Tom, Rozdzial
1 1,1 | ale panny bardzo szanują i moc wielką im przyznają: że
2 1,3 | Poczuł w rękach, w nogach moc tak wielką, że w tej chwili
3 1,3 | przeciw tym na nic wszelka moc ludzka".~Tu Anna Danuta
4 1,4 | naród i Pan Jezus większą moc spuścił nam w kości. A co
5 1,4 | dwadzieścia lat przybyło:~- A cóż! Moc boska nad ludźmi!~- Jak
6 1,4 | niech jeno poczuje za sobą moc - nikt ci się więcej nie
7 1,5 | na Chromego, tedy byłaby moc pogańska skruszona. Ale
8 1,6 | z Jagiełłą podwoiła się moc państwa. Tak będzie i teraz.
9 1,6 | do niego, aby przedstawić moc obyczaju i przypomnieć,
10 1,15| będzie, bo już czuję w sobie moc. A choćby mnie ta trochę
11 1,15| ślubów rozwiązać,~bo takową moc mam.~- Hej! - rzekł Zbyszko -
12 1,15| duszy obiecał, to jakaż moc może go od tego rozwiązać?~
13 1,25| które, jak twierdziła, miało moc przywracania sił nawet konającym -
14 1,25| Spychowa, bo mi jej żadna moc ludzka nie odejmie...~Słowa
15 1,25| moja-bo jużci co ślub, to tego moc ludzka nie odrobi.~Że jednak
16 1,26| Danusia już jest jego i żadna moc ludzka nie zdoła mu jej
17 1,26| czuł, że przy nim większa moc. Nie spodziewał się jednak,
18 1,26| w takie święta diabelska moc truchleje i że diabły w
19 1,30| Wyszoniek dał nam ślub... Moc boska, prawo boskie...~A
20 1,32| Bogiem.~- Niech was boska moc prowadzi. Szczytno przed
21 2,1 | rzekł:~- Patrzcie, jako moc Zakonu zwycięża złość i
22 2,1 | gdyby się obrócił, żadna moc ludzka nie wyrwie ich śmierci.
23 2,3 | sprawiedliwość Bożą i w moc prawdy, pytam waszą książęcą
24 2,5 | ograniczył ruchy, zebrał całą moc duszy i ramienia na jeden
25 2,6 | Jurand nie wróci... Chybaby moc Boża!...~- Jadę z tym oto
26 2,7 | widzisz, palce mi podrętwiały, moc opuściła dłonie i sam już
27 2,9 | tatulo był żyw, a opat miał moc w sobie, było co innego.
28 2,9 | żadna, a nie dopieroż moja, moc go nie utrzyma. Ostatni
29 2,11| naród okrutnie żywięcy i moc w sobie też ma niepożytą.
30 2,11| jeszcze jaki Krzyżak, żadna moc ludzka nie zdołałaby go
31 2,11| Cuduście prosili? Macież tę moc? - zapytał z wielką ciekawością
32 2,17| się.~- A ty znasz-li całą moc polską? Widziałeś wszystkie
33 2,17| obdarowali, a oni, porósłszy w moc, pokąsali tę rękę, co ich
34 2,17| zdradą pobrali i ot ich moc! Ale choćby wszyscy królowie
35 2,17| sypie. Taka to i krzyżacka moc! Ale jam ci kazał gadać,
36 2,22| bo za łaską Pana Jezusową moc w kościach żywie! Ale ty
37 2,24| czarną magią parał, ale moc i sprawiedliwość boska od
38 2,24| rozpaczliwym przyciskiem Zbyszko.~- Moc boska! Każę ci tu konia
39 2,24| był człowiekiem twardym i moc nad sobą mającym.~"Dziękować
40 2,25| zdziwieniem Czech. - Takąż on ma moc? Świętym ci może już za
41 2,26| odpowiedział Czech - jeno ufam w moc Bożą. Wszelako, jeśli się
42 2,33| gniazda zbrojnych mnichów moc i potęga tak nadzwyczajna,
43 2,33| Zyndrama - ale tego błota moc ludzka nie pokruszy.~Zyndram
44 2,33| Kazimierzowi:~"Większać nasza moc i jeśli nie ustąpisz, do
45 2,34| młodzianka, chcąc przez moc tego uścisku pokazać mu,
46 2,34| Skirwoiłły zgromił za to, żeś moc krzyżacką sławił? W polu
47 2,34| ręka boska broni, co to za moc, co to za potęga! Swędzą
48 2,39| ojcami.~Wieźli natomiast moc pieniędzy i różnych bogactw,
49 2,42| śmierć!" I do tego on, znając moc królewską, nie dopuści.~-
50 2,43| twarzy zaś do dziewicy. Moc i życie kipiało w nim jak
51 2,45| na długie lata, ale żadna moc ludzka me mogła przytłumić
52 2,48| mają bystry, czując większą moc polską, przypierają Niemców
53 2,51| Kiryjelejzon!...~I wraz moc zstąpiła w ich kości, a
54 2,51| żadna wytrwałość, żadna moc ludzka nie mogła ich od
55 2,52| Kiryjelejzon!...~I wraz moc zstąpiła w ich kości, a
56 2,52| żadna wytrwałość, żadna moc ludzka nie mogła ich od
|