Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |             kuszy najlepszy Angielczyk, któren pancerz na wylot strzałą
 2  1,1 |                papież Bonifacy zjedzie, któren także łaski i pomocy naszego
 3  1,2 |              śpiewanie, i za urodę.~- A któren jej rycerz?~- Dyć to jeszcze
 4  1,2 |             dopomóż Bóg i Święty Krzyż; któren ślub w kościele przed księdzem
 5  1,3 | chrześcijańskich sług Twoich ścinać. Za któren gniew ich ukarz.~A ja, grzeszny
 6  1,4 |            biegłym w piśmie i w prawie, któren powiada, że zniewaga posła
 7  1,5 |          urodzie jej prawił! Skrzat to, któren ledwie od ziemi odrósł.~
 8  1,5 |              Zapytajcie pana z Taczewa, któren był świadkiem przygody.
 9  1,5 |                 szyję młodzianka idzie, któren słusznie jej miłosierdzia
10  1,6 |  sprawiedliwości - nie tak jako kubrak, któren możesz do góry podszewką
11  1,19|                jednakże z rodu włodyką, któren widocznie dlatego tylko
12  1,19|         chrześcijańskiej krwi ulitował. Któren mu rzekł: "Nie rozumiem" -
13  1,19|                podobnych przekupniów, i któren by nie miał prawdziwych
14  1,19|               się trzymać tego rycerza, któren poczet miał zacny i opa-trzon
15  1,19|               samym czasie nożem żgnąć, któren obyczaj zgoła jest świński
16  1,19|         Zbyszkowy, Mikołaj z Długolasu, któren przywodził załodze złożonej
17  1,20|                 że Mikołaj z Długolasu, któren lata całe u Niemców w niewoli
18  1,23|               ale jako psi szczekali; a któren by był krzyw o te słowa,
19  1,24|                 go pachoł miał zabijać, któren go przedtem nigdy nie widział,
20  1,24|         tymczasem dam ci dla niego lek, któren mu ulży albo go i całkiem
21  1,25|          poprzednik, biskup Mamphiolus, któren na wszystko powiadał: be-ne!
22  1,25|          Zbyszko rzekł:~- Ten Sanderus, któren ze mną przyjechał, ma gotowe
23  1,25|                ostrzegłem tego rycerza, któren mi na cześć i na relikwie
24  1,26|                Jezusowego pozwoleństwa, któren widać chce, żeby jutrzejszy
25  2,2 |               dał znać o tym Jurandowi, któren też przybył do Szczytna,
26  2,3 |                zapytał:~- Jest-li taki, któren by podniósł tę rękawicę?
27  2,8 |                 więc przerywany, nagły, któren zganiał i rozganiał nabrzmiałe
28  2,8 |               panem de Lorche pojechał, któren jest pan możny i książętom
29  2,8 |             Przemka, do starego Nosaka, któren w Cieszynie włada. Aż tu
30  2,10|         skończyło się na tym, że Hiawa, któren był pachołek zuchwały i
31  2,11|            rycerza ze znacznym pocztem, któren, jak mówił, do księcia Ziemowita
32  2,11|                 co złego się nie stało, któren do Malborga pojechał.~-
33  2,11|            znalazł się od niego tęższy, któren go w szrankach rozciągnął,
34  2,11|              któremu i ja ślubowałem, a któren tu jest.~To rzekłszy, pokazał
35  2,11|                 mistrza waszego poznać, któren pokój na ziemi czyni, a
36  2,11|               mam, ale ją Zbawiciel ma, któren jeśli zechce, powróci Jurandowi
37  2,14|               szczególnie rycerz Maćko, któren jest chytry i objechać każdego
38  2,14|             posyłali, bo wielki mistrz, któren więcej od innych ma bojaźni
39  2,14|            nieszczęsna mać tego Niemca, któren po niego sięgnie!~Więc Sieciechówna
40  2,14|               wskrzesi jako Piotrowina, któren wstawszy z grobu, długie
41  2,16|              Zamki Niemcom okurzyć...~- Któren?~- Ragnetę albo Nowe Kowno.~-
42  2,19|                 Nie będzie temu dobrze, któren się z nim pierwszy sczepi" -
43  2,20|               mnie i tobie dopomóż Bóg, któren najlepiej widzi, że nie
44  2,21|             Skirwoiłły, by ci dał znak, któren Żmujdzini szanują.~Po czym
45  2,22|          większe powybijał doły. Patrz, któren masz oczy, jako na wilgotnych
46  2,22|              mig mi powiążecie, a gdyby któren zbrojny był i chciał się
47  2,24|               na pożegnanie, ale Maćko, któren w rzeczy miłował go jak
48  2,27|            wonny powiew od strony łąki, któren szemrał w liściach gruszy,
49  2,27|            pojedziem dalej. Do tatusia, któren też z niewoli wybawion.
50  2,30|                od rodzonego Skirgiełła, któren jest wicher i opój... l
51  2,30|           znacznego, rycerza de Lorche, któren jest pan możny i między
52  2,30|               skinął na pana de Lorche, któren stał w pobliżu, a ów rozpytawszy
53  2,34|              Tymura Kuternogę wyzywało, któren czterdziestu królestw jest
54  2,34|      czterdziestu królestw jest panem i któren góry z głów ludzkich uczynił...
55  2,34|                ich nie tylko ten naród, któren naszą alibo pruską mową
56  2,34|                najmocniejszy, ale taki, któren ma poderżnięty poprąg u
57  2,36|                 opata chciała doglądać, któren należytego starunku nie
58  2,38|                 chyba Jurand nie widzi, któren nie został zbawion, na to
59  2,40|                 obcy rycerz powiedzieć, któren by cię przy tym wyśmiać
60  2,40|                 co innego. Niech Jaśko, któren się w drogę rwie, jedzie
61  2,42|               sławę bystrego człowieka, któren każdą rzecz potrafi jako
62  2,47|     zapalczywszy. Prawy to jest rycerz, któren czci dochowuje, ale do wojny
63  2,49|           śmierci Mikołaja i syna jego, któren pod Bo-brownikami zabit,
64  2,51|            komtura z Osterody, Gamrata, któren straciwszy tarczę, zwinął
65  2,52|            komtura z Osterody, Gamrata, któren straciwszy tarczę, zwinął