Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |     koło ciekawych; Zbyszko zaś stał w środku z chełpliwym uśmiechem
 2  1,4 |         zapytania. Przez chwilę stał jak skamieniały, oczom własnym
 3  1,5 |   zwróciły się na Powałę, który stał przez chwilę mroczny ze
 4  1,5 |         na piersiach, z dumnego stał się pokorny i ozwał się
 5  1,6 |    powrozami u pasów. U nóg ich stał pień i trumna obita również
 6  1,8 |      nieugaszoną chęcią zemsty, stał się tak ciężkim dla swych
 7  1,8 |       iż w końcu przestrach ich stał się większym od zawziętości.
 8  1,11|      prócz wronego konia, który stał przywiązany do palika.~-
 9  1,11|     Zaraz ci ulży!~Lecz Zbyszko stał przez chwilę z mieniącą
10  1,12|        się i po niejakim czasie stał się całkiem wyraźny. Chrupały
11  1,17|     bitka.~Usłyszawszy to, opat stał przez chwilę na miejscu
12  1,20|         dopiero o brzasku. Dwór stał prawie oparty o puszczę,
13  1,20|   kominie suche kłody. W środku stał nakryty kilimkiem stół z
14  1,21|      kuszę, tuż pod bokiem pana stał oparty o drzewo ciężki oszczep,
15  1,21|      dla obrony dam na koniu, i stał opodal księżny do długiego
16  1,21|       aniołów" - i przez chwilę stał nieruchomo, bojąc się kroku
17  1,21|        książę, który poprzednio stał nad Zbyszkiem, zbliżył się
18  1,23|        byłby zamarł z głodu lub stał się łupem dzikiego zwierza,
19  1,24|        skoczył na konia tak jak stał, w kożuchu tylko, i pognał
20  1,25|    następnie zaś podniósł się i stał w milczeniu, przybrany w
21  1,26|        przeciwnej stronie stołu stał ksiądz Wyszoniek, który
22  1,27|     wysileniu. Przed jedną parą stał człowiek z dzidą w ręku,
23  1,32|        krakanie ptactwa.~Jurand stał jeszcze długo, zanim podniósł
24  1,32|        myśl. "Chcą tego, bym tu stał - mówił sobie w duszy. -
25  1,32| pokutniczy wór i powróz, on zaś stał długo, czując, że mu się
26  2,1 |         się bali, a który teraz stał przed nimi ze spuszczoną
27  2,1 |         wołać o piwo, aby dzień stał im się jeszcze weselszy.~
28  2,1 |     chlustali mu w oczy, on zaś stał między nimi, zahukany, zelżony,
29  2,1 |       córce, cofnął się nagle i stał blady jak płótno, spoglądając
30  2,5 | księstwo, podniósł swą zakutą w stal głowę i ozwał się głosem
31  2,5 |         ale skupił się w sobie, stał się ostrożniejszym i w uderzeniach
32  2,5 |     szkarłatnego sukna. Zbyszko stał jakby w osłupieniu, oddychając
33  2,6 |     jeden dzień. Nie będzieszże stał bez przestanku nade mną
34  2,8 |         sadzie". Więc żal Maćka stał się większy od radości z
35  2,10|    widok tych słodkich łez, ale stał się nieśmielszy i więcej
36  2,17|     niemieckim rycerstwem. Obóz stał w nizinie otoczonej borem
37  2,19|        i ustawił go w klin. Sam stał na czele, mając za sobą
38  2,22| Bogdańca, albowiem w tej chwili stał się, zwłaszcza ze spojrzenia,
39  2,24|         miecza, zacisnął zęby i stał tak podobny do dzikiego
40  2,24|     dzid i berdyszów. Ale Maćko stał oto przed Arnoldem pieszo,
41  2,24|       nogi owego rycerza, który stał przy Arnoldzie. Ów zaś z
42  2,25|     prostu trupem. Przy krześle stał stół, a na nim krucyfiks,
43  2,30|       na pana de Lorche, któren stał w pobliżu, a ów rozpytawszy
44  2,31|       Zbyszko z panią na Płocku stał tuż przy wejściu, więc księżna
45  2,32|       gdyż cały Zakon krzyżacki stał na nieprawości. Musiał czynić
46  2,43|        wielkiego rodu - a teraz stał się jeszcze piękniejszy,
47  2,44|      usta poczęły drgać, a głos stał się tak cichy, że Zbyszko
48  2,46|     rzecz godna uwagi, że Zakon stał przecie na szczycie potęgi,
49  2,51|        szyku bojowym. W przodku stał hufiec tak zwany "czelny",
50  2,51|      dzieje, a potem, jak który stał, wbijał koniowi ostrogi
51  2,51|      warczały topory, zgrzytała stal o żelazo, łomot, jęki, dziki
52  2,51|    który dotychczas w pogotowiu stał na czele szesnastu odwodowych
53  2,51|       opodal wzgórza, na którym stał Władysław Jagiełło.~Spostrzeżono
54  2,51|     Nadbiegła tymczasem Litwa i stał się taki zamęt, taki wir
55  2,51|         potężny i niezwalczony, stał nad nim, jak stoi słup graniczny
56  2,52|        szyku bojowym. W przodku stał hufiec tak zwany "czelny",
57  2,52|      dzieje, a potem, jak który stał, wbijał koniowi ostrogi
58  2,52|      warczały topory, zgrzytała stal o żelazo, łomot, jęki, dziki
59  2,52|    który dotychczas w pogotowiu stał na czele szesnastu odwodowych
60  2,52|       opodal wzgórza, na którym stał Władysław Jagiełło.~Spostrzeżono
61  2,52|     Nadbiegła tymczasem Litwa i stał się taki zamęt, taki wir
62  2,52|         potężny i niezwalczony, stał nad nim, jak stoi słup graniczny