Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |           wiem, bośmy go w piątek w boru zajechali, a on kości niedźwiedzie
 2  1,2 |             to nie Tatar. Takiego w boru osadzić - nie żal się Boże.~-
 3  1,6 |      przejechał, postrzelili mnie w boru Niemcy z kuszy. Zbóje-rycerze! -
 4  1,8 |           Nawet na ścinanie drzew w boru lub na żniwa mieszkańcy
 5  1,9 |           Ale tymczasem wyjechali z boru, za którym ujrzeli szopy
 6  1,10|              albowiem znad ciemnego boru i znad rumianej zorzy podniosło
 7  1,10|        przerwały im odgłosy rogów w boru, które ozwały się daleko
 8  1,10|             nagle po prawej stronie boru rozległ się ciężki tupot,
 9  1,11|            rady, jeno trza będzie w boru poszukać.~- Uczyńcie obławę,
10  1,11|    pójdziecie?~- A co bym z kuszą w boru po ciemku zrobił? Miesiąc
11  1,12|          samym zachodzie nie było w boru spokoju. Przeszło niebawem
12  1,12|            pędzi - a on tymczasem w boru ciemnym.~Tu ocknął się Zbyszko -
13  1,12|             że ona przyszła do tego boru, żeby mu dać pomoc, że bez
14  1,12|            nie byliby mnie wcale do boru puścili, więc musiałam czekać,
15  1,13|            dziewce wstyd po nocy do boru chodzić. Mnie zaraz powiedziała,
16  1,14|             to choćby całe życie po boru chodzić!...~Jagienka, słysząc
17  1,16|             tamtą łożnicę w nijakim boru nie rośnie.~- Skoro mu tamta
18  1,17|            za nimi, aż gdy znikli w boru, wrócił z wolna do izby
19  1,18|            zawołała - musieli się w boru z tatu-siem zdybać.~A Maćka
20  1,19|             luty zwierz ozwie się w boru. Zginę, jeśli mnie nie~poratujecie.~-
21  1,19|        albowiem dął silny wiatr i w boru szum był okrutny, lecz gdy
22  1,19|             ale i wszystkie sosny w boru razem z dzikimi zwierzęty.~
23  1,20|             Byli już dość głęboko w boru, gdy księżna, zwróciwszy
24  1,21|       polanie, zajęli ogromny szmat boru i szli z tak daleka, że
25  1,21|             w głównej ławie z głębi boru. Mieszkańcy leśni, odpędzani
26  1,21|       rogami jego otwarty brzuch.~Z boru jednakże sypnęli się ludzie
27  1,22|             albo w Przasnyszu, bo w boru jeno Kurpie się grzebią,
28  1,22|          biliście do niego z kusz w boru? Następował ci on na was,
29  1,24|        miarkując z tego, jako się w boru popisał -może to być! Widać
30  1,25|     zgorzelickim dachem, ni w głębi boru, ni w polu, ni w darach
31  1,25|       mówiła - wianek ruciany w tym boru wynajdę! Ni tu kwiatuszka
32  1,25|             czasu na wilki w stronę boru.~Jednakże u księżny, u ojca
33  1,25|          znów poszczekiwać w stronę boru takim szczekaniem jak na
34  1,26|         chmara wilków w przasnyskim boru opadnie, to im go rzucim
35  1,30|              albowiem wyjechawszy z boru na odkrytą płaszczyznę,
36  2,8 |          poszedł z psami i kuszą do boru, lecz wrócił jeszcze za
37  2,10|           okrutnie czasem "burzy" w boru, ale prostactwu krzywdy
38  2,17|            utrudzon, i tyś ludzi po boru po klęsce zbierał. Ale teraz
39  2,18|            i jechał bezładnie, bo w boru i wśród krzów trudno się
40  2,18|            owych ptaków pełno w tym boru i kowanie dochodziło ze
41  2,19|          skoczyli inni. Z obu stron boru podniósł się straszliwy
42  2,21|          Arnold tułają się teraz po boru i albo będą chcieli wrócić,
43  2,22|           krainach, a cóż dopiero w boru tak dzikim i szkaradnym
44  2,22|           tylko z obawy, że w głębi boru mogło się ich znajdować
45  2,26|          wśród dwóch czarnych ścian boru, na niej zaś w pośrodku
46  2,26|            ze środka drogi na skraj boru. Tam czarny upiór pochylił
47  2,37|             a czasem też z kuszą do boru, z której zresztą nie strzelał
48  2,45|            niedźwiedzia oszczepem w boru podeprze, a orzechów nie
49  2,51|        nizinę, widzieli na krawędzi boru tylko kilkanaście polskich
50  2,51|         spostrzeżono na ciemnym tle boru, nie pozwalał już dłużej
51  2,51|           tym, jak nieprzyjaciela z boru wyciągnąć. Więc różni różnie
52  2,51|    królewskie, które wysuwały się z boru.~Patrzał długo na ich ogrom,
53  2,51|            zakolebały się gałęzie w boru, a zbudzone echa leśne jęły
54  2,51| Kiryjelejzon!~I znów runęło echo po boru: "Kiryjelejzooon!" Krzyki
55  2,52|        nizinę, widzieli na krawędzi boru tylko kilkanaście polskich
56  2,52|         spostrzeżono na ciemnym tle boru, nie pozwalał już dłużej
57  2,52|           tym, jak nieprzyjaciela z boru wyciągnąć. Więc różni różnie
58  2,52|    królewskie, które wysuwały się z boru.~Patrzał długo na ich ogrom,
59  2,52|            zakolebały się gałęzie w boru, a zbudzone echa leśne jęły
60  2,52| Kiryjelejzon!~I znów runęło echo po boru: "Kiryjelejzooon!" Krzyki