Tom, Rozdzial
1 1,4 | postanowił mu przyjść w pomoc. I on szukając za młodych
2 1,5 | litewskiego rządcy, wzywając go o pomoc. Jego to właśnie zamierzył
3 1,5 | Zakon daje podobno jakowąś pomoc Witoldowi. Nie mogą nawet
4 1,6 | zachodnich, naówczas przyjdą im w pomoc tysiące bojowników z Niemiec,
5 1,6 | dychać... Bóg zesłał mi pomoc - inaczej byś mnie tu nie
6 1,7 | chrześcijańscy przyjdą nam w pomoc.~Na to Zyndram z Maszkowic,
7 1,8 | Lecz Danusia przyszła mu w pomoc. Bardzo jej miły był Zbyszko
8 1,11| takich razach, przyjdą mu w pomoc sąsiedzi -i rzeczywiście
9 1,12| skąd mu niespodziewana pomoc nadeszła, natomiast chwycił
10 1,12| do tego boru, żeby mu dać pomoc, że bez jej wideł mogłoby
11 1,16| szczęście przyszły mu w pomoc kołatki, które ozwały się
12 1,19| chwila, gdy Jagienka dała mu pomoc w lesie, gdy się z niedźwiedziem
13 1,19| Ktokolwiek jesteś, panie, daj pomoc człowiekowi i bliźniemu
14 1,19| aby czekać na zmiłowanie i pomoc dobrych ludzi.~To rzekłszy
15 1,19| przyszło mu na myśl udać się o pomoc do przekupnia odpustów.~-
16 1,19| którzy panom pruskim w pomoc przychodzą. Ci patrzą jeno,
17 1,26| Ludzie książęcy, wysłani w pomoc podróżnym.~- Niech będzie
18 1,27| mieszkań ludzkich i sprowadzić pomoc, a gdy koń mu padł, wówczas
19 1,27| znaleźć dla niego jakowąś pomoc. W takim razie mogła znajdować
20 1,32| wszystkich, nimby nadbiegła pomoc. Znali go przecie.~- I choćby
21 2,1 | jakieś nadludzkie siły w pomoc przychodzą.~Lecz stary Zygfryd,
22 2,3 | i zarazem zapewnić sobie pomoc książąt i rycerstwa nie
23 2,3 | istotnie Jurand nie wezwał w pomoc sił nieczystych - i zapadło
24 2,8 | przedtem, więcem z parobkami w pomoc skoczył, i Bóg dał, żeśmy
25 2,9 | raz, kiedyście to nam w pomoc przyszli, już on się rwał
26 2,9 | Anulkę, że we dwie raźniej, i pomoc jest, i sługa. Jej też nikt
27 2,11| podając wbrew przysięgom pomoc buntownikom.~Nastała chwila
28 2,14| pomagał i wojska im swoje w pomoc wysyłał, o co szemrano nawet
29 2,14| niemieckiego śmieje i żmujdzinom pomoc po cichu posyła.~- Rozumiem -
30 2,14| zaś kniaź Witold pójdzie w pomoc Żmujdzinom - i pójdzie z
31 2,15| krainy, gdyby zaś król w pomoc Witoldowi przybieżał, tedy
32 2,15| dworzan postanowiło iść im w pomoc, rozumiejąc, że księcia
33 2,16| opowiedzieć i pozwoleństwo a pomoc jego sobie zjednać.~- Są
34 2,17| królowie świata szli im w pomoc - nadejdzie dzień sądu i
35 2,18| mogliby z zamku knechtów w pomoc pchnąć, a tak - nie tylko
36 2,20| która ciągnęła zamkowi w pomoc. Sam przesiadł się na innego
37 2,20| wszelki wypadek podać mu pomoc skuteczną.~Lecz po długim
38 2,22| każdej chwili gotów był nieść pomoc młodemu panu.~Ów zaś skinął
39 2,24| włodyki znajdziecie gościnę i pomoc, i starunek. Obcym ci tego
40 2,33| się ze wszystkich stron na pomoc. Gniazdo też roiło się wiecznie
41 2,33| świat cały śpieszy mu na pomoc i póki gromy papieskie nie
42 2,34| że król Polaków poganom w pomoc posyła. Bo że Żmujdzini,
43 2,42| że Jagiełło przyjdzie w pomoc stryjecznemu bratu i że
44 2,42| przyczyny i Witoldowi w pomoc nie rusza, chociaż go ręce
45 2,48| durni we własną siłę i pomoc, którą im wszystkie najdalsze
46 2,51| z Kobylan skoczyli mu na pomoc, poczęli ich we trzech łuskać
47 2,51| Jaśka z Tarnowa przyszła w pomoc, siły zrównały się mniej
48 2,51| radośnie, widząc przybywającą pomoc, i z nowym zapałem poczęli
49 2,51| przywodził.~- Król w obierzy. Na pomoc! - zawołał Zbigniew. Lecz
50 2,52| z Kobylan skoczyli mu na pomoc, poczęli ich we trzech łuskać
51 2,52| Jaśka z Tarnowa przyszła w pomoc, siły zrównały się mniej
52 2,52| radośnie, widząc przybywającą pomoc, i z nowym zapałem poczęli
53 2,52| przywodził.~- Król w obierzy. Na pomoc! - zawołał Zbigniew. Lecz
|