Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |           i bladą jak płótno twarz starego wojownika, na jego pochyloną
 2  1,6 |          pochylił się znów do ręki starego, ten zaś wzruszył ramionami,
 3  1,6 |          Bóg pokarze, jeśli ja was starego i chorego tu opuszczę. Tfu!
 4  1,10|       poznała, bo wyrósł. Ale może starego Maćka z Bogdańca poznasz?~-
 5  1,11|       dwóch: jeden młody Wilk, syn starego Wilka z Brzozowej, a drugi
 6  1,16|            ten był nieprzyjacielem starego Wilka z Brzozowej. Na Zbyszka
 7  1,18|            wróci nie tylko do mnie starego, nie tylko do Bogdańca,
 8  1,19|         teraz, że Jagienka wygoiła starego Maćka, a prócz tego. że
 9  1,20|            słuchał opowiadań o tym starego przewodnika, Maćka z Turobojów,
10  1,22|          skoczę. Może byście radzi starego pana ujrzeli, gdyż Bóg to
11  1,23|           książę, nie chcąc, wedle starego polskiego obyczaju, wypuszczać
12  1,26|           owi zaś jechali dalej do starego zamku, w którym mieszkał
13  1,26|      Jagienka z Długolasu, wnuczka starego pana z Długolasu. Gładka
14  1,27|       które to głosy udawali wedle starego zwyczaju pobożni, na pamiątkę
15  1,28|      księcia i pana de Lorche oraz starego pana z Długolasu, którego
16  1,30|          wybuchnąć. Lecz na twarzy starego wojownika nie było zawziętości,
17  1,31|      wezwał przed siebie Zbyszka i starego, wiecznie milczącego Tolimę,
18  1,31|            rzekł, zwracając się do starego wojownika i podnosząc głos,
19  2,1 |          chciał chwycić prawą dłoń starego komtura, lecz ów odsunął
20  2,3 |       ozwał się niespodzianie głos starego Mikołaja z Długolasu:~-
21  2,7 |  Wiadomości te poruszyły do żywego starego Krzyżaka. Przede wszystkim
22  2,7 |         nieprzyjaciel, objął nawet starego komtura pewien niepokój: "
23  2,7 |        zdążyli przynieść. Na widok starego rycerza knechtowie rozstąpili
24  2,7 |           zarazem podobną do głowy starego sępa.~- Prowadź! - rzekł
25  2,7 |       wstrząsnęła na chwilę sercem starego Krzyżaka. Tak, Jurand, jeśli
26  2,8 |            że go chwycą. "Chwycili starego Juranda i córkę, nie wzdragali
27  2,8 |       Słyszałem, jako raz mówił do starego pana ze Spychowa: "Zaliście
28  2,8 |           ojca księcia Przemka, do starego Nosaka, któren w Cieszynie
29  2,8 |         gdyż usłyszawszy odpowiedź starego rycerza, odwróciła głowę
30  2,9 |        Wilk na młodego, a młody na starego i obaj zdumieli się niepomiernie.
31  2,9 |           następnie zwrócił się do starego i rzekł spokojnie:~- Wiecie,
32  2,10|       takim miejscu nabawiał nawet starego Maćka niepokoju.~Nocami
33  2,11|    zauważył, że jeden z pacholików starego rycerza podniósł na wzmiankę
34  2,11|         się naraz chytra, do głowy starego lisa podobna.~- Żeby mi
35  2,11|        księdza przekazał, rzekł do starego głosem zwierzchnika:~- Jam
36  2,11|         Przyjechawszy do Szczytna, starego komtura już nie zastali,
37  2,11|        słońce weszło, nie było już starego Maćka w Spychowie.~ ~
38  2,15|          którego się przywiązał, i starego rycerza Maćka, o którym
39  2,16|          wieczorem poszedł powitać starego rycerza, który będąc strudzon
40  2,16|           gdzie Ragneta?~- Stąd do Starego Kowna niespełna mila - odpowiedział
41  2,16|        odpowiedział Zbyszko - a od Starego do Nowego też mila. Zamek
42  2,19|          Hlawa, rzuciwszy okiem na starego rycerza.~Tymczasem powiew
43  2,21|        jako ja przyczepiłem się do starego Zygfryda. Uczyniłem się
44  2,21| krzyżackich, pomogą im w tropieniu starego komtura i owego Arnolda
45  2,22|     powiążą, wy, stryjku, chycicie starego Zygfryda, a ja na Arnolda
46  2,22|      Zbyszko stryjcowi:~- Bierzcie starego Zygfryda, a ja Arnolda.~-
47  2,22|    Sanderusa, chwycił groźny Macko starego Zygfryda za pierś, przegiął
48  2,22|            się potem wedle rozkazu starego pana wiązać Sanderusa, ten
49  2,23|        Wspomnij też i to, żeś tego starego psa Jurandowi obiecał. Ten
50  2,23|        zgrzytał i jako się do tego starego komtura rwał, by go zadźgać
51  2,24|            Przed drzwiami potrącił starego Maćka, który szedł właśnie
52  2,24|       rzekłszy, spojrzał z dumą na starego rycerza jakby na lich-szą
53  2,24|           się układać. Była to dla starego rycerza ciężka i drażliwa
54  2,28|          nich skoczył z wieścią do starego Tolimy i do księdza Kaleba,
55  2,29|       otrzymali pieniądze, łatwo i starego rycerza wypuszczą, i nie
56  2,29|           się dopiero w Lubawie od starego Tolimy, którego widział
57  2,29|   Żmujdzinom, wielka - i pewnie by starego rycerza ścięli, gdyby nie
58  2,32|          Aleksandra Ziemowitowa do starego rycerza z Bogdańca:~- Za
59  2,33|            na którym prócz szkoły, starego lamusa i warsztatu siodlarskiego,
60  2,40|            psować - mówił Maćko do starego karbowego Kondra-ta, który
61  2,40|          co?~Była to ulubiona myśl starego postawić Zbyszkowi i przyszłym
62  2,41|         zostawić.~Po czym zaprosił starego do Bogdańca, gdzie uczcił
63  2,42|             Więc zaczęła wypytywać starego rycerza, czy to jest rzecz
64  2,44|      prowadzi, a przyjdzie czas na starego Wilka, toby i Brzozową warto
65  2,46|         sąsiedzkich, a szczególnie starego Wilka z Brzozowej, który
66  2,46|         bratankowa, którzy po ręku starego boćka-ją, na pierwszym miejscu
67  2,48|            dalej. Spotkali także i starego Wilka z Brzozowej. Głowa
68  2,49|       szych rycerzy, a między nimi starego Maćka i Zbyszka, jako świadków,
69  2,49|         Lecz de Lorche, powitawszy starego Maćka, rzekł:~- Dawny wasz