Tom, Rozdzial
1 1,1 | i w szrankach siłę swą rycerską okazywał. A mocami są z
2 1,2 | księżnie, i Danusi swoją rycerską siłę i wstrzemięźliwość
3 1,2 | to tam i śluby.~- A moja rycerska cześć? jakże?~- A jak było
4 1,3 | służce, obiecał i na moją rycerską cześć poprzysiągł.~Co zasię
5 1,4 | To niech zaprzysięże na rycerską cześć, że stawi się na wszelki
6 1,5 | chybaby tego koniecznie rycerska cześć wymagała...~Odgłos
7 1,5 | Tęczyna.~- Nie, bo na cześć rycerską poprzysiągł, że się stawi.~-
8 1,6 | poprzysiągłszy na cześć rycerską, miał słowa nie dotrzymać,
9 1,13| się. Zbyszko też wie, co rycerska cześć".~- Bo pewno. Przecie
10 1,13| pozdzierać, gdyż poprzysiągł na rycerską cześć; Lichtensteina też
11 1,17| mu jest: dusza w nim nie rycerska i nie ślachecka, jeno zajęcza.
12 1,19| rzekł:~- Rozumiecie, co rycerska cześć. Z wami nie będę się
13 1,20| poprzysiągł bez trudności na swą rycerską cześć, iż będzie czekał
14 1,21| długiego gwoździa podobny, z rycerską kopią, z której podrwiwali
15 1,23| chodzi im nie tylko o walkę rycerską, ale i o grabież, uderzył
16 1,23| odrzekł Hugo.~- Gdzie wasza rycerska cześć? Nie przez haniebne
17 1,23| mego patrona, i na moją rycerską cześć ostrzegę księcia mazowieckiego
18 1,30| przysiędze na miecz i na rycerską cześć nie ośmielilibyśmy
19 1,32| wprawdzie w polu, nie odwagą i rycerską siłą, niemniej jednak czuł
20 2,1 | i sami. Jedna jest cześć rycerska, którą każdy, kto opasan,
21 2,3 | rzekłszy, rzucił przed nich rycerską rękawicę, która upadła na
22 2,3 | Lorche i rzekł:~- Na moją rycerską cześć poświadczam prawdę
23 2,6 | ma zuchwałą, ale na cześć rycerską czułą.~- Tak jest - odpowiedział
24 2,9 | należy ludziom znającym rycerską cześć, ale mi rychło w drogę
25 2,9 | Przyrzekamy! - zawołali obaj.~- Na rycerską cześć?~- Na rycerską cześć.~-
26 2,9 | Na rycerską cześć?~- Na rycerską cześć.~- I na klejnot?~-
27 2,9 | Przysięgamy! przysięgamy!~- Na rycerską cześć i na klejnot?~- Na
28 2,9 | cześć i na klejnot?~- Na rycerską cześć i na klejnot!~- I
29 2,9 | psubrat, wszelako gdy na rycerską cześć i klejnot przysięże,
30 2,9 | wiedzą, ale Jaśko obiecał na rycerską cześć, że powie dopiero
31 2,10| naturę uczciwą, a zarazem rycerską, nie tylko więc nie wzbił
32 2,11| tak jak jakaś opowieść rycerska lub jedna z takich pieśni,
33 2,11| utrapienia, a ów, że to o cześć rycerską jest dbający, okrutnym gniewem
34 2,20| ręki rycerzom, którzy cześć rycerską pohańbili, z Saracenami
35 2,20| mnie też i wiesz, że cześć rycerska nad życie i szczęście mi
36 2,23| miasta, zamki, a ty co masz? Rycerską cześć. Kto im nie przygani,
37 2,23| Maćko - gdybyś na cześć rycerską poprzysiągł, że się za jeńca
38 2,23| mi do tego, że na cześć rycerską mógłbym tylko rycerzom przysięgać.~-
39 2,23| i rzekł:~- Nie tylko na rycerską cześć, lecz na krzyż Chrystusów
40 2,29| ozwała się w Zbyszku bojowa rycerska dusza i począł wypytywać
41 2,30| gwiazd jak srebrna tarcza rycerska. Koronowani goście jeszcze
42 2,31| niego stateczność i taka rycerska wiara?~Pan de Lorche wysłuchał
43 2,32| jednak mniemał, że cześć rycerska nakazuje mu zapłacić tę
44 2,37| zwolniła, ale nie jej. Na rycerską cześć ja Bogu przysięgał!
45 2,37| przysięgał! Jakoże chcecie? Na rycerską cześć!~Każde słowo o rycerskiej
46 2,39| polec, ale znając sprawność rycerską młodzianka, nie tracił jednak
47 2,40| rycerz poprzysiąc Jaśkowi na rycerską cześć i na głowę świętego
48 2,45| połączeniu z mężnym sercem i rycerską pożądliwością przygód. Niejeden
49 2,51| chcąc popisać się odwagą rycerską, schylił głowę, wyciągnął
50 2,51| Bogu i zaprzysiągłem na rycerską cześć, iż cię odnajdę i
51 2,52| chcąc popisać się odwagą rycerską, schylił głowę, wyciągnął
52 2,52| Bogu i zaprzysiągłem na rycerską cześć, iż cię odnajdę i
|