Tom, Rozdzial
1 1,2 | których rozszedł się po całej izbie mocny a smakowity
2 1,2 | ochotą, tak że po chwili w całej izbie słychać było tylko
3 1,3 | rodzinnych, nienawidziła ich z całej duszy. Toteż, gdy opat zapytał
4 1,5 | że zapach rozszedł się po całej izbie. Jednocześnie trefniś
5 1,5 | jej choćby jednym słowem o całej sprawie. "Nigdy ona o śmiertelnych
6 1,5 | więc ci nawet, którzy z całej duszy sprzyjali Zbyszkowi,
7 1,5 | Zbyszkowi lecieć do nich z całej duszy i serca, a gdy się
8 1,5 | poczuł jednak, że ją kocha z całej duszy i że na jej widok
9 1,6 | przepomniawszy o własnym losie, z całej duszy jął opłakiwać śmierć
10 1,6 | jednocześnie poczęła wołać z całej siły rozpłakanym dziecinnym
11 1,7 | też żal było tej zbroi z całej duszy.~- Jeśli wam Bóg wróci
12 1,15| niemniej jednak dużo w całej sprawie zależało od życzliwości
13 1,16| w stół, aż zagrzmiało w całej gospodzie.~A oni podnieśli
14 1,17| on życzył sobie także z całej duszy Jagienki dla Zbyszka;
15 1,19| Danusi, którą miłował z całej duszy, jednakże bywało mu
16 1,20| się tak głośne, że pomimo całej pobłażliwości, z jaką patrzano
17 1,21| się w szalonym pościgu po całej polanie. Jeden z turów,
18 1,23| braci Gotfryda i Rotgiera. Z całej wyprawy wyniósł uczucie
19 1,23| bliskim przyjacielem. Toteż z całej duszy przyłączył się do
20 1,25| chorobę, i modlił się z całej duszy, aby rychło mógł powstać
21 1,25| nim tej jasności, która po całej izbie rozchodzi się od Danusi,
22 1,25| szyję i poczęła ściskać z całej siły.~Lecz księżna rzekła:~-
23 1,26| Zbyszka też pokochał i z całej duszy pragnął obojgu do
24 2,1 | Wiodą dziewkę!" - i naraz w całej sali uczyniło się milczenie.
25 2,1 | wstążką na czole.~I nagle w całej sali rozległ się na kształt
26 2,2 | żyje, nie zwalić na niego całej winy...~- I przyznać się
27 2,3 | nakazał pościg opryszków na całej granicy swego księstwa,
28 2,5 | uderzeniach, gdy pomimo całej umiejętności cofania tarczy
29 2,7 | stary Zygfryd, który przy całej swej gotowości do wszelkich
30 2,7 | się wprawdzie wówczas w całej pełni, ale obciąży imię
31 2,8 | jednakże wielbił ją i kochał z całej duszy. Postanowił jednak
32 2,11| ktokolwiek odczuwał i z całej duszy nad nią ubolewał.~-
33 2,14| o co szemrano nawet na całej Litwie, że na własną krew
34 2,16| podsycając płomień wojny w całej kramie. Tam to znalazł wiemy
35 2,17| chwilę, po czym rzucił z całej mocy wiórem w ogień, aż
36 2,22| rzekł Macko, cisnąc z całej siły ramię Zbyszka, aby
37 2,23| ramieniu i przycisnął z całej mocy, aby mu przytomność
38 2,30| Zbyszko również rad mu był z całej duszy, czując, iż to jest
39 2,31| jeno o łowach, w których z całej duszy się kochał i dla których
40 2,32| to swoją uwagę i pomimo całej przebiegłości Jana von Felde,
41 2,32| Zbyszko dziękował mu też z całej duszy, gdyż teraz był już
42 2,38| rzekł Maćko, któremu, pomimo całej miłości do Jagienki, nie
43 2,47| ale już na siodło we zbroi całej nie skoczę.~- Ale i Kuno
44 2,48| doświadczonego wojownika nie było w całej okolicy.~Jagienka też widocznie
45 2,48| powtarzać, tuląc się do niego z całej siły:~-Jeno mi ty wróć,
46 2,50| chorągwiach krzyż nosili, i z całej duszy pragnął pokoju. Próżno
47 2,51| rozciągnąć się i rozpalić na całej linii, więc polskie chorągwie
48 2,51| powtarzać jeziorom i łęgom, i całej ziemi jak długa i szeroka:~
49 2,51| zaszło coś takiego, co losy całej bitwy mogło w jednej chwili
50 2,51| Okropna bitwa zawrzała na całej linii, ziemia spłynęła potokami
51 2,52| rozciągnąć się i rozpalić na całej linii, więc polskie chorągwie
52 2,52| powtarzać jeziorom i łęgom, i całej ziemi jak długa i szeroka:~
53 2,52| zaszło coś takiego, co losy całej bitwy mogło w jednej chwili
54 2,52| Okropna bitwa zawrzała na całej linii, ziemia spłynęła potokami
|