Tom, Rozdzial
1 1,4 | miasta na czele pachołków, czasem w zbrojach, czasem w letnich
2 1,4 | pachołków, czasem w zbrojach, czasem w letnich szatach i słomianych
3 1,5 | której obrazy będą zdobiły z czasem ołtarze kościelne. Szczególniej
4 1,5 | powtórzył:~- Bóg wam zapłać.~Czasem jednak, mimo wszystkich
5 1,6 | górę swoją białą panienkę, czasem całował jej w uniesieniu
6 1,7 | wzbogaciwszy się łupami, z czasem powrócić, wykupić ziemię,
7 1,7 | to i wielkim mistrzem z czasem zostanie.~- Jeśli walki
8 1,9 | bywa. Bóg wszelako da, że z czasem wszystko to wyjdzie na jaw.~-
9 1,10| osadził... Ale że sam jeno czasem dojeżdża, więc w spiżami
10 1,11| wiedział, czego trzeba - bo to czasem głupi jaki sługa przyjedzie
11 1,11| kraj dawno krześcijański, czasem się coś po bajorach śmieje,
12 1,12| i po opadłych liściach; czasem śmignęła po buczku chybka
13 1,12| chruścianych ścianach, rozpłukały z czasem dżdże - miejsce jednakże
14 1,13| Albo to im nie wolno? Z czasem to i grodek w Bogdańcu zbuduję,
15 1,19| Opat jako opat! - huknie czasem i na panienkę, ale potem
16 1,19| Rzymu odwożę, aby się z czasem na nową wyprawę krzyżową
17 1,19| myślami nad tym pytaniem. Czasem wydawało mu się to niepodobieństwem,
18 1,19| prawdzie przekomarzali się czasem dziewusze! Powie jej kto: "
19 1,20| Lotaryńczyka i w końcu rzekł:~- Czasem bywa, że ich w opętanym
20 1,20| ścianie domostwa ukazywała się czasem służba w barwie książęcej -
21 1,20| działo się z nim to, co czasem działo się przy Jagience:
22 1,21| bywali na Litwie, gdzie czasem zdarzało się, że żubry,
23 1,24| boleści śmieje. Aże mi samej czasem śluzy z oczu pociekną! Sprawiedliwie
24 1,26| bywało, przyszło im się czasem rozłączyć, to jeden bez
25 1,26| jakby odległe rżenie koni, a czasem jakby pełne trwogi ludzkie
26 2,3 | zaszło. Przed niedawnym czasem, właśnie gdy Mikołaj z Długolasu
27 2,3 | Krzyżak - i przed niedawnym czasem miałem zaszczyt pochylić
28 2,5 | śmiertelna. Słychać było tylko czasem dźwiękliwe, a czasem głuche
29 2,5 | tylko czasem dźwiękliwe, a czasem głuche uderzenie ostrzy
30 2,5 | żelaznej przyłbicy hełmu, a czasem podnosząc nieco, jakby mimo
31 2,9 | jeszcze nadziei, że gdy czasem Zbyszko wróci wdowcem, wówczas
32 2,10| harce na dachu gospody, a czasem pukało coś i we drzwi. Jagienka
33 2,10| mówił Smolarz, że okrutnie czasem "burzy" w boru, ale prostactwu
34 2,10| wesoły jak wróbel na dachu. Czasem dziwne myśli przychodziły
35 2,11| że kolana k'sobie miewali czasem i chłopaki, więc nie mogło
36 2,19| wreszcie garść krzyżacka. Czasem tylko w gąszczach zabrzmiał
37 2,19| mieczami jego ludzi, a tym czasem berdysze poczęły kruszyć
38 2,21| grzeszyli, więc i Sanderusowi czasem zdarzy się zgrzeszyć, ale
39 2,21| śpiewanie żałosne tom słyszał, a czasem jakoby ptak kwilił...~-
40 2,21| niedowiarstwo.~- Choćbyś i prawdę czasem niechcący rzekł, będziesz
41 2,23| śpi? - zapytał Maćko.~- Czasem kwili trochę, ale nie wiem,
42 2,24| komturem służym.~- A z porą i z czasem weźmiecie po nim i urząd!
43 2,25| stada łosiów lub jeleni. Czasem spostrzegali też dymy zwiastujące
44 2,28| rozjaśnioną i szczęśliwą, a czasem poruszał ustami, jak gdyby
45 2,29| niewiasty tamtejsze anielskiej czasem bywają urody.~- Mówiliście,
46 2,37| chadzał do podziemia, a czasem też z kuszą do boru, z której
47 2,39| innego mówił przed niedawnym czasem Zbyszkowi - mówił to jednak
48 2,41| częściej ona do Bogdańca. Czasem jednak, gdy w okolicy zdarzały
49 2,42| Witold... Bo wżdy tak sobie czasem myślę: a nuże on ode mnie
50 2,43| czystym i bezcielesnym, że gdy czasem wspomniał sobie, jak w leśnym
51 2,46| i podziwem. Przyjeżdżał czasem do niego stary Wilk, aby
52 2,46| wypowiedział:~- Wiecie! Aże mi czasem cudnie. Bo przecie wiadomo,
53 2,49| jak Witoldowe, bo u niego czasem i kilka tysięcy ludzi pod
54 2,51| jakby zwykłą odbywał robotę; czasem równo poruszał tarczą, odbijał
55 2,52| jakby zwykłą odbywał robotę; czasem równo poruszał tarczą, odbijał
|