Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |        Nagrody zaś brat wszystkie z rąk cudnej Ryngałły, przed którą
 2  1,2 |       jednak pani, uwolniwszy się z rąk Danusinych, rzekła do Zbyszka:~-
 3  1,3 |           że pas rycerski otrzyma z rąk królewskich w czasie gonitw,
 4  1,3 |     świętych, tych bym na palcach u rąk i nóg nie zliczył...~- Jakoże
 5  1,4 |        odrzekł:~- Ej, lepiej tego z rąk nie popuszczać, zbyt to
 6  1,4 |          konie i nie wypuszczając z rąk lejc, począł się żegnać,
 7  1,4 |          wielką chwałą królewską, z rąk wypuścił. Tenże, przezwan
 8  1,5 |           spodziewając się. że ją z rąk dobrotliwego pana otrzyma.
 9  1,6 |        wielki kniaź: ma ci koronę z rąk królewskich, bogactwo i
10  1,7 |        Danuśce skąpił. Ile palców u rąk - nie trzech!~Maćko wzruszył
11  1,7 |        patrzy, a ziemia ostanie bez rąk. Póki będę żyw, to nie dam,
12  1,8 |     najmniej tyle, ile palców u obu rąk. Przez to i wam do pomsty
13  1,10|         wartko!~I porwawszy kuszę z rąk pachołka, wsparł ją o ziemię,
14  1,10|            i chwyciwszy palcami obu rąk cięciwę, naciągnął ją w
15  1,10|             zamiast ją wziąć z jego rąk, zaczerwieniła się nagle,
16  1,11|         prawie do szczętu - zbrakło rąk roboczych, a po napadzie
17  1,17|           tam chwycił krzywą lagę z rąk pątnika i począł nią okładać
18  1,19|            go przez to samo katom z rąk odjęła - i od tej pory on
19  1,19|           Zbyszko, biorąc drzewce z rąk parobka.~- A jest i trzosik
20  1,19|      prawdziwe? Weź, panie, dzidę z rąk pachołka i nadstaw, bo diabeł
21  1,19|            jeno tyle, ile paliców u rąk, ale trzy, byle to nie byli
22  1,20|      przyjaciołom Zakonu, z którego rąk wkrótce, panie, złote ostrogi
23  1,23|             nie był pewien, czyby z rąk jego wyszła taką, jaką w
24  1,28|             tam wyrwać ją z wrogich rąk albo zginąć.~Po czym wrócił
25  1,28|       dlatego, by Jurandowi miecz z rąk wytrącić i alibo wykup wziąć,
26  1,30|            dlatego ci wołają wam do rąk własnych oddać.~- A kto
27  1,32|            do razów niż do datków z rąk miejscowych krzyżackich
28  1,32|            wykupienia jej z wrogich rąk choćby krwią własną, zrodziło
29  1,32|         Niemcom z siebie zadrwić, z rąk ich ją wyrwie, choćby cała
30  2,1 | niedźwiedzia, który wyrwawszy się z rąk skomorocha, począł wdrapywać
31  2,1 |            mocarze potrzebowali obu rąk, władał jak piórem jedną.
32  2,5 |     ślubował, a potem ile paliców u rąk. Bóg zdarzył!~- Panie... -
33  2,5 |          góruje nad Krzyżakiem siłą rąk i nóg nie mniej, niż jego
34  2,6 |          oto rycerzem, aby go z ich rąk wyrwać.~- To nie znasz widać
35  2,6 |             znasz widać krzyżackich rąk; jać je znam, gdyż nim mnie
36  2,7 |             nie wyrwie tej krainy z rąk krzyżackich. Był to rachunek
37  2,7 |             migi, że potrzebuje obu rąk, a nadto, że chce, by komtur
38  2,7 |           korytarz, Zygfryd wziął z rąk kata latarnię i jakiś ciemny
39  2,8 |        młodzik, choćby sam uszedł z rąk krzyżackich, wcale żony
40  2,9 |      Danuśka nie wyjdzie żywa z ich rąk. - Ale to ci jeno rzekę,
41  2,9 |          Danusia mogła wyjść żywa z rąk krzyżackich, więc nie wyzbył
42  2,10|        kończył przeor - i że z jego rąk chce przyjąć Sakramenta,
43  2,11|             i że żywa z krzyżackich rąk nie wyjdzie - co jeśli tak
44  2,11|          zobaczyli, jakim wyszedł z rąk krzyżackich - wybuchła taka
45  2,14|      ochwiarę z tamtych diabelskich rąk żywą wydobyć, ale przecie
46  2,15|          obmywać, gdy sami nie mają rąk czystych! My chcemy chrztu,
47  2,19|             mgnieniu oka dziesiątki rąk wyciągnęły się ku niemu,
48  2,20|                De Lorche! Z jednych rąk dostaliśmy pasy i ostrogi;
49  2,20|        ratuj mnie!~Zbyszko porwał z rąk pachołka parę płonących
50  2,21|      chciałem rzec: młodej pani - z rąk nie popuści.~- Dziwne mi
51  2,22|       zupełnie i wyrywając mu się z rąk, poczęła powtarzać zdyszanym
52  2,24|          ona wysunęła dłonie z jego rąk i rzekła:~- To wszystko
53  2,28|             aż do złożonych w krzyż rąk zmarłej i pochylił kilkakrotnie
54  2,32|         zupełnie pewien, że Maćka z rąk krzyżackich wydostanie.~-
55  2,32|             końmi, wypuścił lejce z rąk i zdał wóz na wolę losu.
56  2,33|            Litwa przyjęła chrzest z rąk polskich, a tron krakowski
57  2,34|            o krzest, byle nie z ich rąk, to wiemy, którzyśmy tam
58  2,41|           opat, zapuszczono z braku rąk na nowo. Stary rycerz, jakkolwiek
59  2,41|           zatruwała mu pracę i dni. Rąk wprawdzie nie opuszczał,
60  2,45|            i samą majętność z braku rąk roboczych musieli krewnemu
61  2,46|            kasztel, a i to z pomocą rąk roboczych nie tylko miejscowych,
62  2,49|            który, jak ci wiadomo, z rąk polskiego księcia pozyskałem.
63  2,51|          lecz Maćko tak dalece siłą rąk i nóg przeciwnika przewyższał,
64  2,52|          lecz Maćko tak dalece siłą rąk i nóg przeciwnika przewyższał,