Tom, Rozdzial
1 1,2 | klęczącego Zbyszka i nie mogła się powstrzymać od przebierania
2 1,4 | Ja też uczynię, co będę mogła, ale ona mu rodzona, a ja
3 1,5 | i karze, jaka nań spaść mogła, dotychczas bowiem wydawało
4 1,5 | wypłynęły jej łzy obfite -i nie mogła dłużej śpiewać. A Zbyszko
5 1,6 | wierzyli jednak, aby się mogła stać rzecz tak straszna,
6 1,6 | ludzkiej, która od cudu tylko mogła spodziewać się poratowania.~
7 1,7 | Podole.~Lecz klęska Litwinów mogła być groźną i dla całego
8 1,8 | sprawiedliwości, a nie chciała i nie mogła jej uczynić żadna - wszystkie
9 1,9 | ale ona niewiele także mogła mu powiedzieć.~- Jużci jest
10 1,9 | uschła i topora zdzierżyć nie mogła!~- Ano, widzisz.~- Ba! Ale
11 1,10| jak toporzysko. Pod koniem mogła przejść, głową o brzuch
12 1,13| się i Jagience, która nie mogła oprzeć się podziwieniu dla
13 1,19| woli swej jeszcze mieć nie mogła. Burzył się natomiast w
14 1,19| przeciw woli Jurandowej nie mogła. Chciała ją oddać jednemu
15 1,20| Danusia trzymała głowę, jak mogła najniżej, nad miską, bo
16 1,25| jakiś czas słowa prawie nie mogła przemówić. Miała ona nadzieję,
17 1,25| jeno wasza miłość pląsać mogła, to choćby i wesele wyprawić!~-
18 1,25| puścić spod powiek, ale nie mogła - i w końcu rozpłakała się
19 1,27| jakowąś pomoc. W takim razie mogła znajdować się gdzie pod
20 2,1 | nawet dla Danusi ofiara jego mogła się na coś przydać, więc
21 2,3 | jako w czasie zimowym, nie mogła położyć ręka ludzka.~Znów
22 2,8 | przynosiła to, czego nie mogła przynieść Jagienka, bo i
23 2,9 | wierzył w to, by Danusia mogła wyjść żywa z rąk krzyżackich,
24 2,10| nie znajdując nic, czym by mogła oczy przysłonić, przysłaniała
25 2,10| cicho, że Anula zaledwie mogła ułowić uchem jej słowa.~ ~
26 2,11| Czech był tak blisko, iż mogła strzemieniem trącić o jego
27 2,11| niepłodną ją potem uczynić mogła. Przybywszy do domu, zastał
28 2,13| żalu i gniewu słowa nie mogła przemówić, patrzała tylko
29 2,16| odpowiedział giermek. - Mogła siedzieć w Zgorzelicach
30 2,19| pierwszego uderzenia nie mogła. Otoczyło przy tym ją samą
31 2,21| dościgli?~- Pogoń była, ale nie mogła nic poradzić, bo jak dotarła
32 2,21| opustoszałym kraju przydać się mogła, i pożegnał życzeniem, aby
33 2,23| świetlicy i gdy przy jego blasku mogła dobrze rozeznać rysy Zbyszka.
34 2,24| z dalekiej komturii, nie mogła nadążyć jeździe. Arnold
35 2,26| na Zgorzelice, tego nie mogła przed sobą zaprzeć! Nie!
36 2,27| nakazał ostatni postój, aby mogła spokojnie oddychać. Byli
37 2,27| dla zbytniej słabości nie mogła tego uczynić; on natomiast
38 2,27| jeszcze ustami, ale nie mogła już nawet szeptać. Zbyszko
39 2,27| ją błagać, jakby prośba mogła coś wskórać:~- Danuśka!
40 2,30| księdza Kaleba - ona jedna mogła go wyrozumieć.~Więc młody
41 2,30| Jagienka z odległych Zgorzelic mogła przyjechać aż do Spychowa,
42 2,30| Zgorzelice najeżdżali, przy czym mogła się stać i młodszym dzieciom
43 2,31| dotychczas dać rady.~- I tak, com mogła, tom wskórała, bacząc, aby
44 2,33| inna w całym świecie nie mogła się nawet w przybliżeniu
45 2,40| których długa jego nieobecność mogła być przyczyną.~Jakoż i nie
46 2,41| rzecz wcale możliwa, aby mogła kiedy niespodzianie zastać
47 2,42| zwykła szlachecka głowa nie mogła wyrozumieć. On zaś przyjmował
48 2,43| pancerz, ale i zwykła szata mogła całkowicie pokryć. Znużenie
49 2,43| się ostrożna i milcząca. Mogła ją tylko zdradzić troskliwość,
50 2,43| wtedy, kiedy ci tanio mogła przyjść, toś i patrzeć na
51 2,45| ale żadna moc ludzka me mogła przytłumić ich całkowicie
52 2,51| wytrwałość, żadna moc ludzka nie mogła ich od zguby i klęski uchronić.
53 2,52| wytrwałość, żadna moc ludzka nie mogła ich od zguby i klęski uchronić.
|