Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |    rycerzy do Krzyżaków jadących chwycił, w podziemiu osadził i poty
 2  1,4 |          Zbyszkowym, ale w końcu chwycił go nagły gniew na Zbyszka,
 3  1,4 | wybuchnęła w nim z taką siłą, że chwycił go w swoje okute żelazem
 4  1,4 |         on tam w czasie turnieju chwycił, po skruszeniu kopii, pewnego
 5  1,5 |     wyprowadzili z izby, wówczas chwycił ją żal niezmierny; usta
 6  1,5 |   słodkiego kochania spragniony. Chwycił go wreszcie żal ogromny,
 7  1,5 |    śpiewała wówczas, kiedy ją to chwycił z ławki i przyniósł do księżnej.~
 8  1,6 | zerwawszy się z tapczana. Maciek chwycił go w ramiona, po czym objął
 9  1,6 |     krokami po izbie, a wreszcie chwycił rękę Maćka, ucałował ją
10  1,6 |     mniemając, że to pożegnanie, chwycił ją, objął i przycisnął do
11  1,8 |         podjąć pod nogi. Lecz on chwycił jego dłoń, obrócił go ku
12  1,11|         wsiadaniu na koń Zbyszko chwycił ją nagle wpół i nim zdążyła
13  1,12|        Przypomniał sobie, jak ją chwycił na ręce w chwili rozstania
14  1,12|          z przodu. Ale to wolał. Chwycił wygodnie widły, podniósł
15  1,12|   przeraźliwego ryku. Niedźwiedź chwycił łapami widły, pragnąc je
16  1,12|          śmierć albo twoja!...~I chwycił go wreszcie taki gniew,
17  1,12|        pomoc nadeszła, natomiast chwycił topór i ciął strasznie.
18  1,12|        nie namyślając się długo, chwycił ją wpół i ucałował w oba
19  1,14|    Wówczas Zbyszko, nie pytając, chwycił dziewczynę na ręce.~- Przeszłabym
20  1,14|    okrutnie plecy moczy. Zbyszko chwycił jedną ręką warkocz blisko
21  1,16|        aż pod szyję w piersiach, chwycił za jeden z głazów i jął
22  1,16| wszystkich sił, co widząc, Cztan chwycił go także i po chwili poczęli
23  1,17|     alkierza, wpadł do izby, tam chwycił krzywą lagę z rąk pątnika
24  1,19|       słowa Zbyszka, ale zarazem chwycił go gniew na ludzkie gadanie,
25  1,19|   zaparło dech w piersi, a gniew chwycił go tak wielki, że zdarł
26  1,23|        dawna śledził jego ruchy, chwycił go swymi żelaznymi rękoma
27  1,25|      wówczas jak umarła i aż lęk chwycił go za serce. Nie trwało
28  1,28|     nagła i straszna jak wicher. Chwycił rękoma swe długie włosy,
29  1,30|          z chwilowego zdumienia, chwycił go wpół i trzymali się tak
30  1,30|      rycerzy, którzy ku nim śli, chwycił, skował i w podziemiach
31  1,30|         zdać z niej sprawy, więc chwycił go lęk taki, jaki chwyta
32  1,30| błyskawicą przez głowę, że gdyby chwycił niewiastę i pątnika, a zawiózł
33  1,32|    zbudził się jakby ze snu. Nie chwycił knechta za gardło, nie skruszył
34  2,2 |        jeno cierpienie".~Po czym chwycił rękoma skronie, a głowę
35  2,4 |      będąc młodzianem porywczym, chwycił tegoż van Krista za brodę,
36  2,5 |        nim z rozbudzonego bólu i chwycił go po prostu szał bojowy.
37  2,6 |     wytłumaczył mu Mikołaj, więc chwycił przez pół pana de Lorche
38  2,7 |       Jurandowego podziemia. Kat chwycił swą olbrzymią dłonią pałąk
39  2,7 |         Tu zęby ścisnęły mu się, chwycił go kurcz tak silny, iż słowa
40  2,9 |       będą jeszcze zawziętsi".~I chwycił go żal, bo już zagospodarował
41  2,11|   podawała mu napój. Zaraz potem chwycił go nieprzeparty kamienny
42  2,12|         stało. Lecz ksiądz Kaleb chwycił go w ramiona i płacząc z
43  2,19|      wypuścił nogi ze strzemion, chwycił potężną dłonią za ostrze
44  2,19|   odpowiedzieć cięciem na cięcie chwycił rycerza wpół, związał się
45  2,20|      rozkołysane wypadkami dnia, chwycił go nagle za szyję, przycisnął
46  2,21|           to jutro.~Lecz Zbyszka chwycił w końcu gniew, więc porwał
47  2,21|          kobylim mlekiem, ów zaś chwycił go, przywarł do niego chciwie
48  2,22|     zdołali dobiec do Sanderusa, chwycił groźny Macko starego Zygfryda
49  2,22|       bitwy ze Skirwoiłłą.~Macko chwycił go obu rękoma za kołnierz
50  2,22|           Więc skoczył ku niej i chwycił ją w ramiona, lecz ona nie
51  2,24|      chwili przed nią na kolana, chwycił jej wychudzone ręce i całując
52  2,24|        duszę, ale w mgnieniu oka chwycił za głownię miecza, zacisnął
53  2,25|      razie na jej widok, dość że chwycił ją wpół, przycisnął do piersi
54  2,29|          rozumiał, od samej nuty chwycił ogromny płacz do samego
55  2,34|       Zbyszko na owo wspomnienie chwycił się za płowe włosy, bo go
56  2,44|          nim zdołali to uczynić, chwycił~ich stary w kościste ramiona
57  2,49|   zakrzyknął Zbyszko - tyś tu? I chwycił go w objęcia, gdyż wdzięczne
58  2,51|    tysiące liści, wpadł na pole, chwycił suche źdźbła traw, wzbił
59  2,51|     kształt sowiej głowy wykutą, chwycił go za ramię, skruszył je
60  2,51|    złowrogie popluwanie, po czym chwycił każdy broń i nabrał tchu.
61  2,51|      świętą osobę pańską. Żóława chwycił za cugle konia i choć król
62  2,52|    tysiące liści, wpadł na pole, chwycił suche źdźbła traw, wzbił
63  2,52|     kształt sowiej głowy wykutą, chwycił go za ramię, skruszył je
64  2,52|    złowrogie popluwanie, po czym chwycił każdy broń i nabrał tchu.
65  2,52|      świętą osobę pańską. Żóława chwycił za cugle konia i choć król