Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |           barć.~- O wa! - zawołał Zyndram z Maszkowic, miecznik krakowski -
 2  1,5 |         pod Wilnem - odpowiedział Zyndram.~- Pax vobiscum! - zawołał
 3  1,5 |       Paszko Złodziej z Biskupic, Zyndram z Maszkowic, Jaksa z Targowiska,
 4  1,6 |   Skarbimierza, Zawisza, Farurej, Zyndram z Maszkowic i Powała z Taczewa
 5  1,7 |            a na ostatku przyszedł Zyndram z Maszkowic - każdy z pełnymi
 6  1,7 |       teraz naszego narodu. Na to Zyndram z Maszkowic rzekł:~- Niedługo
 7  1,7 |        przyjdą nam w pomoc.~Na to Zyndram z Maszkowic, który płonął
 8  1,7 |         na śmierć i życie - rzekł Zyndram z Maszkowic i jeśli ich
 9  1,7 |          zatratę Niemcom! - dodał Zyndram z Maszkowic. I poczęli go
10  2,31|     dworzan, między którymi był i Zyndram z Maszkowic, herbu Słońce,
11  2,32|      mianowani zostali w tym celu Zyndram z Maszkowic, który pragnął
12  2,33| krzyżackich rzeką aż do Malborga. Zyndram z Maszkowic, Powała z Taczewa
13  2,33|        mistrzowi o to dlatego, że Zyndram z Maszkowic był nie tylko
14  2,33|          moc ludzka nie pokruszy.~Zyndram nie odpowiedział - i w milczeniu
15  2,33|          pogromcą Zakonu, to jest Zyndram z Maszkowic, albowiem gdy
16  2,33|  mniejszymi i większymi basztami. Zyndram z Maszkowic pilnie przypatrywał
17  2,33|         wiele bystrzejszy od nich Zyndram z Maszkowic. I jemu, gdy
18  2,34|        rzekł, przestąpiwszy próg, Zyndram. - Jakoże wam dziś?~- Bóg
19  2,34|           mianować jeńców - rzekł Zyndram - a potem oglądaliśmy gospodarstwo
20  2,34|         Wiera, iż miło patrzeć...~Zyndram mówił to tak wesoło, że
21  2,34|         płynie - zawołał Maćko.~A Zyndram uradował się w sercu tą
22  2,34|       rzekł niespokojnie Maćko.~A Zyndram pogładził dłonią swoje potężne
23  2,35|        bardzo pokrzepił ich dusze Zyndram z Maszkowic, nie wyjechali,
24  2,35|      korzystając z takiej chwili, Zyndram z Maszkowic, niby to nie
25  2,35|            odpowiedział spokojnie Zyndram - takie pole, na którym
26  2,35|       wiedzieli, co mają mówić, a Zyndram z Maszkowic rzekł jakby
27  2,40|      swego czasu mówił w Malborgu Zyndram z Maszkowic - i jął powtarzać
28  2,47|            A pamiętacie, co mówił Zyndram z Maszkowic?~- Pamiętam
29  2,48|       wiecie, jaką mi przypowieść Zyndram z Maszkowic z przyczyny
30  2,48|             Ale to tak jest, jako Zyndram z Maszkowic powiadał: Drezdenko
31  2,49|          i Tatarom przywodził - i Zyndram z Maszkowic, herbu "tego
32  2,50|           biegły w rzeczach wojny Zyndram z Maszkowic nawet w pochodzie
33  2,51|          wysłucham. Więc Witold i Zyndram z Maszkowic wskoczyli na
34  2,51|        sześćdziesiąt kopii, które Zyndram z Maszkowic przysłał jako
35  2,51|            po których przelatywał Zyndram z Maszko-wic i Witold. Ten
36  2,51|        rycerze, przypadł jak grom Zyndram z Maszkowic i ukazawszy
37  2,51|   krakowska chorągiew, której sam Zyndram przywodził, a na czele między
38  2,51|         baczny na przebieg bitwy, Zyndram z Maszkowic.~Stało tam wśród
39  2,51|             wołał ogromnym głosem Zyndram z Maszkowic, przelatując
40  2,51|          nowe okrzyki. To właśnie Zyndram wprowadził i puścił kmieciów
41  2,51|           kurzawę. Król, Witold i Zyndram z Maszkowic gotowali się
42  2,52|          wysłucham. Więc Witold i Zyndram z Maszkowic wskoczyli na
43  2,52|        sześćdziesiąt kopii, które Zyndram z Maszkowic przysłał jako
44  2,52|            po których przelatywał Zyndram z Maszko-wic i Witold. Ten
45  2,52|        rycerze, przypadł jak grom Zyndram z Maszkowic i ukazawszy
46  2,52|   krakowska chorągiew, której sam Zyndram przywodził, a na czele między
47  2,52|         baczny na przebieg bitwy, Zyndram z Maszkowic.~Stało tam wśród
48  2,52|             wołał ogromnym głosem Zyndram z Maszkowic, przelatując
49  2,52|          nowe okrzyki. To właśnie Zyndram wprowadził i puścił kmieciów
50  2,52|           kurzawę. Król, Witold i Zyndram z Maszkowic gotowali się