Tom, Rozdzial
1 1,5 | udeptać, i niechby przyszła wasza albo moja śmierć!...~- Cichaj,
2 1,5 | Skoro mi taki rycerz jak wasza miłość mówi, iż się to godzi -
3 1,10| choćbym i dziesięć takich jak wasza Jagna obaczył.~- Za nią
4 1,16| słyszeli, żem to już obiecał?~- Wasza głowa na wszystko poradzi -
5 1,19| przyszła chęć widzieć się z waszą miłością... No, nie na tym
6 1,19| a wołają mnie Sanderus; waszą mową mówię, gdyż się w Toruniu
7 1,19| nawet i bracia zakonni waszą mowę rozumieją.~- A dawnoś
8 1,19| porównał się z nim i rzekł:~- Wasza miłość, rycerze jacyś za
9 1,22| ile ten zbój ze Spychowa. Wasza Książęca Mość! my sprawiedliwości
10 1,22| tym rozmowie, rzekł:~- Z waszą książęcą mością zdarzyła
11 1,22| i narodów podlega.~- Czy wasza książęca mość chce wojny
12 1,23| odrzekł Hugo.~- Gdzie wasza rycerska cześć? Nie przez
13 1,23| swą uciętą głowę, ale gdy wasza raz spadnie...~- Grozicie
14 1,25| bliżej niż w Przasnyszu.~- A wasza miłość nie pojedzie? - spytał
15 1,25| dzieła, rzekł:~- Żeby jeno wasza miłość pląsać mogła, to
16 1,26| A prócz tego okrut-niem waszą miłość pokochał, więc jej
17 1,26| śmierci służyć.~- To już wasza miłość osiędzie na dziedzinie! -
18 1,26| ludzkie, a moje boskie - i nie wasza teraz ona, jeno moja". Coś
19 1,27| poczynały szybko umykać.~- Wasza miłość! - rzekł wreszcie
20 1,28| waszych barwach, z pismem z waszą pieczęcią oznajmującym,
21 1,30| psubraty chwyciły. Bóg przyjął waszą chęć, a Danuśkę mnie podarował,
22 1,30| choć jeden z tych, którzy waszą nieboszczkę porywali, zdajcie
23 1,30| Juranda i poczęła szeptać:~- Waszą córkę zbóje porwali.~- Z
24 1,30| co mi kazano powiedzieć. Waszą córkę, panie, porwali jacyś
25 1,30| dowiedzieli się, że córka wasza jest u nich, zaraz by poczęli
26 1,30| bracia krzyżowi, jeno zbóje waszą córkę porwali i że od zbójów
27 1,30| przysięgi, i nas nie po waszą przysięgę przysłano.~- Po
28 1,30| kołem połamać w Spychowie?~- Wasza córka jest w mocy braci,
29 1,30| musicie przysiąc, iż ręka wasza nigdy się na biały płaszcz
30 1,31| otoczył ucho dłonią i rzekł:~- Wasza miłość co każą?~- Pytam:
31 2,2 | przyciśnie kiedyś pierś waszą tak, iż nie powstaniecie
32 2,3 | krzyż i my całujem, jeno wasza niecnota... A jeśli was
33 2,3 | Bożą i w moc prawdy, pytam waszą książęcą mość: zali sam
34 2,3 | Jurand wytoczył w szaleństwie waszą krew, zali ja mam za jego
35 2,6 | rozumiesz?~- Rozumiem. Wasza miłość jedzie też także
36 2,6 | Krzyż i na cześć. A gdyby waszą miłość jakować przygoda
37 2,6 | poszedł precz. Jeśli mnie wasza miłość odpędzi, pojadę opodal,
38 2,6 | podać możesz.~- Jak to, wasza miłość?~Więc Zbyszko począł
39 2,6 | chowa pobił, a Rotgiera wasza miłość.~- Widzieli cię pachołcy,
40 2,6 | powieziesz.~- Jeśli nie mam z waszą miłością iść, to już wolałbym
41 2,6 | powiedzieć, to mów.~- Chciałbym, wasza miłość... - odrzekł Czech -
42 2,8 | nie u Krzyżaków?~- Prosim waszą miłość!... Już jeśliby ją
43 2,8 | stary. My też zęby mamy, wasza miłość.~Nastała znów chwila
44 2,9 | wytrzymać, rzekł:~- Wola wasza mówić albo nie mówić, po
45 2,10| szlachciance wstyd. Pani wasza nie taka bojąca. Cóż się
46 2,11| będziemy was pytać, czy nie wasza. Może się jako dogadamy.
47 2,13| odnajdzie?... To jakoś widzi wasza miłość... Bo i prawda, że
48 2,14| hakiem wyciągnie. Zechce-li wasza miłość cierpliwie słuchać,
49 2,14| przyjdzie, lżej mi było pod waszą przewiązką umierać.~I znów
50 2,23| jej chodzić... zatracona wasza mać!~I nie mogąc także pohamować
51 2,23| o Jagience.~- Widzicie, wasza miłość - rzekł. - Panienka,
52 2,23| Zbyszka, zawołał:~- O, to i wasza miłość na nogach? No, czas
53 2,24| rozum do wszystkiego!~- Mowę waszą znam, bo w Człuchowej naród
54 2,24| o tym co gadać, bo taka wasza wola.~- Dobrze, wszystko
55 2,25| i rzekł:~- Panie, jeśli wasza wola ma się spełnić, to
56 2,31| prawił. A odnaleźliście waszą niewiastę? gdzie ona teraz?~-
57 2,31| umyślnie tu przyjechał, aby waszą miłość o dobre słowo za
58 2,31| Pan mój chciałby o coś waszą miłość zapytać.~- Dobrze -
59 2,31| pewna, że ta panna, z którą wasza miłość rozmawiała przed
60 2,34| głosem:~- Bóg wam zapłać. Na waszą głowę, panie, chyba umyślnie
61 2,35| pytał polski rycerz.~- Wasza cześć może nie wiesz, że
62 2,35| sklepiona izba, do której gdybym waszą cześć zaprowadził, poznałbyś
63 2,35| sposób - żelazo. Widziałeś wasza cześć na Przedzamczu płatnerskie
64 2,49| opowiem, a teraz siadajcie, wasza wielkość, na koń, gdyż ów
65 2,51| skargę na moją krzywdę i waszą nieprawość a pychę zanosząc -
66 2,52| skargę na moją krzywdę i waszą nieprawość a pychę zanosząc -
|