Tom, Rozdzial
1 1,2 | pląsach niżeli o odpocznieniu myśli.~Gdy jednak zakonnik nalegał
2 1,4 | zaufać. Bądźcie też dobrej myśli. Niemiec w Tyńcu z dzionek
3 1,4 | tak o ich bezpieczeństwie myśli, podziękował z wielką wdzięcznością
4 1,5 | rankiem zobaczy damę swych myśli - gdyż cofnął się i przybrawszy
5 1,5 | widocznie nie dopuszczając nawet myśli, aby ów głos mógł być nie
6 1,5 | podziemiu, kazał mu być dobrej myśli i opowiedział o prośbach
7 1,6 | pod brzemieniem posępnych myśli, po czym Zbyszko rzekł:~-
8 1,6 | odgadywali w niej panią myśli młodego rycerza, ale i ci
9 1,7 | uśmiechał się do swoich własnych myśli, przy czym twarz miał zupełnie
10 1,8 | Danuśkę obrał sobie na panią myśli i że jej ślubował, tego
11 1,12| luteńce i pośpiewuje, a myśli o nim. Myśli, że go ujrzy
12 1,12| pośpiewuje, a myśli o nim. Myśli, że go ujrzy niezadługo,
13 1,15| nie chcieli, jeno nie po myśli im to, iż jest w pobliżu
14 1,16| chować się przed nimi nie myśli. Zdziwiła go znów w pierwszej
15 1,17| Nic nie poszło po jego myśli ni wedle jego serca. Sam
16 1,18| sąsiedzką przyjaźń zachować. Myśli jednak nie kleiły mu się
17 1,18| przerwał mu owe przykre myśli głos Jagienki, która w tej
18 1,19| studził mu krew, wszystkie myśli jego poleciały ku Danusi
19 1,19| pobliżu, który ci takie myśli poddaje. Trzymaj go, panie,
20 1,19| oczu, ni z pamięci, ni z myśli. We śnie nawet widywał ją
21 1,19| nóg musi. Ale było w tej myśli więcej żalu niż pociechy,
22 1,20| go kraj i ludzie, więc po myśli była mu zwłoka - zwłaszcza
23 1,21| słońcu. Pod wpływem tych myśli chciał nawet zaraz iść do
24 1,25| przez głowę przelatywały mu myśli coraz ciemniejsze, takie
25 1,25| sam skupił się w duchu i myśli jego wzięły lot w stronę
26 1,26| giermka, tylko do własnych myśli.~- Stary pan będzie rad,
27 1,26| ślubie dowie. Było w tej myśli trochę niepokoju, ale niezbyt
28 1,26| przywieść. Była w ogóle dobrej myśli, ale kto by lepiej znał
29 1,26| zwierzyć się Zbyszkowi z tych myśli, a nawet nie było na to
30 1,27| Głowacz, jakby odgadłszy te myśli, powtórzył:~- W takim razie
31 1,27| człowiek, który z trudem zbiera myśli, i odrzekł:~- W Ciechanowie?...
32 1,30| drogą głową!... I wreszcie myśli poczęły mu się plątać, a
33 2,1 | właśnie dobrze, niech nie myśli, że jego pohańbienie wielka
34 2,5 | widzi jedynie łup swój i nie myśli o niczym więcej, tylko aby
35 2,6 | inne, widocznie słodsze myśli poczęły mu przychodzić do
36 2,7 | Zakonowi oddana.~I wobec tych myśli stary Zygfryd, który przy
37 2,7 | zastanowienia zaniechał i tej myśli. Obmyślić zamach i stanąć
38 2,7 | Zapomniawszy, z powodu rozbicia myśli, latami, szedł omackiem,
39 2,9 | przychodzić do głowy mniej wesołe myśli. Rozumiał, że ni Zgorzelicom,
40 2,10| na dachu. Czasem dziwne myśli przychodziły Czechowi do
41 2,11| Krzyżacy, wiecznie Krzyżacy! Myśli Maćka i Jagienki ulatywały
42 2,11| pokonywał w sobie takie myśli. "Ja tu będę - myślał -
43 2,11| chodziła". I zląkł się tej myśli stary rycerz, gdyż pomyślał,
44 2,11| ścisnęło mu się w piersi, myśli zakręciły się wichrem w
45 2,14| znajdował pewną osłodę w myśli, iż będzie obu pannom strażą
46 2,14| Jagienka zaś uczyniła to w myśli, iż giermek tej siły i sprawności
47 2,14| wyda, a zaś wolnego nie myśli, gdyż ci, jako wolni, mają
48 2,15| rozbrzmiewała po świecie.~I w tej myśli postanowił jechać "wielkimi
49 2,17| tu gdzie w jakim zamku, a myśli, żem jej zahaczył, to niechby
50 2,18| uciec razem od smutnych myśli, na które brakło i czasu,
51 2,23| póki się miało co innego na myśli. A teraz nie żywie już nadzieja
52 2,26| dalszy przebieg ciężkich myśli przerwał jej jakiś człowiek
53 2,29| biedny stryjko czeka tam i myśli, żem go przepomniał! Trzeba
54 2,31| Zbyszko otrząsnął się z myśli, które go gryzły, i rzekł:~-
55 2,32| się za nim do króla w tej myśli, że młodzian i zobaczy prędzej
56 2,33| zmarszczył brwi.~- W jakiejże to myśli mówicie?~- W tej, że zakryte
57 2,34| Maćko, idąc za biegiem swych myśli, rzekł:~- Słysz, Hlawa,
58 2,34| Twoje", to o waszym królu myśli". Było potem o synów dwóch
59 2,35| to dziwnego, że podobne myśli poczęły im przychodzić do
60 2,38| wszystko wielce mi jest po myśli, jeno, że przecie, tak...
61 2,43| a myślał tylko tak, jak myśli pobożny człowiek o swej
62 2,43| wątłego ciała i głębszej myśli, byłby został mnichem -
63 2,43| topniały zaraz w Zbyszku myśli o nowych wyprawach wojennych,
64 2,46| Brzozowej, więc raz tak mu swoje myśli o tych "nowych porządkach"
65 2,46| chciała im być damą ich myśli - taki bił od niej blask
66 2,48| sprawie o Drezdenko w tej myśli, że gdy jako podległy królowi
67 2,51| bożycze,~Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze,~Słysz modlitwę,
68 2,52| bożycze,~Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze,~Słysz modlitwę,
|