Tom, Rozdzial
1 1,3 | podziemiu śpiewanie Walgierzowe, wnet rozmiłowana, uwolniła go
2 1,3 | księżnie - i rozpoczął ofiarę. Wnet wzniosły się dymy wonne
3 1,5 | brała miejsce za stołem. Wnet zaroiło się w komnacie od
4 1,5 | Bogu spodoba, pewnikiem wnet wolny będziesz. A po wtóre,
5 1,5 | słów, przybladł nieco, ale wnet potem wstrząsnął w tył swe
6 1,6 | prowadzące na rynek, ozwały się wnet pieśni i radosne nawoływania.
7 1,6 | wzruszenia, rycerze, odsunąwszy wnet kuszników, otoczyli Zbyszka
8 1,6 | prawo alibo pozór" - to wnet by skazanego uwolnił. A
9 1,8 | spychowskie spostrzegł, wnet żegnał się i do patrona
10 1,12| konopnych paździerzy, które wnet strzeliły jasnym płomieniem.~-
11 1,15| ale co ci ją który wziął, wnet się wykopyrtnął i już nie
12 1,16| się skrzyć złowrogo, lecz wnet pomiarko-wali obaj, że teraz
13 1,19| mnie było popuściło" - ale wnet uczuł, że to nieprawda i
14 1,19| Książę, jako ludzki pan, wnet mnie na granicę posłał,
15 1,20| ażeby na Niemca popatrzeć. Wnet rozniosło się przez ludzi
16 1,20| na ramiona po obu bokach. Wnet zagrzmiały za oknami trąby
17 1,20| przy księżnie! Wierę, jako wnet im pani weselisko wyprawi.~-
18 1,21| utkwioną w karku byka, która wnet wygięła się jak pałąk i
19 1,21| hełm i wlano do ust wina, wnet otworzył oczy, oprzytomniał -
20 1,22| pana de Bergow.~Wieści te wnet zmąciły dobre stosunki między
21 1,23| ją wypuścili, cały świat wnet by wiedział, że to my chwyciliśmy
22 1,23| Gotfryd poczęli go gonić, ale wnet wrócili, przerażeni strasznym
23 1,24| obyczaju się odbyło. Niech mu wnet poniesie, bo prędka radość
24 1,26| książęcych zadął w róg i wnet otworzono bramę. Było przy
25 1,27| odźwiernego kilka pochodni i wnet ruszyli razem z książęcymi
26 1,27| Prawda, jak mi Bóg miły!~I wnet oczy poczęły jej błyskać
27 1,29| przybyli po Danusię, albo wnet po nich. Zbyszkowi przyszło
28 1,30| raczej zgodnie z jego naturą wnet zmieniło się w gniew, chęć
29 1,30| Krzyżakach zbudziła się w nim wnet stara nienawiść i objęła
30 1,30| przebranym giermkiem. Jurand wnet wprowadził oboje do narożnej
31 1,30| jak zapaliła się, tak i wnet zgasła... Przecie ci ludzie
32 1,32| się z wielkim szumem, ale wnet zawróciło w powietrzu i
33 1,32| istotnie Jurandowe imię. Wnet jednak najtchórzliwsi opamiętali
34 2,1 | krzyki radości, tryumfu i wnet poczęły lecieć na rycerza
35 2,5 | się po śniegu. Lecz Czech wnet wydostał się na wierzch,
36 2,5 | runął na wznak na ziemię.~Wnet zagrzmiało i zaroiło się
37 2,6 | Zbyszko pożegnał księcia, gdyż wnet mieli wyruszyć w drogę.
38 2,6 | Myśleli też, że Zbyszko wnet ich poprowadzi na ratunek
39 2,8 | cichym śnie. Poczerniały też wnet bory. Na łąkach marszczyła
40 2,8 | co? Byle go wspomnieć, to wnet jej łza z oka kapnie, a
41 2,10| przysłaniała je palcami, które wnet stawały się mokre od łez,
42 2,11| zająć się tą sprawą, ale wnet pokonywał w sobie takie
43 2,11| Tak i będzie. Przyjdą wnet nasze wozy, to sobie odpoczniecie
44 2,12| uczynić, cierpiał w duszy, co wnet spostrzegłszy, bystra dziewczyna
45 2,19| weseli i pełni ochoty.~- Wnet już ich ujrzym - rzekł Maćko.~
46 2,19| Konie po nogach!" - i wnet okazał się skutek straszliwy.
47 2,19| której nadeszła. Żmujdzini wnet wsiedli im na karki, atoli
48 2,19| walcząc rękoma i nogami, wnet jednak niezwykle krzepki
49 2,20| wszystkich niemal Żmujdzinów i wnet potem dojechał pierwszego
50 2,20| się w gąszcza, w których wnet rozpoczęły się dzikie łowy,
51 2,21| panie, na nim położyć, a wnet język w gębie odnajdzie.~
52 2,27| przy łące - odrzekł - ale wnet pojedziem dalej. Do tatusia,
53 2,27| jego imię i że go woła. Wnet potem wychudzone jej dłonie
54 2,29| w świeżym osieroceniu i wnet po takiej strasznej a bolesnej
55 2,31| magią.~Po czym pomiarkował wnet, że jednak opowiadanie podobnych
56 2,33| przeciw Krzyżowi je podnosi.~I wnet rycerstwo zbiegało się ze
57 2,33| postanowiła myśl i wola, tam wnet wykonywały setki i tysiące
58 2,35| tasak!~Służba przyniosła wnet tasak i położyła go przed
59 2,42| i hoc!~- No i co?~- I wnet wesołości nabierzesz.~-
60 2,44| bab, bo żeby tak na mnie, wnet bym tu sobie dała rady.~-
61 2,47| mistrzem ostał, to przyjdzie wnet taka nawałnica, jakiej na
62 2,50| Z rozkazu wodza wysłano wnet na lekkich a ści-głych koniach
63 2,51| kmieciów do boju. Zazgrzytały wnet po żelazie kosy, zagrzmiały
64 2,52| kmieciów do boju. Zazgrzytały wnet po żelazie kosy, zagrzmiały
|