Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |      Jaśka z Oleśnicy do księcia Witolda, kiedy od króla przyjechał
 2  1,1 |       Widząc tedy król większą u Witolda niż u swych rodzonych obrotność
 3  1,1 |          łupem, a coś od księcia Witolda w nagrodę, i biedy nie ma,
 4  1,2 |     wojnie albo darem od hojnego Witolda otrzymany, a przeznaczon
 5  1,2 |         Melsztyna idź do księcia Witolda na Tatary. Jeśli wyprawę
 6  1,2 |            Jedźcie sobie sami do Witolda, boja nie pojadę.~-Ty knechcie!
 7  1,2 |       było was żal - nie chcę do Witolda.~- Coże będziesz robił?
 8  1,4 |     jesteśmy. Z Litwy od księcia Witolda jedziem. Bogdajeśmy byli
 9  1,5 |       szczerego srebra, którą od Witolda i żony jego Anny przywieźli
10  1,5 |    zamierzonej ogromnej wyprawie Witolda przeciw Tatarom, gdyż zarzucano
11  1,5 |      poprzednio był blisko osoby Witolda i mógł znać jego zamiary,
12  1,5 |         a dlatego już do kniazia Witolda pociągnął.~- Bo i nie dziwno -
13  1,6 |        konia i prosto do kniazia Witolda ruszaj. Przypomnisz mu się,
14  1,7 |       niewoli rycerze, i z darów Witolda zebrali zapasy dość znaczne.
15  1,10|         rzekł Maćko. - U kniazia Witolda bywał, w Krakowie na zamku
16  1,22|     Kiejstuta, rodzonej siostrze Witolda, a stryjecznej potężnego "
17  1,23|  piśniesz -to wspomnij na dzieci Witolda..."~- A później?~- Później
18  1,30| poselstwie od naszego księcia do Witolda chadzał, ale tu byłem jako
19  2,11|         jakby chcąc lepiej sobie Witolda przypomnieć.~- Całkiem to
20  2,11|      wojna, i dlatego do kniazia Witolda pociągnął. Powiadał, iż
21  2,11|       samego króla.~- Do kniazia Witolda! - zawołał, zrywając się.
22  2,11|          że przyjdzie nam iść do Witolda...~- Zbyszko miał nadzieję -
23  2,12|    sercem.~- Pojechał do kniazia Witolda, a wam kazał tu ostać -
24  2,14|         nie wróci, bo do kniazia Witolda pociągnął.~- Jak to nie
25  2,14|          jeśli od strony kniazia Witolda przyjedziesz. Zresztą Boże
26  2,15|      będących pod władzą kniazia Witolda, stanie w razie wojny po
27  2,15| litewskich kniaziów z listami od Witolda i od Żmujdzinów. Nowiny
28  2,15|     księżna jest rodzoną siostrą Witolda. Zawrzały też powszechnym
29  2,15|      Polski pociągnie do księcia Witolda, tym wojna rozgorzeje większa
30  2,15|          wreszcie samego księcia Witolda, którego sława szeroko wówczas
31  2,17|       którzy służąc poprzednio u Witolda, napatrzyli się do syta
32  2,17| wspominając swoje dawne służby u Witolda - bo wielki zaraz w młakach
33  2,17|         za przykładem Jagiełły i Witolda. Inni, nawet najprostsi
34  2,20|  zwłaszcza że przyobiecane przez Witolda posiłki nie przychodziły
35  2,29|   Zawziętość tam jest na "króla" Witolda i na tych, którzy pomagają
36  2,29|     okrutnie teraz chodzi, bo mu Witolda strach, a jeszcze bardziej
37  2,30|         zatracona! - że byle się Witolda pozbyli, będą mieli spokój.
38  2,30|         grozi... A co do kniazia Witolda, to woli go król od rodzonego
39  2,31|           iże nie będzie kniazia Witolda wspomagał - i nie będą wiedzieli,
40  2,31|        obrócić wszystkie siły na Witolda, z którym Zakon istotnie
41  2,31|        wykupię, a potem chyba do Witolda pójdę, ślubów przeciw Krzyżakom
42  2,32|     inaczej Zakon musi uderzyć w Witolda tam, gdzie go dosięgnąć
43  2,32|      wojny nie uczynił, wspomoże Witolda zbożem i pieniędzmi, a nie
44  2,34|     Wielka tu jest zawziętość na Witolda i Żmujdzinów, ale jeszcze
45  2,45|  nałuszczył" w bitwach pod wodzą Witolda i w pojedynkę, na udeptanej
46  2,47|   widywał tylko za dawnych lat u Witolda i Skirwoiłły, gdy miało
47  2,47|       zastał. Powiedzieli, że do Witolda w posły pojechał. Nie wiedziałem
48  2,48|  dostojnicy Zakonu, którzy znali Witolda, starali się go sobie zjednać
49  2,48|     każde życzenie i każde słowo Witolda dla Krzyżaków". I błagali
50  2,48|         przeto król wybrał także Witolda na rozjemcę.~I pożałował
51  2,49|   napełniło otuchą serce króla i Witolda, zamek to bowiem był potężny,
52  2,49|          których dzicy wojownicy Witolda i Tatarzy pod Saladynem
53  2,49|         jednak na każde wezwanie Witolda zrywała się do nowych bojów.
54  2,51|         duchowni.~Król posłał po Witolda, ale ów zajęty już szykowaniem
55  2,51|       majestat, panie, i księcia Witolda na bitwę śmiertelną i aby
56  2,52|         duchowni.~Król posłał po Witolda, ale ów zajęty już szykowaniem
57  2,52|       majestat, panie, i księcia Witolda na bitwę śmiertelną i aby