Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |       większej części z lutniami w ręku. Były i takie, które niosły
 2  1,4 |            Każdy z nich dzierżył w ręku długą kopię, każdy miał
 3  1,4 |            ją Zbyszkowi przy samym ręku jak zeschłą trzcinę, potem
 4  1,4 |            który przyłamał kopię w ręku Zbyszka jak suchy badyl.~-
 5  1,6 |     ciężkim, obosiecznym mieczem w ręku - i dwóch jego pachołków
 6  1,6 |       wystąpił Powała z Danusią na ręku i krzyknął: "Stój!", tak
 7  1,6 |         wciąż trzymając Danusię na ręku, wracał na zamek, ale tym
 8  1,7 |     dworzanin księżny z sokołem na ręku i skłoniwszy się obecnym
 9  1,9 |            Wszystko jest w boskich ręku, ale równo lepiej mieć sumienie
10  1,10|        męsku, dziewczyna z kuszą w ręku i z oszczepem na plecach.
11  1,14|       znalazł cię z dzieciakiem na ręku!~A modre oczy Jagienki zaiskrzyły
12  1,14|            się przed nim z kuszą w ręku, ze śmiejącą się rumianą
13  1,19|            przetowłosą, z lutnią w ręku, w czerwonych trzewikach
14  1,19|         zamku w hełmie i z kopią w ręku - za czym siadł na olbrzymiego
15  1,21|         puszczy. Sam książę miał w ręku kuszę, tuż pod bokiem pana
16  1,21|      nagłym zwrocie tura pękł mu w ręku, on sam zaś upadł twarzą
17  1,21|          kolana i wsparłszy się na ręku, zdołał przemówić jedno
18  1,23|            porwana. Mając ją raz w ręku, musimy przecie posłać kogoś
19  1,24| bezsenności oczyma i z dwojakami w ręku, pełnymi dymiącej kaszy,
20  1,25|            pojadę, ale to w boskim ręku. Więc Czech się uspokoił
21  1,27|            stał człowiek z dzidą w ręku, zanurzony po pas w śniegu,
22  1,30|            go ze łzami w oczach po ręku.~- Nie będziecie mi przeciwni? -
23  1,30|            Miał wprawdzie Jurand w ręku wysłańców, mógł ich zawieźć
24  1,32|       osady drżą im jednak nieco w ręku.~Ów zaś siódmy, który wydawał
25  2,2 |            wsparł posępną głowę na ręku, ale widocznie rozmawiał
26  2,5 |             Topór chodził ciężej w ręku Niemca, a również i ruchy
27  2,6 |            Jurand i Danuśka w jego ręku, i trzeba ich prędko ratować.
28  2,7 |         miał kajdany na nogach, na ręku zaś łańcuch nieco dłuższy,
29  2,7 |         pochodnia zadrżała nieco w ręku kata, jednakże pochylił
30  2,11|          udział z cepem żelaznym w ręku jako pacholik w piechocie
31  2,14|             ale przecie wszystko w ręku Pana Jezusowych i lepsza
32  2,16|          zameczki będące jeszcze w ręku krzyżackim i podsycając
33  2,19|          zawadą;~natomiast mieli w ręku krótkie i lżejsze dzidy
34  2,23|          przeciął Niemcowi pęta na ręku, a następnie pomógł mu usiąść.
35  2,24|       Zbyszka i gdyby obaj mieli w ręku miecze, topory albo owe
36  2,24|          się znów z mizerykordią w ręku.~- Bratanek mój nie ma nawet
37  2,24|       wyszedł z izby, trzymając na ręku Danusię. Było w tym coś
38  2,24|          Zbyszko niesie Danusię na ręku jak matka dziecko - i zrozumieli
39  2,32|       polegli wszyscy z mieczami w ręku?~Mistrz nie miał co na to
40  2,34|           ją znów, czyli też ci na ręku skonała?~- Na ręku mi skonała
41  2,34|           ci na ręku skonała?~- Na ręku mi skonała pod samym Spychowem -
42  2,34|            po wtóre chcieli mieć w ręku dowód, że król Polaków poganom
43  2,44|  zakłopotane baby z grzebieniami w ręku, zgrzebło leżące na ławie
44  2,44|    Dopieroż, ujrzawszy Jagienkę na ręku~Zbyszka, zdumiał się, że
45  2,46|            i bratankowa, którzy po ręku starego boćka-ją, na pierwszym
46  2,51|          uczuł pod sobą konia, a w ręku kopię, zmienił się nagle.
47  2,51|        król uderzył go włócznią po ręku, nie puścił. Inni zastąpili
48  2,51|          Ten, mając ziomek kopii w ręku, zajechał Niemca z boku
49  2,52|          uczuł pod sobą konia, a w ręku kopię, zmienił się nagle.
50  2,52|        król uderzył go włócznią po ręku, nie puścił. Inni zastąpili
51  2,52|          Ten, mając ziomek kopii w ręku, zajechał Niemca z boku