Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |         i porwali, ludzi pobili. Długo książę w niewoli u nich
 2  1,5 |     klęczkach. Jakoż nie czekano długo: król wszedł pierwszy drzwiami
 3  1,5 |      kształtów wywnioskować, jak długo przyjdzie im czekać na przyszłego
 4  1,5 | Lichtenstein, który, przebywając długo w Toruniu i Chełmnie, wyuczył
 5  1,6 |    Zbyszka uwolnić. Radzono więc długo i gorliwie, czyby nie można
 6  1,6 |        nad brwiami, a puszczonym długo na ramiona. Szedł krokiem
 7  1,6 |   okrzyków. "Pomagaj ci Bóg! żyj długo, sprawiedliwy panie! żyj
 8  1,12|       tylko czekać.~I czekał tak długo, że aż zdziwienie ogarnęło
 9  1,12|      wątpliwości jego nie trwały długo, gdyż głos Jagienki ozwał
10  1,12|      niej, że nie namyślając się długo, chwycił ją wpół i ucałował
11  1,13|     Niech sobie chadzają. Co tam długo gadać! Dalibyście mu Jagienkę
12  1,14|         dziwić, dlaczego jej tak długo nie ma.~- Chyba pogubiła
13  1,19|       potężnego ludu, który zbyt długo krzywdy znosił i wreszcie
14  1,21|        Trzeba było jednak czekać długo, gdyż ludzie, którzy parli
15  1,22|           Ale pan de Lorche zbyt długo bawił między Krzyżaki, aby
16  1,25|      serce. Nie trwało to jednak długo, gdyż posłyszawszy głos
17  1,25|      tłumaczyć jej, że to nie na długo tego odjazdu i że pewnie
18  1,25|   Danusię do piersi i trzymał ją długo, dopóty, dopóki mu tchu
19  1,25|          jak księżna trzymała ją długo w objęciach, jak całowały
20  1,26| przewidzieć, że Maćko nie będzie długo krzyw o taki związek, tym
21  1,26|    trwożyć nieco tym, że ich tak długo nie było widać. Wieja stawała
22  1,28|          dur i nie odejmie mu na długo przytomności. Tymczasem
23  1,28|        mało nie stradał żywota i długo potem chorzał, ale Danuśkę
24  1,30|           jadąc za nim, nie mógł długo wytrzymać i rzekł sobie
25  1,30|      bogacz, także... Co wam tam długo prawić? - uczciwa dziewka
26  1,30|   sprawia zawsze wyznanie rzeczy długo tajonej, zląkł się wreszcie
27  1,30|          wpół i trzymali się tak długo, gdyż przykuwały ich do
28  1,30|      węższą drogę, którą jechali długo, gdyż szła kręto, a miejscami
29  1,32|     ptactwa.~Jurand stał jeszcze długo, zanim podniósł róg i uderzył
30  1,32|        wór i powróz, on zaś stał długo, czując, że mu się w duszy
31  2,1 |      czując, że nie wytrzyma już długo, począł krzyczeć tak głośno,
32  2,7 |        kamienną, nieruchomy, tak długo, że mały pacholik począł
33  2,9 |       posłuchajcie teraz i mnie. Długo myślałam, co mi trzeba uczynić,
34  2,10|     smutek i kłopot. Mieszkał on długo w klasztorze, ale przed
35  2,11|           Nie wątpił, że Zbyszko długo będzie tamtej, nad wszystkie
36  2,11|       inne umiłowanej, żałował i długo po niej płakał, ale nie
37  2,11|         Bóg na niebie, a ona też długo nie wytrzyma, bo to jeszcze
38  2,14|          A kniaź Witold?~- Kniaź długo na żmujdzkie krzywdy oczy
39  2,14|       Żmujdź uczynić, jeno z tym długo muszą czekać, aż do zimy,
40  2,20|         nawoływań. Brzmiały nimi długo głębiny kniei, dopóki wszystkich
41  2,21|         pytał! gdziem nie był! - długo by mówić; dość, żem znalazł,
42  2,21|     wysiłkiem, ale nie trwało to długo. Po chwili podniósł głowę
43  2,22|          gdyby pościg trwał zbyt długo i doprowadził ich do kraju
44  2,25|          trwało to wszystko zbyt długo, gdyż na schodach dały się
45  2,25|   rozświecać okna. On modlił się długo i znów łzy kapały mu na
46  2,25|       bądź czynił, nie trwało to długo, gdyż po chwili ocknął się -
47  2,30|        brat dzieli się z bratem. Długo to wszystko trwało, zwłaszcza
48  2,31|      dworzan i gości płakała tak długo, powtarzając: "O Jezu, o
49  2,32|           srogości, nie może się długo ostać. Bał się, że podmywany
50  2,33|          odwlecze się jeszcze na długo. A przede wszystkim sam
51  2,38|       ziem. Radzili tedy nad tym długo, ale Zbyszko żadną miarą
52  2,39|       Lecz i oni nie zostali już długo w Spychowie. Po dwóch tygodniach
53  2,42|       wodzi, to wodzi. A jak cię długo nie ma, to raz po raz na
54  2,47|  Spychowa, więc tylko zapytał:~- Długo zabawicie?~- Dłużej niż
55  2,47|        czekać!~- Niedługo albo i długo - rzekł Maćko. I po chwili
56  2,48|         w gotowości, ale czekali długo, tak nawet długo, że niektórzy
57  2,48|         czekali długo, tak nawet długo, że niektórzy poczęli znów
58  2,49|         Pożar jednakże nie trwał długo, gdyż zgasiła go krótko
59  2,51|     wysuwały się z boru.~Patrzał długo na ich ogrom, na rozpostarte
60  2,51|      Czechów: Sokół i Zbysławek. Długo toczyła się tu walka, gdyż
61  2,52|     wysuwały się z boru.~Patrzał długo na ich ogrom, na rozpostarte
62  2,52|      Czechów: Sokół i Zbysławek. Długo toczyła się tu walka, gdyż
63  2,53|         Stary rycerz żył jeszcze długo, a Zbyszko doczekał się