Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |             swej chciwości. Dlatego przyjdzie czas, iże wyłamane będą
 2  1,5 |             Beliala. cóż nam z tego przyjdzie?~- Tochtamysz wiarę chrześcijańską
 3  1,5 |             wywnioskować, jak długo przyjdzie im czekać na przyszłego
 4  1,5 |        strachu, i na myśl, że pewno przyjdzie mu stanąć przed gniewnym
 5  1,6 |        najpotężniejszych w świecie, przyjdzie do upadku i pohańbienia.~
 6  1,6 |        zapomni o nim i prawo - i że przyjdzie mu gnić do śmierci w tym
 7  1,6 |            nie dotrzymać, nawet nie przyjdzie staremu panu z Tęczyna do
 8  1,7 |                A tymczasem może nam przyjdzie z Tymurem Kulawym za bary
 9  1,7 |            Taczewa.~- Ha! to może i przyjdzie nam na Tymura wyruszyć.
10  1,7 |          nie zetrzem, od nich zguba przyjdzie.~Po czym zwrócił się do
11  1,15|          prędzej z pokłonem i zgodą przyjdzie. Borów się już wyrzekł,
12  1,19|             jako księżna mówiła, że przyjdzie jej nowych służebnych niewiast
13  1,19|              myślał także, że zaraz przyjdzie do Prus pociągnąć, i dziękował
14  1,20|            sercu, iż nie z byle kim przyjdzie mu się potykać.~Jechali
15  1,21|          domyślając się, ze wkrótce przyjdzie im stoczyć walkę nie o spokojny
16  1,25|           sił do walki ze śmiercią. Przyjdzie oto dzień jutrzejszy i pojutrzejszy,
17  1,26|             giermkami, więc i tobie przyjdzie się spotkać.~- Już bym też
18  1,32|           gdzie może do końca życia przyjdzie mu jęczeć w podziemiu, ale
19  1,32|             żebraka. Odgadł też, że przyjdzie mu tak czekać może aż do
20  2,2 |            swojej pieczy Zakon, gdy przyjdzie do wielkiej wojny z tym
21  2,7 |     wymyślili sposób, zęby Jeśli go przyjdzie wypuścić, nie mógł ni mścić
22  2,7 |           wydało mu się, że sen nie przyjdzie do niego już nigdy, a natomiast
23  2,7 |            zostanie w tej izbie, to przyjdzie zaraz śmierć.~Zygfryd nie
24  2,7 |               Ale potem niechże już przyjdzie śmierć, skoro nie ma przyjść
25  2,10|     albowiem spodziewał się, że gdy przyjdzie przeprawiać się przez błota,
26  2,11|            w gonitwie za opatem nie przyjdzie im aż między tych okrutnych
27  2,11|        Przepowiadałem jako żywo, że przyjdzie nam iść do Witolda...~-
28  2,13|            Być może, powiada, że ci przyjdzie ją do Zgorzelic odprowadzić,
29  2,14|            drogę, by jeśli polec mi przyjdzie, lżej mi było pod waszą
30  2,14|          nic z mojej przewiązki nie przyjdzie. Kto sam szczęśliwy, ten
31  2,17|             zamków zdobywać.~- Hej, przyjdzie sam kniaź Witold, to będzie
32  2,17|            inaczej.~- Daj go Bóg.~- Przyjdzie. Słyszałem na mazowieckim
33  2,17|           na mazowieckim dworze, że przyjdzie, a może i król z nim razem
34  2,22|        wiedzieli bowiem, jak daleko przyjdzie im jechać borem. Piesi pachołkowie
35  2,22|         sobie, nie wiedząc, czy nie przyjdzie mu potykać się na ostre,
36  2,24|      trzymają! Ano, trudno! Da Bóg, przyjdzie znów nasza kolej! Ale teraz
37  2,32|       wielkim królem a mistrzem nie przyjdzie, ale przyjdzie do wymiany
38  2,32|         mistrzem nie przyjdzie, ale przyjdzie do wymiany jeńców - a w
39  2,32| rozpostarciu swej chciwości. Przeto przyjdzie czas, iże wyłamane im będą
40  2,32|       objawione świętej Brygidzie: "Przyjdzie czas, iże wyłamane będą
41  2,33|         choćby na dziesięć lat, nie przyjdzie tu nigdy do oblężenia, ale
42  2,34|       wielkiej wojny przyjść musi i przyjdzie, ale gdy przyjdzie, to niechże
43  2,34|           musi i przyjdzie, ale gdy przyjdzie, to niechże Bóg zmiłuje
44  2,34|          cóż?~- Ano, da Bóg, że jak przyjdzie wojna, wyżeniem ich het,
45  2,35|        zagraniczni, przewidując, że przyjdzie im się kiedyś spotkać z
46  2,39|            dba, gdy mu do bitwy iść przyjdzie. Zdrowie mu wróciło, czuł
47  2,42|             pewni byli, że Jagiełło przyjdzie w pomoc stryjecznemu bratu
48  2,44|           wie, do czego prowadzi, a przyjdzie czas na starego Wilka, toby
49  2,47|               na wypadek, jeśli się przyjdzie w szrankach potykać". Na
50  2,47|             byle mistrzem ostał, to przyjdzie wnet taka nawałnica, jakiej
51  2,48|         jednak wierzyli, że do niej przyjdzie -i poczęli się gotować.
52  2,48|             to nie będzie łatwa, że przyjdzie się mierzyć z najprzedniejszym
53  2,48|             pono wraz konie siodłać przyjdzie.~- Prze Bóg! Jakże to? Powiadajcie!~-
54  2,51|        żyłach na myśl, że za chwilę przyjdzie im się związać z Niemcami
55  2,51|           tam wojska! Jeno z Polaki przyjdzie się nieco wysilić, a reszta,
56  2,51|           że już uciekających tylko przyjdzie im ścigać i wycinać.~Ale
57  2,52|        żyłach na myśl, że za chwilę przyjdzie im się związać z Niemcami
58  2,52|           tam wojska! Jeno z Polaki przyjdzie się nieco wysilić, a reszta,
59  2,52|           że już uciekających tylko przyjdzie im ścigać i wycinać.~Ale