Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |       krzciny?~- Chciałby, ale nie wie, czy będzie mógł; dlatego
 2  1,2 |           nie ma teraz wojny i Bóg wie, kiedy będzie!~- O moiście
 3  1,3 |         układa się spać, nigdy nie wie, czyli nie rozbudzi się
 4  1,4 |       jeśli tego nie uczynisz, kto wie, co cię czeka: może katowski
 5  1,6 |           Zbyszko. - Jużci przecie wie, że szlachcic mu słowo zdzierży,
 6  1,9 |         Myślał Zbyszko, że księżna wie więcej - upatrzywszy zatem
 7  1,11|        jaki sługa przyjedzie i nie wie, po co go przysłali.~Tu
 8  1,13|          swoją gospodarkę - to się wie! A jeden do drugiego nigdy
 9  1,13|           i nie każdy takie rzeczy wie, chociaż ma głowę wygoloną.~-
10  1,13|           nie byłem rad, bo kto ta wie... Chciałem ją skrzyczeć,
11  1,13|            bójcie się. Zbyszko też wie, co rycerska cześć".~- Bo
12  1,14|          na kilku chłopów. Kto nie wie, jak sobie poradzić, utopi
13  1,14|    chciałam puścić, bo kto tam nie wie, jak pływać, zaraz go muł
14  1,15|        kraje, bo on tego nawet nie wie, jak cesarzowi greckiemu
15  1,15|           wreszcie rzekł:~- Kto go wie, czy on i tu na mnie napadnie?~-
16  1,16|           chciała zapytać, skąd to wie.~A tymczasem Zbyszko, wróciwszy
17  1,17|           poszła, bo mnie miłuje i wie, że jej źle nie poradzę...~-
18  1,18|      niebie.~- A czemu?~- Kto jego wie. Ślubowanie jakieś czy co,
19  1,19|           rzekł:~- Zali stary Zych wie, ze cię panna do mnie wysłała?~-
20  1,19|           panna do mnie wysłała?~- Wie - odpowiedział Hlawa.~-
21  1,19|  pieczęciach; a co do przeora, Bóg wie, zali on jeszcze żyw, albowiem
22  1,19|       odpustów.~- Przeor zgoła nie wie, czyliś nie hukaj - rzekł -
23  1,19|     zakonni, może i po to. Kto ich wie?~- A ów trzeci?~- Trzeci
24  1,22|          pana ujrzeli, gdyż Bóg to wie, co z wami będzie.~- A co
25  1,26|            i odrzekł:~- Potem, kto wie, czy nie do Bogdańca.~Czech
26  1,26|          Jurand jest chłop mądry i wie, że choćby mi jej bronił,
27  1,27|          Żyje, ale czy wyżyje. Bóg wie, bo dusza nierada z pół
28  1,30|            na przeszpiegi, a teraz wie ona pewnie, gdzie jest panienka.~-
29  2,1 |           ręką na znak, że nic nie wie, ale twarz jego wyrażała
30  2,2 |           szpitalnik, jego krewny, wie, iżeśmy przedsiębrali zawsze
31  2,2 |        córkę od zbójów wykupywać i wie, że nie ma jej u nas.~-
32  2,3 |     Pomawiają was o chciwość i Bóg wie, czy-li nie słusznie, bo
33  2,4 |          liście Jurand powiada, iż wie, że to nie Krzyżacy. Co
34  2,4 |            z podziemia puścił. Bóg wie dlaczego, sam zaś pojechał
35  2,8 |    podziemiu i śmierć nad nim. Bóg wie, czy wyżyje, a jeśli wyżyje,
36  2,8 |       głową trzęsie, o świecie nie wie i mowę bodaj na zawsze utracił.
37  2,9 |           Zgorzelicach ostanę, Bóg wie, co się przygodzi. Zdarzą
38  2,9 |           może nieprędko... Bóg to wie, a tymczasem trzeba mi do
39  2,9 |           będę w Malborgu albo Bóg wie gdzie, taka to będzie i
40  2,9 |         tym bardziej nastawał. Bóg wie, kto kogo zmoże, a rzecz
41  2,9 |         Cztan z Wilkiem dadzą, Bóg wie. Wiesz ty, bąku, skąd wracam?
42  2,10|        wróci, to gorze nam, to Bóg wie, czy nie z wilczą mordą,
43  2,11|             gdzież oni są? Bóg też wie, czy i ze Zbyszkiem co złego
44  2,11| szczęśliwość! Bóg to w niebiesiech wie najlepiej! Ale i Hlawa,
45  2,11|          rzeczy to nikt dobrze nie wie... Tego Juranda też mi żal,
46  2,11|          ciężko go pokarali, a Bóg wie, czy słusznie. Nie dopytamy
47  2,11|            chwili zaś dodał:~- Kto wie, czy się tam jeszcze obaj
48  2,11|         temu, a dokąd, może ksiądz wie.~- Trzeba nam za nim! -
49  2,11|            Kaleb. -1 jeżeli kto co wie, to on.~I pod wieczór wygotował
50  2,23|          zarazem znak krzyża: "Kto wie, komu wy w rzeczy służycie,
51  2,23|             co robić. A tak, licho wie! Nuż nie ozdrowieje... i
52  2,32|      pochwycone przez Zakon od Bóg wie jak dawna, a z nimi razem
53  2,38|     panienka za mną poświadczy, bo wie, iżebym wolał sczeznąć sto
54  2,39|          go co innego: Zbyszko Bóg wie kiedy oto wróci, a przy
55  2,41|    począłem sprawę, jeno opat. Bóg wie, czyja sprawa słuszna, ale
56  2,42|          on mądrzejszy od innych i wie, że nie byłaby to zwyczajna
57  2,42|           on ode mnie mądrzejszy i wie, co robi? Jakoż słyszałem
58  2,42|          konia, powiedział jej, że wie, czego Zbyszkowi brakuje.~
59  2,43|          był przyjacielem - to kto wie...~- Byliście jej ojcu przyjacielem -
60  2,44|            Moczydoły... Bóg zawsze wie, do czego prowadzi, a przyjdzie
61  2,47|            mistrzem obiorą. Kto go wie! Ale on już i teraz z książęty
62  2,47|            Maćko.~Na co Zbyszko:~- Wie Pan Bóg, co lepiej. Kunona,
63  2,47|         zawsze Krzyżakiem. Chociaż wie, żeś mocniejszy i że z tobą
64  2,49|           niezadługo, ale nikt nie wie, co mu dzień przyniesie -