Tom, Rozdzial
1 1,1 | odpowiedział Zbyszko.~- Tedy cię każdy między knykciami zgniecie.~-
2 1,1 | rycerzy jako maku, że to każdy się spodziewa, iż z próżnymi
3 1,2 | nikt o wojnie nie myślał i każdy bezpieczno chadzał. Pojechał
4 1,3 | w kraju chrześcijańskim, każdy kościół silne dotychczas
5 1,3 | chyba komtur - i to nie każdy. Jeśli wojny nie będzie,
6 1,4 | spoglądali z góry na cały dwór. Każdy z nich dzierżył w ręku długą
7 1,4 | dzierżył w ręku długą kopię, każdy miał miecz przy boku i topór
8 1,4 | a on odrzekł:~- Temu i każdy biskup przyświadczy. Do
9 1,5 | zapędliwość. Z tym wszystkim każdy przewidywał, a kasztelan
10 1,6 | nie wolno było krzyczeć, każdy zaś chciał pofolgować radości.
11 1,6 | wystawione w kościele, a wtedy każdy będzie mógł oglądać je i
12 1,7 | się tego dokazać, przeto każdy składał mu jakowy ś dar
13 1,7 | przyszedł Zyndram z Maszkowic - każdy z pełnymi rękoma.~Zbyszko
14 1,8 | sąsiedztwie Spychowa, lecz każdy po pewnym czasie wolał odbiec
15 1,10| Widzicie! - rzekł Zbyszko - każdy niedźwiedzie sadło rai.
16 1,13| chciał wchodzić w drogę. Każdy święty ma w niebie swój
17 1,13| tajemnice boskie posiadł, i nie każdy takie rzeczy wie, chociaż
18 1,13| o dzieciach i wychwalać każdy swoje.~- Co to za chłop
19 1,14| wiem!... Mówił mi także, że każdy rycerz śluby jakoweś czyni,
20 1,15| clerici scholares, choć każdy wolał prasnąć książkę, a
21 1,16| o to, by przed kościołem każdy poznał, iż przyjechała nie
22 1,19| obaj w pełnych zbrojach, każdy~w białym płaszczu z czarnym
23 1,19| jużci!... Pod dach i Niemca każdy przyjmie, i gościowi krzywdy
24 1,21| bezlistny-mi krzami wikliny - każdy czekał z niecierpliwością,
25 1,21| Danusia.~- Bóg zapisuje każdy miłosierny uczynek, ale
26 1,23| zdradzą, bo na Mazowszu każdy dawno na łamanie kołem zarobił
27 1,25| między ludźmi chadzają, ma każdy jakoweś pacholę, które go
28 1,28| i boskich nie słuchają? Każdy na swoim zamku jako książę
29 1,30| nic byśmy nie wskórali.~- Każdy grzech jest przeciw woli
30 1,32| innym razie uczynił i on, i każdy inny mazowiecki albo polski
31 2,1 | jest cześć rycerska, którą każdy, kto opasan, szanować winien.~
32 2,1 | powrozy i we wszelką broń Jaką każdy mógł naprędce pochwycić.~
33 2,3 | zakonni porwali mu dziecko, każdy przeto w duszy myślał, że
34 2,5 | zatrzymali się na krańcach, każdy z patrzących utaił wówczas
35 2,5 | wówczas dech w piersiach,~każdy pomyślał, że oto niezadługo
36 2,5 | w tęczę w przeciwników, każdy bowiem pragnął z samej postawy
37 2,5 | błyski topom i myślał, że każdy z nich jest ostatni. Nadstawiając
38 2,9 | zaorzą, ze stad też urwie każdy, co będzie mógł, i choćby
39 2,9 | ja, ale przecie w dzień każdy pozna i ją, i ciebie.~-
40 2,11| Złodziej, i Lis z Targowiska. Każdy z nich, miłościwa pani,
41 2,26| miecze pachołków. Z woźniców każdy miał też obok siebie oszczep
42 2,29| kochanie, a nie pozostało nic. Każdy żyje jutrem, każdy coś zamierza
43 2,29| nic. Każdy żyje jutrem, każdy coś zamierza i coś układa
44 2,29| i wasi swego nie darują. Każdy też komtur, ba! każdy wójt
45 2,29| darują. Każdy też komtur, ba! każdy wójt robi, co chce, a w
46 2,30| znaczne poczty, złożone każdy, prócz woźniców, z kilkunastu
47 2,33| więzienia, stara puszkarnia, każdy gmach tak niezłomny i obronny,
48 2,37| gadam z wami, jem i piję jak każdy człowiek, a sprawiedliwie
49 2,40| prawy wódz, a oni w mig każdy jego rozkaz spełniali, bojąc
50 2,48| przychodziły pokojowe, albowiem każdy nosił w duszy głębokie poczucie,
51 2,48| boju, przeto ciężki mu był każdy dzień zwłoki - i często
52 2,51| chorągwi!~Więc skoczyli każdy do swojej, bo bardzo potężnie
53 2,51| rzeź. Potoki krwi okupowały każdy krok, każdą niemal piędź
54 2,51| stroje, i nieszczęsny był każdy rycerz, któremu się z nim
55 2,51| popluwanie, po czym chwycił każdy broń i nabrał tchu. W tej
56 2,51| dowódcy~- Uch!~I stęknął każdy jako krzepki drwal, gdy
57 2,51| zatoczyli koło i rozbiegli się, każdy ku swoim. - Niemce! Sam
58 2,52| chorągwi!~Więc skoczyli każdy do swojej, bo bardzo potężnie
59 2,52| rzeź. Potoki krwi okupowały każdy krok, każdą niemal piędź
60 2,52| stroje, i nieszczęsny był każdy rycerz, któremu się z nim
61 2,52| popluwanie, po czym chwycił każdy broń i nabrał tchu. W tej
62 2,52| dowódcy~- Uch!~I stęknął każdy jako krzepki drwal, gdy
63 2,52| zatoczyli koło i rozbiegli się, każdy ku swoim. - Niemce! Sam
|