Tom, Rozdzial
1 1,1 | takiż baldachim nad nią uczynić. Zabawy będą i gonitwy w
2 1,4 | tak ciężkiej przygodzie uczynić z wami znajomość.~- Czemu
3 1,4 | mógłbym to tylko w takim razie uczynić, gdyby ów komtur obiecał,
4 1,4 | bom stary - ale tego on uczynić nie może, choćby miał sczeznąć.~
5 1,5 | powrót na państwo, ale aby to uczynić, trzeba się było wpierw
6 1,5 | mogą nawet Krzyżacy inaczej uczynić, choćby dla wstydu - żeby
7 1,5 | jakoś okazać, coś dla niej uczynić, gdzieś lecieć, kogoś popłatać,
8 1,5 | a dlatego nie chciał nic uczynić...~- On się zawziął za to,
9 1,6 | przeznaczono im jest coś dobrego uczynić, w pierwszych zaś leciech,
10 1,8 | chciała i nie mogła jej uczynić żadna - wszystkie grabieże,
11 1,8 | rycerze zmawiali się, aby uczynić wspólną na Spychów wyprawę,
12 1,9 | księżno, tak samo myślałem uczynić, ale z pozwoleństwem będzie
13 1,14| Lecz ona nie chciała tego uczynić z powodu gęstwiny, przez
14 1,18| i na nim.~Chciał jednak uczynić wszystko, co było w jego
15 1,18| Nie dałaby ja mu krzywdy uczynić nikomu. Na to Maćko, choć
16 1,19| pomyślał, że byłby z nią mógł uczynić, co chciał, i jak ją też
17 1,20| piersiach.~Nie śmiał jednak tego uczynić; natomiast gdy pierwszy
18 1,22| uzyskamy, on sam potrafi ją uczynić, choćby za owym zbójem całe
19 1,22| mogąc czy nie chcąc tego uczynić, odrzekł:~- Chciał, byśmy,
20 1,22| śmierć i życie. Mógł to uczynić chyba człowiek obcy, pochodzący
21 1,25| brat zakonny chce coś złego uczynić, niech Bogu sąd ostawi,
22 1,25| innemu dać albo mniszką uczynić... Jeśli zaś śluby jakowe
23 1,25| Ducha!... jakże ja to mogę uczynić! Toć przecie adwent!~- Dla
24 1,25| uradzać", jak rzecz należy uczynić. Więc postanowili zachować
25 1,26| rozważał, co wówczas ma uczynić, gdzie jechać i jak Juranda
26 1,26| nie mógłby jeszcze tego uczynić w zbroi, jednakże nabrał
27 1,30| się pątnik. - Nie chcą oni uczynić wam krzywdy, i starosta
28 2,3 | pieczęci Juranda. Któż mógł to uczynić?~- Zły duch.~I znów nikt
29 2,5 | nie był w możności tego uczynić. Wymógł tylko, by Rotgier
30 2,5 | wówczas, gdy inaczej nie mógł uczynić, poznał, że zuchwałe a niebaczne
31 2,8 | pieczęci pana ze Spychowa uczynić, ni zacnego pocztu przysłać.~-
32 2,9 | Długo myślałam, co mi trzeba uczynić, a teraz chcę się i was
33 2,9 | wzięli i krzywdy nie dali uczynić.~Usłyszawszy tę prośbę,
34 2,9 | dajcie mi nikomu krzywdy uczynić, a zwłaszcza od najścia
35 2,9 | nieprzyjaciół stróżów własnego dobra uczynić to nie byle cap potrafi.~
36 2,10| czyby nie było grzechem uczynić sobie złego ducha przyjacielem,
37 2,11| zaprzeć i niepłodną ją potem uczynić mogła. Przybywszy do domu,
38 2,11| nawet, że Maćko chciał to uczynić, ale rozważywszy wszystko,
39 2,12| zapytać, nie mogąc zaś tego uczynić, cierpiał w duszy, co wnet
40 2,14| wielką wyprawę na Żmujdź uczynić, jeno z tym długo muszą
41 2,16| zapytał:~- Chcecie wyprawę uczynić albo co?~- Zamki Niemcom
42 2,18| znaczniejszego pochwycić i zamianę uczynić. Jedna mi ta droga ostała...
43 2,21| Danuśkę zabił.~- I chciał to uczynić - odparł Sanderus - ale
44 2,24| wyruszyć, ale nie mogli tego uczynić, gdyż Danuśka usnęła nade
45 2,25| kolana, aby Bogu dzięki uczynić. Przez ten czas uspokoiła
46 2,25| dajcie znak, co mam z nim uczynić i jako go pokarać?~Na te
47 2,27| słabości nie mogła tego uczynić; on natomiast objął ją ramionami,
48 2,29| Płocka jechać.~- Tak i chciał uczynić, ale go w drodze nad granicą
49 2,30| pokłonić i znajomość z wami uczynić, bo nikt więcej nad niego
50 2,38| ważne narady nad tym, co uczynić ze Spychowem. Maćko radził
51 2,44| przyklęknąć, lecz nim zdołali to uczynić, chwycił~ich stary w kościste
52 2,48| się nieprzyjaciela, jeno uczynić to rzetelnie do "cna" albo
53 2,48| zachodnimi rycerzami, tego uczynić nie mogło. Natomiast ćwiczenie
|