Tom, Rozdzial
1 1,1 | łacnie podkowy łamią. Raz przeto zbił książę z siodeł trzech
2 1,2 | szlachetniejszych wojowników - z tych przeto powodów nie znalazła w chęci
3 1,3 | wojnę lub inne nieszczęścia, przeto brat Hidulf po chwili milczenia
4 1,3 | ale ze tego nie uczynił, przeto go ziemia pożarła.~- A to
5 1,4 | posła, bo młody i głupi, przeto o uczynek łatwiej mu niż
6 1,5 | głową wisiał sąd i kara - przeto w całym kościele nie było
7 1,5 | panie, jeno przez głupstwo, przeto bądź mu miłościw i nie karz
8 1,5 | chrześcijaninem, ale i zakonnikiem? Przeto przebaczam mu z duszy serca
9 1,5 | bijesz, i czynił bez złości, przeto ci Zbawiciel nasz to policzy
10 1,7 | udało im się tego dokazać, przeto każdy składał mu jakowy
11 1,16| nad moim mieczem; wiedz przeto, że synody zezwalają duchownym
12 1,16| przecie i tamci są ślachtą, przeto go kupą nie napadną, jeno
13 1,23| Któż to wasz Pan? Wiedzcie przeto, że nie tylko do niczego
14 1,24| srogiej żałoby nas bronił, przeto pozwalamy ci pasem rycerskim
15 1,25| Pańskiego, przybierz mnie przeto jak najochędożniej, jakobym
16 1,25| widzieć serc tak czułych, przeto poprzysięga uroczyście,
17 1,28| mojego psubraty ją porwały, przeto i mnie pohańbiły, a tego
18 1,28| de Bergowa odeślą, aleja przeto pomsty nie poniecham, bo
19 1,30| na noc brał mróz okrutny, przeto Jurand i Zbyszko, którzy
20 1,30| Markwart czuwają nad panienką, przeto wy, panie, hamujcie swój
21 1,30| którą bracia dbać muszą, i przeto kładą ten jeszcze tylko
22 1,31| zgodę uzyskał. Ten ci ma tu przeto być po mojej śmierci panem
23 1,32| słynęli wprawdzie z mściwości, przeto nie wątpił, że wywrą nad
24 2,1 | Zakon jako pies zapieniony, przeto Bóg sprawił, że jako pies
25 2,2 | snadniej wam uwierzą. Mówcie przeto, coście widzieli, że Danveld,
26 2,2 | środków zakonnego życia. Przeto pytanie de Bergowa poruszyło
27 2,3 | porwali mu dziecko, każdy przeto w duszy myślał, że jest
28 2,8 | innych stronach kraju, a przeto i droga, zwłaszcza dla konnych,
29 2,9 | poratowanie: dobry sąsiad. Przeto tum przyjechał prosić was
30 2,11| umiał wybornie po polsku, przeto łatwo było się z nim rozmówić.
31 2,14| przejdzie, tam Niemiec ulgnie, przeto zima Niemcom przyjaciółka.
32 2,14| wyjazdu ze Zgorzelic, wpadła przeto w kłopot niemały, z którego
33 2,14| smutek.~- Jużci lepsza, przeto jej nie tracę. Tak... żywie
34 2,15| my ludzie, nie zwierzęta, przeto wołamy do Ojca Świętego,
35 2,16| ci jest, ale sługa panny, przeto dbam, aby jej hańba nie
36 2,17| swoje rumaki na zawołanie, przeto było ich w obozie kilkadziesiąt,
37 2,20| i szczęście mi milsza - przeto słuchaj, co ci pod przysięgą
38 2,21| będzie niewdzięcznikiem. Przeto gdy przyszło na cię nieszczęście,
39 2,21| jedną chorągwią służyłeś, przeto jesteś wolny i jedź, gdzie
40 2,22| powoli w tamtą stronę, a przeto i większe powybijał doły.
41 2,23| niewieścią krwią się babrać, przeto ją księciu Januszowi oddamy.
42 2,29| Maćka i pilno mi go wykupić, przeto jutro zaraz do dnia do Płocka
43 2,30| opiekę miał tutejszy biskup. Przeto rycerz Maćko pannę do Płocka
44 2,31| wielka swoboda, wracano przeto zwykle parami, a że nie
45 2,31| wygodzić jej choć w mniejszych, przeto mam jako najlepszą nadzieję.~-
46 2,32| księciem na Litwie stanowi - przeto się hamujcie, aby was nie
47 2,32| odzywały się ukryte pogróżki, przeto nie wiodło to do niczego.
48 2,32| rozpostarciu swej chciwości. Przeto przyjdzie czas, iże wyłamane
49 2,42| jeszcze w nim pogańska. Przeto okrutnie mu nie przystoi
50 2,48| nim do sławy i do boju, przeto ciężki mu był każdy dzień
51 2,48| pierwszy Bóg, a drugi Witold;~przeto jest święte każde życzenie
52 2,48| Malborgu dzieje i zamierza, przeto król wybrał także Witolda
53 2,49| rzemiosłem się zajmował, przeto gdy wojna wybuchła, zaraz
54 2,49| gorsza i chmyzowate konie, przeto, często bywa, że się pod
55 2,51| śmiercią walecznych poległ, przeto sławić będziem jego męstwo
56 2,52| śmiercią walecznych poległ, przeto sławić będziem jego męstwo
|