Tom, Rozdzial
1 1,1 | naszych mnie zwalił, i pod Zbyszkiem koń przy natarciu na zadzie
2 1,2 | ojciec za synem ujął, a ja za Zbyszkiem: więc potykaliśmy się samoczwart
3 1,4 | żeby do zwady między nim a Zbyszkiem nie dopuścić.~Zbyszko tymczasem,
4 1,4 | orędownictwo księżny za Zbyszkiem dość będzie czasu prosić
5 1,4 | gdy się będzie wstawiał za Zbyszkiem, który ciężko może za swój
6 1,4 | miasta. Lecz tu obaj ze Zbyszkiem zapomnieli znów na chwilę
7 1,5 | kuglarze. Natomiast przed Zbyszkiem pojawił się stary rycerz
8 1,7 | sam zaś z małym jeszcze Zbyszkiem pociągnął na Litwę przeciw
9 1,11| wadził.~Tu trącił się ze Zbyszkiem kubkiem miodu i zapytał:~-
10 1,12| osadę łapami, miotał nią i Zbyszkiem, jakby rozumiejąc, o co
11 1,13| będzie trzeba, to pójdziem ze Zbyszkiem do żeremiów. O bobra nietrudno.
12 1,14| i poczęła się żegnać ze Zbyszkiem.~- Niech pachołek jedzie
13 1,14| czas jakiś oglądała się za Zbyszkiem, a gdy znikł wreszcie za
14 1,15| Rozdział XV~Po rozmowie ze Zbyszkiem Jagienka przez trzy dni
15 1,16| dosyć, począł rozmawiać ze Zbyszkiem, który z uśmiechem spoglądał
16 1,16| piersiach od czasu rozmowy ze Zbyszkiem, spłynęła teraz nagłym potokiem
17 1,19| świecką, i stanąwszy przed Zbyszkiem, począł wołać:~- Ktokolwiek
18 1,19| giermkiem Czechem i nad samym Zbyszkiem.~To wszystko sprawiło, iż
19 1,19| rzucił ją w śnieg przed Zbyszkiem, ów zaś skinął na swego
20 1,19| oznajmił chęć jechania razem ze Zbyszkiem, mówiąc, że inaczej mogliby
21 1,20| północy więc ruszyli razem ze Zbyszkiem ku Przasnyszowi, mając ze
22 1,21| ujrzał łamiącą ręce nad Zbyszkiem Danusię - i samego Zbyszka
23 1,21| który poprzednio stał nad Zbyszkiem, zbliżył się do niego i
24 1,21| pani, i Danusia zajęte były Zbyszkiem. Ów oprzytomniał znowu na
25 1,25| głośny płacz i obie wraz ze Zbyszkiem poczęły wyrzekać, tak jak
26 1,26| ojcu, iż jest już ślubem ze Zbyszkiem połączona, a ów, obraziwszy
27 1,28| strach. "Będą jej szukali ze Zbyszkiem, niech mu Zbyszko przy sposobności
28 1,30| teraz. Po chwili obaj ze Zbyszkiem znaleźli się w osobnej izbie.
29 1,30| zaledwie drzwi się zamknęły za Zbyszkiem i księdzem Kalebem, siostra
30 1,31| tylko pochylił się przed Zbyszkiem i objął z lekka dłońmi jego
31 1,32| przycierpieć, to trzeba. Danuśka ze Zbyszkiem, choćby im było najlepiej,
32 2,8 | złość okrutna tęsknota za Zbyszkiem. "Ba, nie pojadę - pomyślał -
33 2,9 | Drzewiej, kiedyśmy to oba ze Zbyszkiem wojowali pod księciem Witoldem,
34 2,11| są? Bóg też wie, czy i ze Zbyszkiem co złego się nie stało,
35 2,11| sam ranek obaczyliśmy ze Zbyszkiem na drodze z Tyńca do Krakowa
36 2,11| potyka, potykał ci się i ze Zbyszkiem, bo było siła gości rycerskich
37 2,11| on zasie we wszystkim za Zbyszkiem świadczył.~- A co ze skargi
38 2,11| aby urzędnika zakonnego ze Zbyszkiem do Szczytna posłał, co też
39 2,14| nadzieję, iż we dwóch ze Zbyszkiem Danusię znajdą, odbiją ją
40 2,16| przyjechał. Po przywitaniu się ze Zbyszkiem przespał Czech całą noc
41 2,23| zaledwie złożył zapas przed Zbyszkiem, Maćko odwołał go do Arnolda.~-
42 2,23| czego przyjedziecie tu przed Zbyszkiem i przed Maćkiem, bo, powiada,
43 2,27| kopię i jechał dalej za Zbyszkiem, by pomścić się "z nawiązką",
44 2,28| Danusi. Wówczas Tolima ze Zbyszkiem chwycili go pod ramiona
45 2,32| dlatego nie ukrywał przed Zbyszkiem. z jakiej przyczyny nie
46 2,38| patrzy, że rad bym z panem Zbyszkiem na wojnę iść, bośmy już
47 2,40| toście, wiesz, po bobry ze Zbyszkiem chodzili - ślubowałem, że
48 2,42| to strony, bośmy tam ze Zbyszkiem i ze Skirwoiłłą tęgo Krzyżaków
49 2,43| sama przed sobą, a przed Zbyszkiem taiła ją jak najstaranniej
50 2,46| wojen, które albo sami ze Zbyszkiem wzięli, albo po Jurandzie
51 2,49| roztropny Maćko. - My ze Zbyszkiem znamy ich, bośmy razem z
|