Tom,    Rozdzial

 1  1,5 | prawdopodobnym i dlatego, że Konrad von Jungingen był człowiekiem
 2  1,20|      leszczynowych, dojrzał go Hugo von Danveld i pan de Lorche,
 3  1,23|         Lowe całował jej rękę, Hugo von Dan-veld zbliżył się do
 4  1,23|     usłyszeli:~- Pobożny brat Ulryk von Jungingen, który jest wzorem
 5  1,32|              Silny i pobożny komtur von Danveld każe wam powiedzieć,
 6  2,1 |              sam zaś zbliżył się do von Lowego, Rotgiera i Gotfryda,
 7  2,1 |          łuczników i ekonom zamkowy von Bracht i Anglik Hugues,
 8  2,2 |           Danvelda, brata Gotfryda, von Brachta i Huga, i dwóch
 9  2,3 |             Gotfryda, Anglika Huga, von Brachta i dwóch szlachetnych
10  2,11|     szlachetny brat mistrzów, Ulryk von Jungingen, i że dał mu żelazne
11  2,17|       Gierdawach powiedział mi wójt von Heideck, że wojenne prawo
12  2,20|          Gotteswerder, stali Arnold von Baden i stary Zygfryd von
13  2,20|           von Baden i stary Zygfryd von Lowe. Wiemy to z listów,
14  2,21|            Zygfryd de Lowe i Arnold von Baden przebili się przez
15  2,21|             komtura i owego Arnolda von Baden, o którego nadludzkiej
16  2,23|            przerwał im głos Arnolda von Baden, który leżąc opodal
17  2,24|          Tym lepiej - rzekł młodszy von Baden. Ale zaraz potem dodał:~-
18  2,24|       wzruszającego, że obaj bracia von Baden, których ciekawość
19  2,24|             pan de Lorche i że sami von Badenowie będą bronili jego
20  2,25|        opowiedział walkę z Arnoldem von Baden i odbicie Danusi,
21  2,29|             zgodzili się z Arnoldem von Baden i jego bratem. W spychowskich
22  2,29|             że im żal okupu. Bracia von Baden także go z tej samej
23  2,29|        Maćkowi nie uczynią. Ty okup von Badenom spłać, zaś za mnie
24  2,31|        posłowie krzyżaccy, Frydrych von Wenden, komtur toruński,
25  2,31|           na spotkanie króla, i Jan von Schonfeld, komtur z Osterody.
26  2,31|      nastała cisza, poseł krzyżacki von Wenden począł coś mówić
27  2,31|            o tym i kom-tur toruński von Wenden w piśmie, w którym
28  2,32|        Zbyszko, a w mistrzowym obaj von Badenowie, którzy przybyli
29  2,32|          tęższym na rękę od Arnolda von Baden, Dobek z Oleśnicy
30  2,32| porozumiewał się Zbyszko z Arnoldem von Baden o okup. De Lorche,
31  2,32| pośrednictwa pana de Lorche.~Arnold von Baden był człowiekiem dość
32  2,32|            całej przebiegłości Jana von Felde, prokuratora krzyżackiego
33  2,32|            dodał:~- Komtur toruński von Wenden przyjechał wczoraj,
34  2,32|             że wielki mistrz Konrad von Jungingen nie był złym i
35  2,32|             były już czasy Winrycha von Kniprode, czasy żelaznej
36  2,32|  okrucieństwa. Czuł się więc Konrad von Jungingen niby woźnicą,
37  2,32|        podobnego zażądać? Konradowi von Jungingen zawłóczyła się
38  2,33|       potwornymi skarpami.~A Konrad von Jungingen dodał po chwili
39  2,33|      mistrza: wielki komtur Wilhelm von Helfenstein, który zresztą
40  2,33|           wielki podskarbi Burghard von Wobecke, i wreszcie mały
41  2,33|             jakie nowiny od Wernera von Tettingen? Wemer von Tettingen,
42  2,33|        Wernera von Tettingen? Wemer von Tettingen, jako wielki marszałek,
43  2,33|        Zakonie brat mistrzów, Ulryk von Jungingen, okazywał mu szczerą
44  2,34|           za mną po prawdzie Arnold von Baden, któremu też o okup
45  2,34|             te grzywny, które mieli von Badenowi zapłacić, więc
46  2,35|          swego czasu z piękną Marią von Alfleben. Bracia tłumaczyli,
47  2,35|          miłują Zakon.~Na co Konrad von Jungingen rzekł:~- Kto miłuje
48  2,35|           dla nas! Bracie Arnoldzie von Baden, pokaż, że i nasze
49  2,48|         śmierci, i o obiorze Ulryka von Jungingen, pierwszy też
50  2,48|       Krakowie mówili mi tak: stary von Ost, dziedzic Drezdenka,
51  2,50|       komtura gniewskiego, hrabiego von Wende, który do pokoju nakłaniał,
52  2,51|          której przewodził Fryderyk von Wallenrod, i potężną świętego
53  2,51|            i tu spojrzał na Wernera von Tettingen) - ale wżdy powiem,
54  2,51|          wysłanników pokoju.~Werner von Tettingen nie odrzekł nic,
55  2,51|            na dzieło Boże - odrzekł von Wende. Lecz okrutny komtur
56  2,51|         niemiecki, Dypold Kikieritz von Dieber. Konia jego pochwycił
57  2,51|      komturów, a na ich czele Wemer von Tettingen, przyskoczyło
58  2,51|              Pod olbrzymim Arnoldem von Baden otoczonym przez piechotę
59  2,51|            wielkiego mistrza Ulryka von Jungingen i położyli je
60  2,52|          której przewodził Fryderyk von Wallenrod, i potężną świętego
61  2,52|            i tu spojrzał na Wernera von Tettingen) - ale wżdy powiem,
62  2,52|          wysłanników pokoju.~Werner von Tettingen nie odrzekł nic,
63  2,52|            na dzieło Boże - odrzekł von Wende. Lecz okrutny komtur
64  2,52|         niemiecki, Dypold Kikieritz von Dieber. Konia jego pochwycił
65  2,52|      komturów, a na ich czele Wemer von Tettingen, przyskoczyło
66  2,52|              Pod olbrzymim Arnoldem von Baden otoczonym przez piechotę
67  2,52|            wielkiego mistrza Ulryka von Jungingen i położyli je