Tom, Rozdzial
1 1,3 | takowe terminy, w których z woli Bożej wolno mu jest opuszczać
2 1,5 | poklękali natychmiast, mimo woli oddając jej cześć jak świętej.
3 1,5 | obyczajów. Otrzymawszy wbrew woli króla paliusz na arcybiskupstwo
4 1,5 | kurczyć się, lecz to było mimo woli, gdyż pohamował swą popędliwość
5 1,5 | słowa, pobladł mocno i mimo woli spojrzał na króla, którego
6 1,5 | ramionami:~- Toż nie po dobrej woli. I tak ci głowę utną. Zbyszkowi
7 1,6 | ale pokładzin bez ojcowej woli Juranda ze Spychowa nie
8 1,7 | będzie się chciał sprzeciwić woli księżny, zwłaszcza jeśli
9 1,8 | To mówicie, że on się woli księżny nie sprzeciwi?~-
10 1,8 | i rzekł:~- Jakże to? To woli boskiej chcecie się przeciwić?
11 1,9 | jakoże mi ją przeciw ojcowej woli brać? Na to księżna jakby
12 1,10| Może. Z nim byle po dobrej woli, to jeszcze ze swego dołoży.
13 1,14| lesie, czy w domu, mimo woli mówił sobie: "Hej! to ci
14 1,17| Niech się ta stanie wedle woli Pana Jezusowej... Ale mnie
15 1,19| Będziesz mi zaś przeciw mojej woli służył czy co? Ruszaj, bo
16 1,19| prawie dokuczać. Wówczas mimo woli pomyślał, że Jagienka to
17 1,19| zwłaszcza że dzieckiem będąc, woli swej jeszcze mieć nie mogła.
18 1,19| rzekł Zbyszko.~I mimo woli pochylił się w siodle i
19 1,19| słysząc to, wytężył całą siłę woli, by nie pochwycić Mazura
20 1,19| nie Jurand, jeno przeciw woli Jurandowej nie mogła. Chciała
21 1,25| będzie jego winy. Przeciw woli boskiej nikt nie poradzi...
22 1,25| się stanie wedle waszej woli.~Na te słowa radość opanowała
23 1,30| wypoczynek ludziom i koniom. Mimo woli uczynił to i teraz. Po chwili
24 1,30| podarował, bo bez takowej Jego woli nic byśmy nie wskórali.~-
25 1,30| Każdy grzech jest przeciw woli Bożej.~- Grzech jest, ale
26 1,32| śniegiem.~Ów, jakby mimo woli, ruszył przed siebie koniem,
27 2,5 | Nadstawiając puklerz, mrużył mimo woli oczy z poczuciem trwogi
28 2,5 | podnosząc nieco, jakby mimo woli, zakrwawione ostrze.~Zmęczenie
29 2,7 | postępków, że i teraz mimo woli myślał, iż mógłby zrzucić
30 2,8 | utwierdzisz bez młota, tako i woli ludzkiej bez boskiej.~-
31 2,9 | chłopak - że się rozmyśliła i woli zostać w doma.~- Bójcieże
32 2,10| wszystkie doskonałości i mimo woli myślał, że gdyby diabeł
33 2,11| całą siłą swej niezłomnej woli. Prawda, że sporzej by było
34 2,14| stąd na wojnę z własnej woli dwóch dobrych pachołków,
35 2,15| Niejeden więc z Mazurów mimo woli macał korda przy boku i
36 2,17| rzekł:~- Napatrzyłeś się do woli, a teraz czas wrócić pod
37 2,20| krzyknął, chwytając mimo woli za rękojeść mi-zerykordii.~
38 2,23| żal, ale skoro nie było woli boskiej, to i trudno! Jeno
39 2,25| oczy jego zwróciły się mimo woli na Juranda, którego oblicze
40 2,26| Myślała też, że choćby z woli Bożej nie było ono całkiem
41 2,26| się i stanie wedle waszej woli - odrzekł Czech. I wydał
42 2,30| co do kniazia Witolda, to woli go król od rodzonego Skirgiełła,
43 2,31| wody i wina. Służąc, mimo woli spoglądał kiedy niekiedy
44 2,31| obok niej i - również mimo woli musiał podziwiać jej urodę.
45 2,32| drapieżnego głodu, ale mimo woli, siłą nabytego pędu sam
46 2,33| pamięć nasunęły się mimo woli dumne słowa, którymi niegdyś
47 2,40| zaradna, bo Cztanowi niejeden woli z drogi ustąpić, a ona go
48 2,43| na wezwanie, i z własnej woli - gdyż pokochała Zbyszka
49 2,44| głowy, hamując się całą siłą woli, aby nie porwać jej wpół
50 2,45| niezmiernego dorobku i że z woli Bożej taki ma być właśnie
51 2,49| rozkazów, a nawet wbrew woli rady wojennej, napełniło
52 2,51| rycerzy zwracały się mimo woli na tę złowrogą, milczącą
53 2,51| Niejeden też wstrzymywał mimo woli koma, spoglądał przed się
54 2,52| rycerzy zwracały się mimo woli na tę złowrogą, milczącą
55 2,52| Niejeden też wstrzymywał mimo woli koma, spoglądał przed się
|