Tom, Rozdzial
1 1,3 | wspominała imię Boże, jednakże w domu Pana z dziecinną bojaźnią
2 1,4 | można było mniemać, iż w domu jest pożar. W ulicach bliższych
3 1,5 | pamiętał, że to dziecię domu Andegaweńskiego i polskich
4 1,6 | pacholęciem z wielkiego domu. Ze wzrostu, z barków, widnych
5 1,10| bo nade dniem czas im do domu.~Zbyszko wstrzymał jednak
6 1,10| niewola, majęcy Jagienkę, w domu siedzieć?~Maćko, chociaż
7 1,10| spiżami będą pustki, ba, i w domu ledwie tam ława jaka jest -
8 1,10| własnych śmieciach Przy tym w domu, choć ta człek i chory,
9 1,10| skończyli, Jagna rzekła:~- Do domu okrutny szmat drogi... takeśmy
10 1,11| miodu - i co tam było w domu, ze wszystkiego po trochu.~
11 1,11| zawsze z każdego przybytku w domu, wyciągnął rękę, pogładził
12 1,11| hoży do giermka z wielkiego domu zupełnie podobny.~Jagienka
13 1,11| poczęła się zabierać do domu. Przy wsiadaniu na koń Zbyszko
14 1,11| po bajorach śmieje, a i w domu, choć księża o to krzyczą,
15 1,11| uradowany Zych. - Jest też w domu pachołek, który nam do wtóru
16 1,11| poproszę: nie ma też u was w domu niedźwiedziego sadła, bo
17 1,12| za czym Zbyszko wrócił do domu i począł się gotować na
18 1,12| To i bieda, bo co ja w domu powiem?~- Albo co?~- Bo
19 1,14| Jagienkę, czy to w lesie, czy w domu, mimo woli mówił sobie: "
20 1,14| Pognałabym ja każdego do domu, jeszcze bym sama Rogów
21 1,14| nie boli; a nam czas do domu...~- Aleś go dobrze ustrzeliła!~-
22 1,16| dziewczynie ubierać się w domu w kożuch i jałowicze buty,
23 1,16| panna z możnego rycerskiego domu. W tym celu konia jej prowadziło
24 1,17| XVII~Jagienka, wróciwszy do domu, wysłała natychmiast parobka
25 1,17| serca na widok nędznego domu, który nie mógł iść w porównanie
26 1,17| psiawiary! Noga moja w tym domu nie postanie! Na koń, kto
27 1,19| będzie. Jakżebyście to w domu usiedzieli? Wasi książęta
28 1,23| obyczaju, wypuszczać gości z domu z próżnymi rękoma, podarował
29 1,25| zachować tajemnicę, tak aby w domu żywa dusza o tym nie wiedziała;
30 1,27| pewności, że Danusia została w domu. Umiał nawet zdać sobie
31 1,27| małżeństwo, umyślnie ostawił ją w domu, sam zaś przyjechał wytoczyć
32 1,27| księcia. Co było pierzyn w domu, to go nimi przykryli i
33 1,32| Jurand. - Wracaj, człeku, do domu.~I sięgnąwszy ręką do skórzanej
34 2,1 | przeciw Zakonowi i jemu do domu wrócić dozwolimy.~Zdziwiła
35 2,6 | wcale nie pojedziesz, jeno w domu, w Spychowie, zostaniesz.~
36 2,6 | dowiedzieli się, że zostaną w domu i że pan z małym jeno pocztem
37 2,8 | Bogdańca, nie zastał Maćka w domu; powiedziano mu, iż poszedł
38 2,8 | zgorzelicki po prawdzie nigdy w domu miejsca nie przy grzał,
39 2,8 | stary. - Tak ci to pilno do domu? Ostańże z nami.~Lecz ona
40 2,8 | zostać, tłumacząc się, że w domu nie wydała na wieczerzę.
41 2,8 | pojadę - pomyślał - a w domu to zaś usiedzę? Nie usiedzę!
42 2,8 | odpowiedziała już na to nic, lecz w domu po wieczerzy, gdy Jaśko
43 2,9 | mszy wraz z Jagienką do domu. Lecz gdy na rozstaju pożegnali
44 2,9 | rozochocon, więc wracając do domu, rozmyślał prawie z radością
45 2,9 | niepokojem w duszy wszedł do domu.~Ale w izbie, w wielkim
46 2,11| tylko wracał co prędzej do domu tkacza za murami i po drodze
47 2,11| uczynić mogła. Przybywszy do domu, zastał już obie ubrane,
48 2,11| bójcie że się Boga!... Ni do domu trafić, ni o drogę alboli
49 2,18| pobijających krokwie na nowym domu, i przypomniały im się strony
50 2,23| Odwiozę ją na powrót do domu i dziej się wola boska!...~
51 2,24| pozwolicie jej odwieźć do domu? Zali ma w waszych podziemiach
52 2,28| dziwne. Zaraz po powrocie do domu utracił władzę w nogach,
53 2,31| ale gdy już byli niedaleko domu, de Lorche począł coś mówić
54 2,31| Jagiełło z sobą, bo niektórzy w domu zostali, a inni szukali
55 2,40| parobków odprowadził ich do domu.~Było przy tym spotkaniu
56 2,40| maluczko, a byliby go w domu nie zastali, gdyż i tak
57 2,41| niespodzianie zastać Zbyszka już w domu, gdyż Maćko nie śmiał się
58 2,42| zaledwie już mogli usiedzieć w domu. Wróciły jaskółki, wróciły
59 2,42| żyw - musiałby powrócić do domu.~Więc zaczęła wypytywać
60 2,46| opacie i to, co Jagienka z domu wywiozła, okna szklane sprowadził
61 2,48| cniło się" już także w domu. Wszystko było od dawna
62 2,48| A wy nie ostaniecie w domu?~- Ja? Co ci w głowie?~-
63 2,49| czuwał również, albowiem w domu położonym na samym skraju
64 2,51| i o powrót za okupem do domu.~Cała armia krzyżacka przestała
65 2,52| i o powrót za okupem do domu.~Cała armia krzyżacka przestała
|