Tom, Rozdzial
1 1,1 | wszystko.~- A wy na jedno słowo odpowiadacie dwadzieścia.
2 1,1 | on ci jeszcze rycerskie słowo prawi. Tak mi też dopomóż
3 1,4 | przed nami wyjeżdża.~- A słowo stało się ciałem! - zawołała
4 1,5 | tego dokazało jedno jej słowo. Nigdy chwała apostolstwa
5 1,5 | zwierciadło czci". Jedno słowo przygany albo pochwały z
6 1,6 | pod podłogą, to jednego na słowo rycerskie uwolnię i ten
7 1,6 | i proście, żeby mnie na słowo rycerskie puścił choć na
8 1,6 | czy kasztelan pozwoli?~- Słowo rycerskie dam. Na dwanaście
9 1,6 | przecie wie, że szlachcic mu słowo zdzierży, a czy mi teraz
10 1,6 | dwie niedziele na rycerskie słowo wypuszczę, ale na dłużej
11 1,11| nagle wpół i nim zdążyła słowo wymówić, podniósł ją w górę
12 1,18| że wstąpi choć dobre słowo rzec, a nie wstąpił.~- Jakże
13 1,19| wartki miał język i na każde słowo Niemca dwa znajdował. Lecz
14 1,20| chodzi, wziął od obydwóch słowo, że się bez wiedzy księcia
15 1,21| zdołał przemówić jedno tylko słowo:~- Danuśka...~Po czym wyrzucił
16 1,23| pilnuje brat Szomberg i jeśli słowo piśniesz -to wspomnij na
17 1,25| dobry i miękki, rzekł:~- Słowo pomazanki boskiej - wielkie
18 1,25| pomazanki boskiej - wielkie słowo... Strach mi księdza biskupa,
19 1,25| biskupa, ale to wielkie słowo!... Mógłby też młodzianek
20 1,26| patrzcie, by wam grzeszne słowo do wąsów nie przy-marzło -
21 1,26| Jurandowi za tobą dobre słowo też rzeknę i tak myślę,
22 1,26| też przyobiecał, że swoje słowo dołoży. Zawzięty bywa~Jurand,
23 1,30| Zbyszko, czekając na jakieś słowo z ust Juranda, lecz gdy
24 1,30| zląkł się, że wpierw, nim słowo przemówi, stanie się z nim
25 1,30| Szczytna przysyła wam przez nas słowo, że wolni wyjedziecie z
26 2,1 | świadkowie, gdy chodzi o cześć i słowo.~- Na twoją cześć! Na cześć
27 2,1 | nami, tedy wiedzcie, że słowo Krzyżaka ma być jako słowo
28 2,1 | słowo Krzyżaka ma być jako słowo Boże niewzruszonym i że
29 2,1 | zakonne zapłaczą.~- A nasze słowo? - spytał, uśmiechając się,
30 2,2 | cisza, albowiem czekali na słowo Zygfryda, ów zaś, wsparłszy
31 2,8 | mu z trudem jedno tylko słowo:~- Zatraceny...~Lecz w tej
32 2,8 | Bóg zapłać i jemu za dobre słowo - odrzekła Jagienka. Po
33 2,9 | Bóg zapłać za szczere słowo.~- Nie słowo, jeno i uczynek,
34 2,9 | za szczere słowo.~- Nie słowo, jeno i uczynek, bom przyjechał.~-
35 2,11| trzeba nam do Szczytna.~Na to słowo starzec zerwał się na równe
36 2,14| zaraz się pokłonić i o dobre słowo na drogę poprosić...~- Jakże -
37 2,14| nagle, czując, że jeśli słowo jeszcze powie, to płaczem
38 2,20| Geldryjczyk. - Puścisz mnie na słowo i sam w całych Prusiech
39 2,21| nie widział!~- Jeśli choć słowo zełżesz, wbiję ci klin między
40 2,21| wszelako lepiej jest na słowo uwierzyć niż być potępionym
41 2,21| Zostaję twoim jeńcem na słowo i stawię się na wezwanie,
42 2,24| jest - i rzuciwszy mu jedno słowo: "Wody!" - przebiegł pędem
43 2,24| Nie każę was wiązać na słowo, boście, widzę, pasowany
44 2,24| ludzku z bratem moim.~- Słowo! - odpowiedział Maćko.~I
45 2,24| chciałem go dziś całkiem na słowo puścić, niechby był jechał,
46 2,24| grubiańsku wypuszczeniu obu na słowo. Miał on w tym swoje wyrachowanie:
47 2,24| pasowanym rycerzem sprawa, to słowo tyle znaczy, co gotowe pieniądze,
48 2,24| go pojmał) puścił go na słowo, wcale się o cenę nie umawiając.~-
49 2,27| imię Boskie, rzeknij choć słowo!~Poruszyła jeszcze ustami,
50 2,29| bo cię tylko na rycerskie słowo Badenowie puścili, że zatem
51 2,29| miecz nad naszymi karkami". "Słowo - mówią - rzeknie i bunt
52 2,30| może wskórać?~- Niech jeno słowo tutejszej księżnie powie,
53 2,30| król albo tutejsza księżna słowo rzekną, to z okupem nie
54 2,31| aby waszą miłość o dobre słowo za nim prosić.~- Dobrze.
55 2,32| Płacę, bom dał rycerskie słowo, a taniej nie chcę, abyś
56 2,33| nie chcąc, by ostatnie słowo zostało przy polskim rycerzu,
57 2,34| potrzebujesz płacić.~- Ba! a nasze słowo rycerskie? - zapytał Zbyszko. -
58 2,35| głowie, za każde ostrzejsze słowo wraz brodę ci wyszarpie
59 2,37| Na rycerską cześć!~Każde słowo o rycerskiej czci wywierało
60 2,39| jej jeszcze jakie dobre słowo, gdyż jej wzniesione oczy
61 2,40| rozpamiętywał każde jego słowo, a raz zapożyczył nawet
62 2,43| rzekł tylko jedno jedyne słowo:~- Głupiś!~I wyszedł z izby.~
63 2,48| święte każde życzenie i każde słowo Witolda dla Krzyżaków".
|