rozumiecie, dziadku,
50  2,11|    Urżnęli wam język? - spytała dziewczyna.~-A! a! a! a! - powtórzył
51  2,11|    głosu, sądził, iż stoi przed dziewczyną, tymczasem dłoń jego trafiła
52  2,12|      wnet spostrzegłszy, bystra dziewczyna rzekła:~- Jak częściej będziem
53  2,12|       pod wieczór zaniepokojona dziewczyna miała już prosić Tolimy,
54  2,14|        ze Szczytna - ozwała się dziewczyna - i nowiny przywiózł od
55  2,14|    wiedział poprzednio, że była dziewczyną, tylko przygarnął i przytulił
56  2,14| odpowiedziała cienkim głosikiem dziewczyna.~I zaraz poczęła sypać łzami,
57  2,26|        skończyło, coś złamało i dziewczyna, chociaż nie bardzo biegła
58  2,30|         mu wprawdzie tajnym, że dziewczyna rada go widziała i lgnęła
59  2,36|      póki Jurand żywie - rzekła dziewczyna.~- Ajakoże z nim?~- Patrzy
60  2,37|     dalej cichszym nieco głosem dziewczyna - jeśli ci o tę truchełkę
61  2,39|      cię prosił okrutnie? Na to dziewczyna odwróciła zarumienioną twarz
62  2,41|      nie brakło - odpowiedziała dziewczyna, podnosząc w górę oczy.~
63  2,42|         Zbyszkowi brakuje.~Więc dziewczyna zsunęła się w jednej chwili
64  2,43|       Inna? - zapytała wreszcie dziewczyna jakimś cichym i miękkim
65  2,44|        Jezus Chrystus! - rzekła dziewczyna.~- Na wieki wieków! - odpowiedział
66  2,44|      rada to czynię? - zapytała dziewczyna. - Ej, mocny Boże! Toż przyjechałam
67  2,44|         wody przyniosą - dodała dziewczyna.~Maćko wyszedł razem z niewiastami,
68  2,44|      chory? - spytała po chwili dziewczyna. - Co ci jest?~- Nic! -
69  2,44|          Nie bój się. Prosta ja dziewczyna, nie żaden smok.~- Jużci,
70  2,44|      wpół przez łzy:~"Miód, nie dziewczyna!" - poszedł do stajen, aby